مرمت و رمزگشایی از قدمت محوطه تاریخی خورهه/ حضور مرمت‌گران خارجی
به گزارش سایت «تاریخ ما»، سید محمد حسینی اظهار داشت: شناخت ویژگی های معماری، شهرسازی و سبک زندگی مردم در دوره تاریخی خورهه محلات از اهمیت بالایی برخوردار است چراکه همچنان معماهای گوناگونی در خصوص این محوطه وجود دارد که به کاوش و کنکاش احتیاج دارد.
وی افزود: پیش درآمد حل معماها به حفاظت تمام عیار از محوطه نیاز دارد از این رو تلاش داریم که این محوطه با ارزش که به احتمال بسیار متعلق به دوره اشکانی است را حفظ و نگهداری کنیم تا بتوان اقدامات آتی را با آگاهی و حفاظت بیشتری انجام داد.
حسینی با بیان اینکه به رغم ۵۰۰ سال حکومت اشکانیان در ایران، تعداد معدودی آثار تاریخی از این دوره در کشور شناسایی شده، ادامه داد: بنای تاریخی خورهه در مساحتی بالغ بر ۳۵۵۰ مترمربع ساخته شده و شامل سه بخش ایوان اصلی، مجموعه بخش شمالی و مجموعه بخش غربی است.
وی اضافه کرد: ایوان اصلی دارای ۱۲ ستون در دو طرف و ارتفاع ستون های باقی مانده حدود ۷ متر است که با توجه به حجم سقف ایوان ها، ارتفاع اولیه آنها ۹ متر تخمین زده می شوند. در حال حاضر از میان ۱۲ ستون ایوان اصلی تنها دو ستون باقی مانده که در میان بنا خودنمائی می کنند.
مدیرکل میراث فرهنگی استان مرکزی در ادامه گفت: اولویت نخست محصور کردن عرصه محوطه با استفاده از فنس کشی و حصار کشی و اولویت دوم نیز حفاظت و مرمت از ستون های باقیمانده است. باتوجه به آنکه شاخص ترین مرمت گران سنگ در جهان، ایتالیایی ها هستند از این رو با چند مرمتگر برتر این کشور در حال مذاکره هستیم که پیش از این مرمت پاسارگاد و تخت جمشید را بر عهده داشته اند. اولویت سوم نیز تملک و آزادسازی عرصه این محوطه است تا تداوم کاوش های باستان شناسی امکان پذیر باشد.
حسینی در پایان گفت: سامان دهی این محوطه علاوه بر حفظ این اثر ارزشمند می تواند نقش جدی در رونق گردشگری منطقه داشته باشد. در کاوش های باستان شناسان در این منطقه تعداد قابل توجهی سفال و خمره پیدا شده که کشف سفال های کلینگی (جرینگی) که ظرافت خاصی دارند احتمال معبد بودن این مکان را تا حد زیادی رد می کند و دلایل را به سمت یک عمارت اربابی سوق می دهد.
تازه ترین اخبار میراث فرهنگی ایران و جهان را در تاریخ ما دنبال کنید.
برچیده از سایت مهر