دوره آموزشی قانون به کارگیری سلاح ویژه محیط‌بانان استان زنجان

به گزارش سایت «تاریخ ما» به نقل از اداره کل حفاظت محیط زیست استان زنجان ،سعید حقیقی در این باره گفت: این دوره بازآموزی از امروز به مدت سه روز با همکاری و تعامل سپاه انصارالمهدی (عج) استان زنجان برگزار می شود.

وی اظهار کرد: ۷۵ نفر از ماموران یگان حفاظت محیط زیست زنجان در دوره بازآموزی سلاح شناسی حضور دارند که در پایان به شرکت کنندگان گواهی پایان دوره از سوی سپاه انصارالمهدی (عج) و محیط زیست زنجان اعطا خواهد شد.

حقیقی افزود: طی این مدت، قوانین و مقررات مربوط به بکارگیری سلاح سازمانی، نحوه تیراندازی، رفع عیوب سلاح، آشنایی و نحوه استفاده از تجهیزات حفاظتی ازجمله شوکر و افشانه و آئین دادرسی کیفری برای پرسنل یگان حفاظت محیط زیست این استان به صورت تئوری و عملی، ارایه خواهد شد.

وی هدف از دوره بازآموزی سلاح شناسی را ارتقا سطح دانش و تخصص و آمادگی ماموران یگان حفاظت به لحاظ نرم افزاری و سخت افزاری دفاعی در مواجهه با حوادث و مقابله با متخلفان زیست محیطی ذکر کرد.

حقیقی بر نقش آموزش و تداوم دوره‌ های آموزشی برای محیط‌ بانان به منظور استفاده بهینه از امکانات سخت افزاری به منظور پایش و رصد هرچه بهتر و بیشتر مناطق تحت مدیریت و ارتقا ضریب حفاظتی مناطق، اشاره کرد و افزود: خوشبختانه زنجان به این لحاظ یکی از مناطق خوب کشور محسوب می شود و تاکنون هیچ محیط بانی از سوی شکارچیان و متخلفان زیست محیطی مورد تهدید و خطر قرار نگرفته اند.

منطقه حفاظت شده سرخ‌آباد در شهرستان های زنجان و طارم و با مساحت ۱۲۲هزار و ۶۱۸هکتار از سال ۱۳۷۵ تحت حفاظت قرار گرفته است که دشت سهرین این منطقه یک زیستگاه با ارزش آهو محسوب می شود. 

منطقه شکار ممنوع خرمنه‌سر نیز به وسعت حدود ۷۷هزار و ۸۸۵ هکتار در شمال استان زنجان و دامنه جنوبی سلسله جبال البرز واقع شده است.

حیات وحش منطقه شامل کل و بز، خرس قهوه ای، پلنگ، سیاه گوش، گرگ، گربه وحشی، کفتار، گراز، کبک دری، کبک چیل، طرلان، دلیجه، شاه بوف، عقاب طلایی و انواع پاسری فرمها بوده و گونه های گیاهی آن نیز نظیر ارس، بلوط، گردو، بنه، ازگیل ، زالزالک، سیاه تلو، افرا، داغداغان، ولیک، آلبالوتلخه، بادام کوهی، راش و انواع گون است.

منطقه »فیله خاصه» نیز از سال ۸۶ جزو مناطق شکار ممنوع استان زنجان اعلام شد و وسعت آن ۱۱۰ هزار و ۵۳۲ هکتار است. 

گونه های درختی همانند درختان میوه و صنوبر و گونه های گیاهی همچون انواع آویشن، درمنه، انواع خانواده گندمیان و گیاهان بالشتکی و همچنین آهوی ایرانی، گراز، سمور سنگی، پرندگانی چون کبک، باقرقره، انواع پرندگان شکاری، انواع پرندگان آبزی و کنار آبزی مهاجر زمستانی و انواع خزندگان در این منطقه وجود دارد.
«منطقه حفاظت شده انگوران» با مساحتی برابر با ۹۲ هزار و ۲۹۷ هکتار از سال ۱۳۴۹ تحت حفاظت قرار گرفته است.

پوشش گیاهی منطقه بطور عمده از لاله واژگون، درمنه، چوبک، گون، کلاه میرحسن، لاله، شقایق، کما، مرزه، شکر تیغال، گل حسرت به همراه درختان و درختچه هایی نظیر بنه، بادام، خینجوک، شیرخشت، زرشک، گردو و سنجد تشکیل شده است.

این منطقه زیستگاه مناسبی برای قوچ و میش ارمنی و پازن و دیگر گونه های جانوری ازجمله خرس قهوه ای، روباه معمولی، سیاه گوش، سمور سنگی، کبک دری و چیل، باقرقره، سار، دال، شاه بوف، غاز خاکستری، تنجه، آنقوت، حواصیل، خوتکا، اگرت بزرگ، افعی زنجانی، لاک پشت افغانی و ماهیانی چون سفید رودخانه ای، سس، زرده پر و اسبله است.

«پناهگاه حیات وحش انگوران» نیز که در جنوب شرق منطقه حفاظت شده انگوران واقع شده از سال ۱۳۴۹ به حفاظت درآمده و از سال ۱۳۵۴ نیز به پناهگاه حیات وحش تبدیل شده و دارای مساحت ۲۹ هزار و ۸۳۳ هکتاری است.

«منطقه شکار ممنوع خراسانلو» نیز با منطقه حفاظت شده باشگل تاکستان همجوار است و در بین ۴۹ درجه و ۵ دقیقه تا ۴۹ درجه و ۳۳ دقیقه طول شرقی و ۳۶ درجه و ۶ دقیقه تا ۳۶ درجه و ۲۶ دقیقه عرض شمالی واقع شده و وسعت منطقه ۷۰۱۵۷ هکتار و حداقل ارتفاع ۱۵۵۰ متر و حداکثر ۲۹۷۱ متر و دامنه تغییرات ارتفاعی نیز ۱۴۲۱ متر است.

این منطقه کوهستانی بوده و میزان بارندگی آن بالای ۴۰۰ میلیمتر در سال است.

پوشش گیاهی منطقه بطور عمده شامل چوبک، بومادران، گون، کلاه میرحسن، پسته وحشی، سیاه تلو است و زیستگاه قوچ و میش وحشی البرز مرکزی می باشد از گونه های دیگر حیات وحش منطقه می توان به خرس قهوه ای، پلنگ، سیاه گوش و از گونه های پرندگان به کبک معمولی نیز اشاره کرد.

منطقه شکار ممنوع خراسانلو واقع در شهرستان های ابهر – خرمدره به دلیل دارا بودن آب و هوای معتدل کوهستانی و زمین‎ های حاصلخیز از تنوع گونه‎های گیاهی و جانوری خاصی برخوردار است و بیش از ۱۳ نوع پستاندار از جمله قوچ و میش ارمنی و البرزی، آهو، پلنگ، خرس قهوه‎ای، خوک وحشی، گرگ و سیاه گوش و ۲۲ گونه از انواع پرندگان چون کرکس، قرقی، سینه سرخ ایرانی، دلیجه، سارگپه در این منطقه زیست می کنند.