بایدن در تغییر سیاست ترامپ علیه ونزوئلا عجله‌ای ندارد
به گزارش خبرگزاری تاریخ ما، به نقل از پایگاه خبری هیل، تصمیم جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا برای تمدید وضعیت محافظت از ونزوئلایی‌ها در ایالات متحده که پیرو وعده انتخاباتی او انجام شد، مساله‌ای است که ترامپ تنها در آخرین روزهای باقیمانده از ریاستش در کاخ سفید به آن پرداخت و نتوانست آن را کامل عملی کند.
اما مقام‌های ارشد بایدن گفته‌اند که فعلا برنامه‌ای برای لغو فوری طیفی از تحریم‌های شدیدی که دولت ترامپ اعمال کرده بود و هدفش تنبیه نظام نیکولاس مادورو، رئیس جمهوری ونزوئلاست، ندارند.
بیل براونفیلد، سفیر آمریکا در ونزوئلا در دولت بوش میگوید: هیچ دولت جدیدی با فریاد نبرد بر سر کار نمی‌آید. ما باید تمام سیاست‌های دولت قبلی را ادامه دهیم. دولت بایدن هم از این قانون مستثنی نیست. آنها بدین ترتیب آشکارا تاکید می‌کنند که قرار نیست با عجله تصمیم‌های مهمی اتخاذ کنند.
اینکه رویکردهای بایدن در قبال ونزوئلا چگونه است، احتمالا استراتژی دموکرات‌ها برای جلب آرای لاتین‌تبارها در آستانه انتخابات ۲۰۲۲ را شکل می‌دهد. کارشناسان می‌گویند که ونزوئلایی-آمریکایی‌ها در فلوریدا اصلی‌ترین گروه در یک ایالت استراتژیک چرخشی است که ترامپ در دو انتخابات ریاست جمهوری پیاپی در آنجا پیروز شده است.
ناتالی رایس، رئیس و مدیر اجرایی «صندوق پیروزی لاتین» گروهی که کاندیداهای مترقی اسپانیایی‌زبان را تأیید و ارتقا می‌دهد، میگوید: در ایالتی همچون فلوریدا، فکر می‌کنم تمرکز بر رای‌دهندگان ونزوئلایی وجود دارد که میتواند بسیار تأثیرگذار باشد.
او تمدید وضعیت حفاظت موقت (تی پی اس) را پیروزی بزرگ نامید. این اقدام به حدود ۳۲۰ هزار ونزوئلایی که در حال حاضر در ایالات متحده به سر می‌برند، اجازه می‌دهد تا ۱۸ ماه دیگر هم در خاک آمریکا باقی بمانند.
ناتالی رایس گفت: این نشان می‌دهد که وقتی سیاستمداران حرفی بزنند، باید عملی کنند و لاتین تبارها هم به آن توجه می‌کنند.
در مقابل، دستور ترامپ برای ارائه اخراج به تعویق افتاده به ونزئلایی‌ها بود و او اجرای این سیاست و اعطای مجوز کار را به دوش دولت بایدن انداخت. رئیس جمهوری سابق آمریکا این دستور را در آخرین روز کاری خود به امضا رساند که گویای ملاحظات سیاسی احزاب در زمان تصمیم‌گیری‌های این چنینی است.
با این حال، برخی هنوز تردید دارند که اقدامات بایدن در رابطه با وضعیت حفاظت موقت بتواند تغییری در فلوریدا و یا ونزوئلا ایجاد کند.
فالتون آرمسترانگ، پروفسور آمریکایی و مدیر سابق امور بین آمریکایی در شورای امنیت ملی میگوید که اعطای تی پی اس به طور کلی کمک به کشور دیگر به شمار میرود نه تنبیه آن.
او گفت: فشار برای تعامل با مشکل ونزوئلا کاهش می‌یابد و با این کار فشار برای بازگشت مردم به منظور نجات سرزمینشان هم کمتر می‌شود.
از نگاه این تحلیلگر، تصمیم مذکور به عنوان یک اقدام سیاسی در نظر گرفته می‌شود تا یک سیاست. او گفت: بسیار ساده لوحانه است که افراد بایدن فکر کنند اعطای تی پی اس به ۳۰۰ هزار ونزوئلایی میتواند تغییر چشمگیری در آرا و پویایی سیاسی در فلوریدا ایجاد کند.
ونزوئلا که بزرگترین ذخایر نفتی جهان محسوب می‌شود، در یک بحران اقتصادی و سیاسی به سر می‌برد و یکی از بدترین فجایع انسانی در این منطقه را رقم زده است. بیش از پنج میلیون ونزوئلایی به علت کمبود موادغذایی، دارو و سرکوب سیاسی از کشورشان گریخته‌اند و یکی از بزرگترین گروه‌های آوارگان را در آمریکای لاتین و به ویژه در جهان ایجاد کرده‌اند.
پایان خبر / تاریخ ما