دفاع دبیر حزب کمونیست تبت از حاکمیت چین

به گزارش خبرگزاری تاریخ ما، به نقل از خبرگزاری رویترز، سربازان چینی در ۱۹۵۰ وارد تبت شدند و یک سال بعدتر دولت چین به صورت رسمی کنترل منطقه را به دست گرفت. دالایی لاما در ۱۹۵۹ و در پی قیامی شکست خورده علیه حکومت دولت پکن، از تبت گریخت و به هند رفت.

“وو یینگجی”، دبیر حزب کمونیست تبت در یک نشست خبری در پکن گفت: نخست اینکه ما باید از رهبری حزب کمونیست چین حمایت کنیم. از زمان آزادی صلح آمیز تبت در ۱۹۵۱، همه متوجه شده‌اند که تنها با رهبری حزب است که تب می‌تواند در این مسیر توسعه باشکوه ادامه دهد.

حمایت بین‌المللی از جامعه تبت در سال گذشته میلادی با از سرگیری پشتیبانی از سوی گروه‌های حقوق بشری و دولت‌های بین‌المللی به رهبری آمریکا افزایش یافته است.

در دسامبر ۲۰۲۰، کنگره آمریکا قانون پشتیبانی و سیاست گذاری تبت را تصویب کرد که بر اساس آن تبتی‌ها باید حق داشته باشند تا دالایی لاما بعدی را خودشان انتخاب کنند و بتوانند یک کنسولگری در شهر لهاسای تبت داشته باشند.

چین به شدت این قانون را محکوم کرده و گفت که این اقدامی برای مداخله در امور داخلی کشورش است.

پکن همچنان بر این باور استوار است که خودش حق انتخاب جانشین دالایی لاما کنونی را بر اساس قوانین چین دارد.

دبیر حزب تبت همچنین گفت: تبت از دوران کهن بخشی از چین بوده است. ملت چین باید همیشه این را حفظ کنند.

دالایی لامای کنونی و دولت تبعیدی آن موسوم به “اداره مرکزی تبت” یک راه میانه را پیشنهاد کرده که اجازه می‌دهد تا تبتی‌های در تبعید به چین برگردند، آن هم به شرط خودمختاری واقعی برای تبت و نه یک استقلال کامل؛ ۱۵۰ هزار تبتی در تبعید زندگی می‌کنند.

چین تلاش‌های این دولت در تبعید را برای آغاز مجدد گفتگو از ۲۰۱۰ بی اثر گذاشته و پکن همچنان دالایی لاما را یک جدایی طلب می‌داند.

“پنپا تسرینگ” که در ماه جاری میلادی به عنوان رئیس دولت در تبعید تبت انتخاب شد، گفته است، آنها به یک قطعنامه صلح آمیز با چین پایبند هستند اما سیاست‌های کنونی پکن تهدیدی برای آینده فرهنگ تبتی به شمار می‌رود.

دبیر حزب تبت نیز گفت: وقتی سخن از مذهب به میان می‌آید ما باید آن را با مفهوم چینی آن تطبیق دهیم و این را هم به صورت شفاف بیان کنیم که بوداییسم تبتی همیشه و به صورت ذاتی بخشی از فرهنگ چینی بوده است. ما باید آزادی عقاید مذهبی، عبادت و مدیریت مذهب را بر اساس قانون چین حفظ کرده و جامعه را بر اساس سوسیالیسم راهنمایی کنیم.

پایان خبر / تاریخ ما