مردم ۱۰۰سال پیش، از این ۱۰ خوردنی متنفر بودند

زمانی که می‌خواستند دانه‌ی کاکائو را معرفی کنند آن را به صورت یک نوشیدنی تلخ سرو کردند که مزه آن با هات‌چاکلت‌های امروزی خیلی فرق داشت. بعید نیست که کسی از آن خوشش نیاید.

تعدادی از ما و کودکان فلفل دلمه‌ای را در غذا دوست نداریم؛ شاید هم یک لیست بلند بالا از موادغذایی برای خودمان داشته باشیم که از آن‌ها متنفریم.

برای مثال به گزارش ریدرز دایجست، پدر بزرگ و مادر بزرگ‌هایمان امکان نداشت لب به سوشی بزنند؛ زیرا به علت ذائقه خاص، ایرانی‌ها تمایل به خوردن گوشت کاملا پخته دارند.

شاید بسیاری از جوان‌های ایرانی در حال حاضر عاشق سوشی باشند و یکی از لذیذ‍ترین غذا‌ها برای آنان باشد،ولی در ۵۰ سال گذشته این غذا دلچسب نبود.

در هنگام مواجه با تغییر در عادات غذایی، کمتر کسی است که به راحتی بپذیرد و در این مورد انعطاف‌پذیر باشد.

۱۰ مواد غذایی‎ را که بسیاری از مردم ۱۰۰ سال پیش، نیز لب به آن نمی‌زدند، در حال حاضر به راحتی ما آن‌ها را می‌خوریم را، گرد آوری کرده ایم. به نظر شما ۱۰ ماده غذایی که ما در حال حاضر به آن‌ها لب نمی‌زنیم، ولی در ۱۰۰ سال آینده خیلی معمول می‌شود، چیست؟

 

 

 

۱. گوجه

 

بله درست خواندید گوجه. به هیچ عنوان مردم ۱۰۰ سال پیش به گوجه لب نمی‌زدند. گوجه را مردم «سیب سمی» می‌نامیدند. شاید به علت رنگ قرمز آن که یاد آور رنگ خون برایشان بوده حاضر به خوردن آن نبودند.

تمام این تصورات فقط به علت ترس از ناشناخته‌ها بود. حالا عضو ثابت آشپزخانه ما گوجه است و تقریبا از سالاد گرفته تا آبگوشت و املت و پیتزا از گوجه استفاده می‌کنیم.

 

۲. لابستر

 

در گذشته این غذا را مردم فقط به زندانیان می‌دادند و خودشان نیز نمی‌خوردند. البته در ایران این مورد هنوز مثل گوجه جا نیفتاده است. شاه میگو یا همان لابستر به علت نداشتن شکل دلچسب و پوسته‌ی سخت برای خیلی از مردم قابل پذیرش نبود؛ اما به علت داشتن خواص فراوان، بعید نیست تا چند سال آینده در هرم غذایی ما، در طبقه غذا‌های دریایی، جای ثابتی را برای خود بگیرد.

 

۳. کلم‌پیچ

 

کلم‌پیچ سبز نوعی تلخی دارد که در گذشته تنها کسانی که به دنبال ماجراجویی بودند از این غذا می‌خوردند که نشان دهند برای سختی‌ها آماده‌اند.

اما کلم‌پیچ در حال حاضر به حاله سلامتی مشهور است و تقریبا در همه‌ی غذا‌های مدرن سالم وجود دارد. در گذشته شاید بی‌میلی مردم به این خاطر بوده است که آن‌ها اکثرا سبزیجات را خام می‌خوردند و کلم در حالت خام با ذائقه‌ها متناسب نبوده است.

 

۴. سیب‌زمینی

 

بیایید در ۱۰۰ سال پیش خومان را فرض کنیم، با غذه‌ی درشت و سفت زیرخاک چه کاری انجام می‎دهیم؟ در اروپا زمانی که سیب‌زمینی به عنوان غذا معرفی شد خانواده‌های سلتنطی و دهقانان که در گذشته خانواده‌های اصیل و ثروتمند بودن به آن دست نزدند. سیب‌زمینی بعد از گذشت مدتی جزو غذای اصلی خانواده‌های سلتنطی و دهقانان بود، گاهی اوقات هم فقرا.

 

۵. کاکائو

 

در حال حاضر کاکائو طرفداران فراوانی دارد با این وجود بهتر است بدانیم که کاکائو‌هایی که ما می‌خوریم محصولات فراوری شده است و کاکائو خالص خیلی تلخ است که در آن دوران به ذائقه‌ی همه خوش نمی‌آمده.

دانه‌ی کاکائو را  روزی که می‌خواستند معرفی کنند آن را به صورت نوشیدنی تلخ سرو کردند که مزه آن با هات‌چاکلت‌های امروزی خیلی متفاوت بود. پس بعید نیست که کسی از آن خوشش نیاید.

 

۶. آب‌قلم

 

هیچ کسی در یک قرن پیش با استخوان و گوشت‌های به آن چسبیده غذا درست نمی‌کرد؛ آن‌ها از استخوان‌ها برای غذا دادن به سگ‌ها و حیوانات دیگر استفاده می‌کردند؛ اما امروزه چه کسی می‌تواند بگوید: «آب‌قلم تنها یک سوپ است» ما از آن به علت خواصی که دارد در بسیاری از غذاهایمان استفاده می‌کنیم.

 

۷. خاویار

 

خاویار در قرن پیش غذایی بود که ثروتمندان نمی‌خوردند و فقط غذای مردم فقیر بود. به علت ماهیگیری بیش از حد ماهیگیران در سال ۱۹۱۰، ماهی‌های خاویار کم شدند و قیمت آن‌ها نیز بالا رفت و دیگر فقیران قادر به خرید آن نبودند، پس این غذا فقط در سبد غذایی ثروتمندان جای گرفت.

 

۸. کینوآ

 

به جای برنج امروزه از کینوآ استفاده می‌کنیم که خواصی بیشتر از برنج دارد و به ذائقه برخی خیلی خوشمزه‌تر است. تنها مردمان بومی در حدود یک قرن پیش از این غذا می‌خوردند و می‌دانستند که مقوی است.

به عنوان یک غذای سالم در دهه۱۹۷۰ معرفی و عرضه شد؛ اما استقبال چندانی از آن نشد. می‌توانیم هم اکنون علت استفاده از کینوآ را همان مواد معدنی و ویتامین‌هایی که دارد بدانیم.

 

۹. چربی گاو و گوسفند

 

تقریبا تمام غذا‌ها در دهه ۱۸۰۰ با چربی‌های حیوانی درست می‌شد از سوپ گرفته تا غذا‌های پلویی. با انقلاب صنعتی و همراه با تبلیغاتی که درباره استفاده از چربی‌های گیاهی مانند روغن آفتاب‌گردان، زیتون و دیگر گیاهان میشد دیگر کمتر کسی راضی به استفاده از چربی حیوانی، تحمل بوی بد و مضرات آن برای قلب شد.

 

۱۰. نان‌چاودار

 

در قرن پیش نان چاودار تنها مخصوص فقرا بود؛ اما حالا به علت شناسایی خواص که برای سلامتی دارد همه از آن استفاده می‌کنند.بسته به فرهنگ ما عادات غذایی ما، قابل تغییر است.

ما در حال حاضر از مواد غذایی‌ای که بدانیم برای سلامتی‌مان مفید است غافل نخاهیم شد می‌خواهد سیب سمی باشد یا کینوآ. امروزه ما بیشتر به خواص غذا اهمیت می‌دهیم تا شکل آن.