((ویسبرد))به معناى ((جاوید))، ((گردش زندگى )) و ((سروران )) است . این بخش از اوستا در واقع ستایشنامه اى است به پیشگاه اهورامزدا، زرتشت ، امشاسپندان ، ایزدان و سایر سروران جهان مینوى آسمان و زمین و آنچه در آنهاست . و نیز از جشنهاى دینى و مراسم مربوط به آنها سخن رفته است .
ویسبرد شامل ۲۲ یا ۲۷ فصل است و داراى سه هزار و سیصد کلمه مى باشد.
