رفراندم تغییر نظام قرقیزستان

به گزارش خبرگزاری تاریخ ما به نقل از اسپوتنیک، تمامی ۲۴۳۵ حوزه رای گیری از ساعت ۸ صبح به وقت محلی کار خود را آغاز کرده و رای گیری تا ساعت ۸ شب به وقت محلی ادامه خواهد داشت.

بیش از ۱۷ هزار تن از جمله معلولان و بیماران بستری در بیمارستان در رای گیری زودهنگام آرای خود را به صندوق انداخته‌اند.

۱۸۳ ناظر از کشورهای مختلف وظیفه نظارت بر این رفراندوم را برعهده دارند.

پارلمان قرقیزستان ۱۱ مارس به برگزاری این رفراندوم رای داد.

خبرگزاری رویترز در گزارش خود آورده است:  سدیر جاپاروف، سیاستمداری پوپولیست است که سال گذشته میلادی از سلول زندان به ریاست جمهوری رسید.

قرار است به موجب اصلاحات قانون اساسی، نظام سیاسی این کشور حوزه آسیای مرکزی شبیه به نظام سیاسی همسایگانش که متعلق به شوروی سابق بودند نظیر قزاقستان و ازبکستان، شده و به این ترتیب کار جاپاروف برای پیشبرد سیاستهایش آسانتر شود.

جاپاروف و حامیانش همچنین امیدوارند که با تقویت ریاست جمهوری قرقیزستان بعد از آنکه این کشور شاهد سرنگونی رهبرانش در سالهای ۲۰۰۵، ۲۰۱۰ و ۲۰۲۰ با قیامهای خشونت آمیز بود، باثبات‌تر شود.

قرقیزستان با چین هم مرز بوده و از همپیمانان نزدیک روسیه است.

یک نظرسنجی انجام شده با سفارش انستیتوی بین‌المللی جمهوریخواه آمریکا که نتایجش طی ماه جاری میلادی منتشر شد نشان داد که جاپاروف با اختلاف زیادی معتمدترین سیاستمدار در کشورش بوده و دارای سرمایه سیاسی قدرتمندی است.

درصد رای دهندگان معتقد به قرار داشتن قرقیزستان در مسیری درست در حالی که در اوت گذشته و در زمان مسئولیت سورونبای جینبکوف، رئیس جمهور قبل از جاپاروف، ۴۱ درصد بود، حالا در نظرسنجی‌های ماه فوریه و مارس به ۷۰ درصد رسیده است.

انتظار می‌رود نتایج اولیه همه پرسی اواخر امروز اعلام شود.

جاپاروف در پی اعتراضات خشونت آمیز در اکتبر گذشته به اعلام پیروزی احزاب حامی جینبکوف در انتخابات پارلمانی به قدرت رسید و این اصلاحات را پیشنهاد داد.

جاپاروف که سابقا نماینده پارلمان و یک مقام ارشد دولتی بوده پیش از این مشغول گذراندن مجازات حبسش از بابت اتهام ایفای نقش در ربودن یک فرماندار منطقه‌ای در راستای یک اعتراض سیاسی بود. از آن زمان به بعد حکم مجازات او لغو شد.

قرقیزستان بر خلاف همسایگانش زمانی که در سال ۱۹۹۱ از اتحاد شوروی سابق استقلال پیدا کرد نظام سیاسی پیدا کرد که در آن هم پارلمان و هم ریاست جمهوری دارای اختیارات چشمگیر بودند و این رهبران این کشور را مجبور به کسب حمایت نخبگان فراگیرتر می‌ساخت.

پایان خبر / تاریخ ما