تعصب ساسانیان در نقش کردن تصاویر مقدسان بر صخره‌ها
به گزارش «تاریخ ما» به نقل از میراث‌آریابه‌نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی
و گردشگری، ندا اخوان‌اقدم عضو هیأت علمی پژوهشکده هنر این
مطلب را در نشست تخصصی هنر ساسانی «شمایل نگاری یا شمایل شکنی »
که به همت پژوهشکده زبان شناسی، کتیبه ها و متون برگزار شد مطرح
کرد.
او گفت: «تاریخ دین زردشتی به لحاظ مستندات تصویری چندان غنی نیست
و یکی از دلایلی که برای این امر ذکر شده مخالفت این دین با
شمایل‌پرستی است.»
اخوان اقدم وی در گفتگو با تاریخ ما تصریح کرد: «در نظر زردشتیان تصویرسازی بی‌اعتنایی به
امور دینی و همچنین تلاشی برای آفرینش اهریمنی است که با این کار
امکان ورود نیروهای شرّ در قالب تصویر مهیا شده و به همین دو دلیل
گناه محسوب می‌شود.»
به گفته این پژوهشگر، از سوی دیگر ساسانیان، زردشتیان
متعصبی بودند که تصاویری از مقدسان خود را بر صخره‌ها نقش کرده و
این موضوع را خلاف اعتقادات دینی خود نمی‌شمردند به همین دلیل
نقوش برجسته فراوانی از این دوره به جامانده است.
این عضو هیأت علمی پژوهشکده هنر اظهار کرد: «برخی از محققان آنان
را مخالفان سرسخت تصاویر بدون تکیه‌گاه یا همان مجسمه‌های ایستاده
و از این رو شمایل‌شکن می‌دانند و معتقدند شمایل‌شکنی از
زردشتی‌گری به مسیحیت و اسلام راه یافته و از سوی دیگر برخی
نیز ساسانیان را پیرو جنبش ضدشمایلی معرفی می‌کنند.»
او در پایان وی در گفتگو با تاریخ ما تصریح کرد: «اما با توجه به مفهوم شمایل‌شکنی و
ضدشمایلی و نیز آثار به جامانده از ساسانیان اعم از بصری و ادبی
به نظر می‌رسد که آنان در زمینه تصویرسازی مقدسان دینی خود
فاقد تخیل تصویرپردازی بودند.»