۷ تا از اختراعات دوران جنگ + عکس

۱. غذاهای کنسروی

باور کنید یا نه، غذاهای کنسروی همیشه در آشپزخانه ها یافت نمی شدند. وقتی ناپلئون و ارتشش به سمت اروپا به راه افتادند، نیاز مبرم وجود داشت تا بهترین غذاها در بهترین کیفیت ممکن به خطوط مقدم نبرد برسد.

در سال ۱۸۰۹ دولت فرانسه برای حل این مشکل یک رقابت همگانی را به راه انداخت و به هر کسی که بهترین راه حل را ارائه می داد ۱۲۰۰۰ هزار فرانک جایزه اهدا می شد. در نهایت این جایزه به مردی با نام نیکولاس آپرت رسید که یک بطری شیشه ای خاص را طراحی کرده بود که امکان تولید در مقیاس گسترده در کارخانه ها را داشت و به خاطر شکل خاصی که داشت، هیچ گونه عامل بیماری زا خارجی در آن نفوذ نمی کرد.

۲. جراحی پلاستیک

در طول دوران جنگ جهانی اول یک ملوان جوان به نام والتر یئو در نبرد جاتلند در سال ۱۹۱۶ به شدت مجروح شد. هر دو پلک بالا و پایین او به طور کامل سوخته و از بین رفتند. یک سال بود که او خود را در یک مرکز درمانی ویژه یافت که توسط هری گیلیس “پدر علم جراحی پلاستیک مدرن” راه اندازی شده بود.

این پزشک نیوزیلندی اولین جراحی پلاستیک جهان را با قرار دادن یک لایه پوست بر روی زخم های او به انجام رساند. شاید این جراحی، نتیجه زیبایی در بر نداشت اما شروع علم جراحی پلاستیک بود.

۳. نوارهای بهداشتی

یک کمپانی تولیدی آمریکایی به نام کیمبرلی کلارک، یک برند بهداشتی سلولزی کتانی را در دوران قبل از جنگ جهانی اول در اختیار داشت. وقتی که جنگ سراسر اروپا را در بر گرفت، ارتش ایالات متحده یک پارچه بسیار جاذب را برای پوشاندن زخم های سربازان تولید کرد.

پرستارانی که در بیمارستان های نظامی حضور داشتند، خیلی زود از این پارچه برای دوران ق*ا*ع*د*گ*ی خود استفاده کردند و در نهایت این پارچه ها استفاده های متعددی پیدا کردند.

در سال ۱۹۲۰ کمپانی کیمبرلی کلارک، واژه ای تازه را برای نوارهای بهداشتی خود با عنوان KOTEX تبلیغ کرد. به این ترتیب Kotex اولین برند نوارهای بهداشتی در جهان و ایالات متحده لقب گرفت.

۴. چسب برزنتی

چسب برزنتی که امروزه کاربردهای فراوانی دارد درواقع توسط یک کارگر کارخانه اهل ایلینوی که دو پسرش در جنگ جهانی دوم حضور داشتند اختراع شد.

وستا اشتوت زن کارگری بود که متوجه مشکل جعبه های مهماتی که بسته بندی می کرد شد و این موضوع باعث نگرانی او شد. برای بازکردن این جعبه ها باید یک تکه کاغذ را می کشیدند و در بسیاری از این موارد، این تکه کاغذ پاره می شد بدون اینکه جعبه واقعا باز شود. وی شروع به پیدا کردن راهی برای حل کردن این مشکل کرد و در نهایت به چسب برزنتی رسید.

۵. اجاق های مایکروویو

در حالی که مهندسان نظامی در طول جنگ جهانی دوم برای بهبود عملکرد رادارها تلاش می کردند، مجبور بودند وسایل متعدد دیگری را برای رسیدن به هدف خود اختراع نمایند. یکی از این اختراع ها “حفره مغناطیسی” بود که توسط یک تیم بریتانیایی در اواخر دهه ۱۹۳۰ تولید شد.

چند سال بعد در سال ۱۹۴۵ یک مکانیک باهوش آمریکایی به نام پرسی اسپنسر در حال کار بر روی یک رادار بر اساس پیشرفت های اولیه دوران جنگ در این حوزه بوده که می توانست امواج مایکروویو از خود ساطع کند.

وقتی که وی دریافت این امواج مایکروویو آبنبات داخل جیب او را آب کرده است، شروع به انجام تحقیقات در مورد گرم کردن غذا با امواج مایکروویو کرد. اولین موفقیت و اختراع او و کلیدی ترین آنها تهیه پفیلا با این روش بود.

۶. عکاسی دیجیتالی

در طول یک جنگ کاملا متفاوت، جنگ سرد بین ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی، هزاران اختراع جدید شکل گرفت. هر موفقیتی که توسط سازمان ناسا شکل گرفته، ریشه در رقابت بین این دو ابرقدرت دارد. اما یکی از بزرگترین اختراعات دوران جنگ سرد که در نتیجه این رقابت ها حاصل شد عکاسی دیجیتالی بود.

هواپیماهای جاسوسی اولیه با ارتفاع پروازی بالا، می بایست صدها حلقه فیلم مصرف کرده تا نگاتیوهای آنها بعدا بر روی زمین تجزیه و تحلیل شوند. در اکثر موارد این حلقه های فیلم از همان بالا پرتاب شده و به زمین می رسیدند تا هرچه سریعتر مورد ارزیابی قرار گیرند.

بدین ترتیب عملیات جمع آوری این حلقه های فیلم، با خطرات و دشواری های بسیاری همراه بود و گاهی برای به دست اوردن این حلقه ها از چترباز استفاده می شد.

عکاسی دیجیتالی برای اولین بار در ماهواره های ناسا در سال ۱۹۷۶ به کار گرفته شد و این مشکل را به طور کلی حل کرد. با اختراع عکسبرداری دیجیتال، هواپیماهای جاسوسی می توانستند به سرعت اجزای دیجیتالی عکسهای گرفته شده را از طرف سیگنال های رادیویی رمزنگاری شده به مقر فرماندهی بفرستند.

۷. اینترنت

محققان ناسا از ترس اینکه اتحاد جماهیر شوروی این کشور را با سلاح هسته ای مورد هدف قرار داده و تمامی خطوط تلفنی این کشور را نابود سازد، در صدد روشی جایگزین برای حل این مشکل و امنیت بخشیدن به خطوط ارتباطی و حیاتی ارتش این کشور برآمدند.

بدین ترتیب محققان سازمان ناسا همراه با محققان موسسه تکنولوژی ماساچوست و آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته وزارت دفاع ایالات متحده، روشی جایگزین را برای اطمینان از متوقف نشدن ارتباط نظامی را طرح ریزی کردند.

در سال ۱۹۶۲ یکی از این محققان به نام “جی سی آر لیکلیدر” ادعا کرد که ایالات متحده به یک شبکه کامپیوتری بین کهکشانی نیاز دارد. او و همکارانش نمونه اولیه اینترنت امروزی را به نام “آرپانت” ساختند.

بدین ترتیب برنامه ای که برای یک اتفاق غیرمنتظره و غیرمحتمل آغاز شده بود به اختراع یکی از مهمترین ابداعات تاریخ بشر منتهی شد.