علاءالدین خلجی دومین پادشاه دودمان خلجی در هند
علاءالدین خلجی دومین پادشاه دودمان خلجی بود که از سال ۱۲۹۶ تا ۱۳۱۶ میلادی بر بخش‌هایی از هند حکومت کرد.[۲][۳] او قدرتمندترین و بزرگترین حاکم خاندانش بود و قلمرو فرمانروایی خود را چهار برابر افزایش داد وی در نبردهایش شیفته و شیدای زنی فوق‌العاده زیباروی به نام پادماوتی شد و برای بدست آوردن زیبایی زیباترین زن شبه قاره هند تلاش کرد ولی پادماوتی دست به خودکشی زد و تلاش‌های علاءالدین بی‌نتیجه ماند.[۴] وی در متون تاریخی هند به اسکندر ثانی مشهور است. پیروان مذاهب هندو او را شخصیتی «خونخوار، چپاولگر، حریص و جاه‌طلب» می‌دانند.[۵]
بر اساس زندگی سلطان علا الدین فیلم بالیوودی ساخته شده‌است که مورد اعتراضات بسیار توسط هندوهای تندرو و مسلمانان واقع شد هندوها معتقد بودند شخصیت این پادشاه در این فیلم تلطیف شده در حالیکه مسلمانان معتقد بودند این فیلم بیش از حد به تخریب چهره علاءالدین پرداخته‌است.
به هر شکل سلطان علاءالدین خلجی یکی از جنجالی‌ترین چهره‌های هندوستان است، برخی او را فردی خشن و خونریز توصیف کرده‌اند و برخی نیز او را فردی شجاع و کشور گشا دانسته و اتهاماتی که به وی منصوب شده را تخریب چهره او عنوان می‌کنند.
بر سر این شخصیت درگیری‌هایی روی داده‌است. مسلمانان معتقدند رسانه‌های هندو تخریب گسترده چهره این سلطان مسلمان را با اتهام زنی در فیلم‌ها در دستور کار دارند. اما هندوها معتقدند مسلمانان به دلایل مذهبی واقعیت‌هایی را نمی‌پذیرند.
وی بر نواحی شمالی شبه جزیره هند حکومت می‌کرد و دهلی را به عنوان پایتخت برگزیده بود. وی در همان شهر تاجگذاری کرد و پس از مسمومیت در همان‌جا نیز دفن شد.
