پوتین: باید قابل پیش‌بینی بود/ اسد برود کی جایگزینش شود؟/ که می‌گوید من از مخالفانم می‌ترسم؟!

به گزارش خبرگزاری تاریخ ما، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه در گفتگو با ان بی سی درباره تمدید معاهده استارت جدید با آمریکا گفت:  ما آماده کار مشترک هستیم. البته تفاوتهای خاصی، نسبت به درک متفاوت از سرعت – با چه سرعتی و در چه جهتی باید حرکت کنیم، وجود دارد. ما می‌دانیم که اولویت‌های طرف آمریکایی چیست و – این – به طور کلی، فرآیندی است که باید در سطح حرفه‌ای توسط وزارت امور خارجه – و دفاع – در سمت روسی، پنتاگون و وزارت امور خارجه طرف آمریکا پیگیری شود. ما سیگنالهایی را شنیده‌ایم که نشان می‌دهد طرف آمریکایی مایل است این مذاکرات – در سطح متخصصان – از سر گرفته شود. خواهیم دید که آیا شرایط پس از برگزاری این اجلاس ایجاد شده است یا خیر. البته ما نه نمی‌گوییم. ما پیشنهاد همکاری داده‌ایم.

پوتین قابل پیش‌بینی و باثبات بودن را مهمترین معیار در امور بین‌الملل خواند و درباره سخنان بایدن که او را عامل بی ثباتی و غیرقابل پیش بینی دانسته، گفت: خوب، او یک چیز می‌گوید. من چیز دیگری. اما شاید در برهه‌ای از زمان – از جهات خاصی سخنان ما متفاوت باشد. اما اگر اکنون نظر من را بپرسید، می‌گویم مهمترین معیار در امور بین‌الملل پیش بینی و ثبات است و من معتقدم که از طرف – شرکای ایالات متحده، این چیزی است که ما در سالهای اخیر شاهد آن نبوده‌ایم. اگر حوادث سال ۲۰۱۱ لیبی را که کشور اساساً از هم پاشیده و تجزیه شده است به یاد بیاوریم، چه نوع ثبات و پیش بینی وجود دارد؟ چه نوع ثبات و – قابل پیش بینی بودن وجود دارد؟ صحبت از ادامه حضور نیروها در افغانستان بوده است و بعد ناگهان، بووووم! نیروها از افغانستان خارج می‌شوند. آیا این دوباره قابل پیش‌بینی و ثبات است؟ اکنون وقایع خاورمیانه. آیا این قابل پیش بینی و ثبات است، همه اینها به چه نتیجه‌ای منجر می‌شود؟ یا در سوریه؟ چه چیزی در این مورد پایدار و قابل پیش بینی است؟ من از همتایان آمریکایی خود پرسیدم “شما می‌خواهید اسد برود؟ چه کسی جایگزین او خواهد شد؟ وقتی او با کسی جایگزین شود چه اتفاقی می‌افتد؟” پاسخ عجیب است. پاسخ این است “نمی‌دانیم”. خوب، اگر نمی‌دانید چه اتفاقی خواهد افتاد، چرا آنچه وجود دارد تغییر کند؟ این می‌تواند لیبی دوم یا افغانستان دیگر باشد. آیا ما این را می‌خواهیم؟ نه. اجازه دهید – با هم بنشینیم، صحبت کنیم، به دنبال راه‌حل‌های مصالحه پذیرفته شده برای همه طرفها باشیم. به این ترتیب ثبات حاصل می‌شود. با تحمیل یک دیدگاه خاص، یعنی دیدگاه “درست” ، که به موجب آن همه دیدگاههای دیگر نادرست است، نمی‌توان به هدفی دست یافت. اینگونه نیست که ثبات حاصل شود.

او درباره جنبش “جان سیاهپوستان مهم است” در آمریکا نیز گفت: من فکر می‌کنم که این جنبش – یکی از نیروهای سیاسی در داخل کشور بود که در جریان کمپین‌های انتخاباتی شکل گرفت. کالین پاول، وزیر امور خارجه پرزیدنت بوش در کتاب خود نوشت که حتی او به عنوان یک مقام عالی رتبه نوعی بی عدالتی را نسبت به خودش در کل زندگی خود به عنوان یک شخص با رنگ چهره تیره احساس کرده است. دلایل خاص و بنیادینی در آن وجود دارد، اما اگر مساله‌ای به افراط کشیده شود دیگر مهم نیست که هدف تا چه اندازه درست و خوب باشد، وقتی مساله به عناصری از افراط گرایی می‌رسد نمی‌توانیم آن را تأیید کنیم. بنابراین نگرش ما نسبت به این موضوع بسیار ساده است. ما از جنگ آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار برای دستیابی به حقوقشان حمایت می‌کنیم، اما با هر نوع افراط گرایی مخالفیم که متأسفانه گاهی اوقات، متاسفانه، در حال حاضر شاهد آن هستیم.

رهبر روسیه درباره حملات سایبری و دخالت ادعایی روسیه در انتخابات ۲۰۱۶ آمریکا، هک محققان واکسن کرونا و حمله سولارویند و اینکه آیا روسیه در حال جنگ سایبری علیه آمریکا  است، گفت: شواهدی وجود ندارد که نشان دهد این کار واقعاً انجام شده است. من به شما می‌گویم که این شخص چنین گفته است، آن شخص این را گفته است. اما شواهد کجاست؟ اثبات کجاست؟ چیزی را روی میز بگذارید تا بتوانیم نگاه کنیم و پاسخ دهیم. اما چنین چیزی وجود ندارد. یک بار می‌گویند حمله سایبری علیه یک کارخانه پردازش گوشت وجود دارد. دفعه بعدی می‌گویند حمله‌ای علیه تعدادی از تخم مرغ‌های عید پاک انجام شده است! این مسخره است، یک چیز مضحک مداوم، یک چیز مضحک بی پایان. شما گفتید “بسیاری از شواهد” ، اما هیچ مدرکی وجود ندارد.

وی افزود: ساده‌ترین کار این است که ما با آرامش بنشینیم و در مورد کار مشترک در فضای مجازی توافق کنیم. به دولت اوباما در آخرین سال ریاست جمهوری‌اش پیشنهاد دادیم. در ماه اکتبر، آنها چیزی نگفتند. سپس در ماه نوامبر گفتند، بله، جالب بود. سپس – انتخابات شد و همه چیز از دست رفت. ما این پیشنهاد را به دولت ترامپ تکرار کردیم. پاسخ این بود که جالب است، اما نه – اینطور نبود – به نقطه مذاکره واقعی نرسید. زمینه‌هایی وجود دارد که باور کنیم می‌توانیم  در این زمینه با دولت جدید آمریکا تلاش کنیم. ما پیشنهاد داده‌ایم که این کار را با هم انجام دهیم. بیایید در مورد اصول کار متقابل توافق کنیم. بیایید دریابیم که با هم می‌توانیم چه کار کنیم. بیایید در مورد چگونگی ساختار تلاش‌های متقابل توافق کنیم. ما در اینجا در فدراسیون روسیه با جرایم اینترنتی روبرو هستیم که در چند سال گذشته چندین برابر شده است. ما در تلاش هستیم تا به آن پاسخ دهیم. ما به دنبال مجرمان اینترنتی هستیم. اگر آنها را پیدا کنیم، آنها را مجازات می‌کنیم. ما مایل به تعامل با شرکت کنندگان بین‌المللی از جمله آمریکا هستیم اما آنها از انجام کار مشترک خودداری کرده‌اند. چه می‌توانیم بکنیم؟ این کار را نمی‌توانیم یک جانبه انجام دهیم. ناتو گفت که فضای مجازی را منطقه جنگ می‌داند. و برخی تمرینات را آماده و حتی انجام می‌دهد. اگر شما چنین کاری کنید، ما نیز همان کار را خواهیم کرد. اما ما این را نمی‌خواهیم. درست مثل اینکه ما فضای نظامی را نمی‌خواهیم، به همان روشی که فضای مجازی را نظامی نمی‌خواهیم. ما در موارد مختلف پیشنهادات را ارائه داده‌ایم، در مورد کار متقابل در زمینه امنیت سایبری در این مورد توافق کرده‌ایم، اما دولت آمریکا از این کار خودداری می‌کند.

 پوتین تاکید کرد:  آنچه که ما روی آن حساب می‌کنیم این است که هیچ کس نباید در امور داخلی سایر کشورها دخالت کند، نه ایالات متحده در کشور ما و نه ما در پروسه‌های سیاسی ایالات متحده یا سایر کشورها. باید به همه ملتهای جهان فرصت داده شود تا با آرامش رشد کنند حتی اگر شرایط بحرانی وجود داشته باشد، باید توسط مردم در داخل کشور حل شود، بدون اینکه هیچ نفوذ یا دخالتی از خارج وجود داشته باشد. به نظر می‌رسد که دولت آمریکا به مداخله خود در روند سیاسی سایر کشورها ادامه خواهد داد. من فکر نمی‌کنم که بتوان این روند را متوقف کرد، زیرا تحرکات زیادی دیده می‌شود؛ با این حال، تا آنجا که کار مشترک در فضای مجازی برای جلوگیری از برخی اقدامات غیرقابل قبول از سوی مجرمان سایبری لازم است امیدواریم بتوانیم این روند را با شرکای آمریکایی خود برقرار کنیم. فضای مجازی یک منطقه بسیار حساس است. از امروز، بسیاری از تلاشهای انسانی متکی به فن آوری‌های دیجیتال از جمله عملکرد دولت است و البته تداخل در آن فرآیندها می‌تواند خسارات زیادی به بار آورد و تلفات زیادی را به بار آورد. و همه این را می‌فهمند. و من بار سوم تکرار می‌کنم – برای سومین بار؛ بیایید با هم بنشینیم و در مورد کار مشترک در مورد چگونگی دستیابی به امنیت در این زمینه توافق کنیم.

وی درباره مساله حقوق بشر و الکسی ناوالنی، منتقد زندانی روس و در پاسخ به این سوال که “چرا از مخالفانش می‌ترسد”، گفت: چه کسی می‌گوید من از مخالفان می‌ترسم یا مخالفان تهدید می‌شوند؟ خیلی خنده دار است! قانون نمایندگان خارجی اختراع ما نبوده، این قانون در دهه ۱۹۳۰ در ایالات متحده تصویب شد که بسیار خشن‌تر از قانون ما است و از جمله مواردی است که هدف آن جلوگیری از مداخله در امور سیاسی داخلی آمریکاست. در آمریکا آنچه را که الان انجام می‌دهید “Whataboutism” می‌نامیم؛ اینکه سوالی را با سوالی دیگر پاسخ می‌دهید. این راهی برای پاسخ ندادن به سوال است. ما این قانون را به تازگی تصویب کردیم تا از جامعه خود در برابر مداخلات خارجی محافظت کنیم. در بعضی از ایالت‌ها ناظر خارجی به مرکز رأی گیری می‌آید.

پوتین گفت: در آمریکا یک دادستان به متهم می‌گوید، “چند قدم دیگر جلو بیایی به زندان خواهی رفت.” آیا این طبیعی است؟ آیا این دموکراسی در دنیای مدرن است؟ ولی در آمریکا این اتفاق می‌افتد، اما ما چنین چیزی نداریم. بسیاری از نهادهای موسوم به “جامعه مدنی” – دلیل اینکه من می‌گویم “به اصطلاح جامعه مدنی” این است که بودجه بسیاری از این نهادها از خارج تأمین می‌شود – برنامه‌های اقدام خاص دارند. اعضای اصلی آنها در خارج از کشور آموزش می‌بینند. وقتی مقامات ما این را دیدند برای جلوگیری از این نوع دخالت در امور داخلی، تصمیمات مربوطه را اتخاذ و قوانین مربوطه را تصویب کردند.  ما یک اصطلاح داریم: “اگر زشت هستی از آینه عصبانی نشو”. ربطی به شما ندارد. اگر کسی ما را برای چیزی مقصر می‌داند ، جواب من این است: “چرا به خودت نگاه نمی کنی؟” شما خود را در آینه خواهید دید ، نه ما. هیچ چیز غیر عادی در آن وجود ندارد.

پوتین با تاکید براینکه هرگز دستور ترور ناوالنی را نداده، گفت:  ما عادت به ترور کسی نداریم. می‌خواهم از شما بپرسم، آیا شما دستور ترور زنی را که وارد کنگره شد و در تیراندازی پلیس کشته شد، دادید؟ آیا می‌دانید ۴۵۰ نفر پس از ورود به کنگره دستگیر شدند؟ آنها برای سرقت لپ تاپ نرفته بودند. آنها مطالبات سیاسی داشتند. ۴۵۰ نفر دستگیر شدند و بین ۱۵ تا ۲۵ سال احتمالا حبس بگیرند. آیا این آزار و اذیت برای عقاید سیاسی نیست؟ برخی از آنها متهم به توطئه برای سرنگونی – برای به دست گرفتن قدرت شده‌اند. در روسیه هم برخی افراد به جرم نقض وضعیت خود محکوم شده‌اند، به آنها احکام تعلیقی داده شده بود – که اساساً هشدار دادند که نباید – قوانین روسیه را نقض کنند و آنها الزامات قانون را کاملاً نادیده گرفتند. دادگاه هم محکومیت را به زندان تبدیل کرد. هر ساله هزاران نفر – الزامات قانون را نادیده می‌گیرند و هیچ ارتباطی با فعالیت‌های سیاسی ندارند که به زندان می‌افتند. اگر کسی – اگر کسی در واقع از فعالیت‌های سیاسی به عنوان سپر برای مقابله با مسائل خود استفاده کند از جمله – دستیابی به اهداف تجاری، این چیزی است که باید مسئول آن باشد.

پوتین درباره اینکه جان مک‌کین، سناتور فقید و بایدن او را قاتل خوانده‌اند، گفت: من در دوره تصدی‌ام به انواع مختلف از زوایای مختلف به انواع حملات به بهانه‌ها، دلایل و کالیبر و شدت‌های مختلف عادت کرده‌ام، هیچکدام من را متعجب نمی‌کند. ما عروس و داماد نیستیم که به عشق و دوستی همیشگی قسم بخوریم! ما شریک هستیم و در بعضی مواقع، رقیب هستیم. در مورد لفاظی‌های تند فکر می‌کنم این بیان فرهنگ کلی هالیوودی است که در فرهنگ سیاسی آمریکا طبیعی تلقی می‌شود. در اینجا نه. من آن را تمایل به همکاری مشترک می‌دانم. اگر این تمایل جدی باشد، ما آماده حمایت از آن هستیم. من نمی‌خواهم بی ادبانه برخورد کنم، اما به نظر می‌رسد نوعی سوءهاضمه کلامی وجود دارد. بسیاری از افراد را نام بردید که در واقع در مقاطع زمانی مختلف به دلایل مختلف از جانب افراد مختلف رنج کشیده و کشته شده‌اند. شما به “لسین” اشاره کردید. لسین قبلاً در دولت من کار می‌کرد. من – او را بسیار دوست داشتم. او درگذشت – او در ایالات متحده از بین رفت یا درگذشت. مطمئن نیستم. ما باید از شما بپرسیم که او دقیقاً چگونه مرد. من تا امروز متاسفم که او در کنار ما نیست. من می‌دانم که برای تأمین منافع دولت روسیه باید به کدام سمت حرکت کنم.

پوتین هرگونه پیش آگهی از فرود اجباری هواپیمای حامل مخالف بلاروسی در مینسک و دستگیری روزنامه‌نگار منتقد دولت را رد کرده و گفت: من از طریق از رسانه‌ها متوجه شدم، علاقه‌ای هم نداشتم نه آن را تأیید کنم نه محکوم، اما خب، این اتفاق افتاده است. من اخیراً در یکی از گفتگوها – با یک همکار اروپایی – گفتم که آقای لوکاشنکو به من گفت که – اطلاعاتی مبنی بر وجود یک وسیله انفجاری در هواپیما به آنها داده شده بود. خلبان بدون هیچ اجباری تصمیم به فرود در مینسک می‌گیرد. این همه آن چیزی است که میدانم، چرا نباید باورش کنم؟ از خلبان سوال کنید. این ساده‌ترین چیز است. از فرمانده هواپیما بپرسید. آیا از او پرسیدید که آیا مجبور به فرود شده؟ چون من مصاحبه‌ای با مسئول هواپیما را نشنیده یا ندیده‌ام. در واقع حتی عجیب است. همه لوکاشنکو را متهم می‌کنند، وضعیت مشابه دیگری را به یاد دارم، هواپیمای رئیس جمهور بولیوی که با دستور دولت واشنگتن مجبور به فرود در وین شد. رئیس جمهور را از هواپیما بیرون آوردند، هواپیما را جستجو کردند. این از نظر شما طبیعی است، اما کاری که لوکاشنکو انجام داد بد بود؟  اجازه دهید ما با همان زبان صحبت کنیم، اجازه دهید از مفاهیم مشابه استفاده کنیم. اگر لوکاشنکو یک گانگستر است، شرایط برای رئیس جمهور بولیوی چگونه است؟ در بولیوی این اقدام تحقیر کل کشور قلمداد شد اما همه سکوت کردند، تا اوضاع را بدتر نکنند. هیچ کس آن را به یاد نمی آورد. به هر حال، این تنها مورد نبوده است. به هر حال بدیهی است که ما همه مواردی را که مربوط به این تروریسم بین‌المللی و استفاده از هواپیماها است محکوم می‌کنیم. البته ما مخالف این هستیم. فرود هواپیمای رئیس جمهور بولیوی شاید کاملاً متفاوت باشد با این تفاوت که ده برابر بدتر از آنچه انجام شده است، اما شما آن را نادیده می‌گیرید و می‌خواهید میلیون ها نفر در سراسر جهان یا آن را متوجه نشوند یا فردا آن را فراموش کنند.

رهبر روسیه درباره استقرار نیروهای روسی در مرز اوکراین نیز گفت: ما تمریناتی را در سرزمین خود و نه فقط در جنوب فدراسیون روسیه بلکه در شرق دور و در شمال، در قطب شمال انجام دادیم. همزمان، تمرینات نظامی در مناطق مختلف فدراسیون روسیه در حال برگزاری بود. در همان زمان ، آمریکا در حال انجام تمرینات نظامی در آلاسکا در نزدیکی مرزهای ما بود. اما این در قلمرو آمریکا، در سرزمین آمریکا انجام شد. ما حتی به آن توجهی نکردیم. اکنون در مرزهای جنوبی ما یک بازی جنگی وجود دارد با نام “مدافع اروپا”، ۴۰۰۰۰ پرسنل، ۱۵۰۰۰ واحد تجهیزات نظامی که بخشی از آنها از قاره آمریکا مستقیماً به مرزهای ما منتقل شده‌اند. در دوران اتحاد جماهیر شوروی سابق، گورباچف ​​قولی شفاهی گرفت که گسترش ناتو به شرق وجود نخواهد داشت. اما کو؟ توسعه ناتو در شرق و آوردن این زیرساخت‌ها به مرزهای ما و همه اینها قبل از اینکه رفتار تهاجمی از ما سر بزند چه معنی داشت؟ آیا روسیه پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی تهدیدی برای ایالات متحده یا کشورهای اروپایی ایجاد کرد؟ ما داوطلبانه نیروهای خود را از اروپای شرقی بیرون کشیدیم.  ما در حال انجام بازی های جنگی به طور منظم ، از جمله تمرینات نظامی غافلگیر کننده هستیم. این چرا باید شرکای ناتو را نگران کند؟ 

پوتین در بخش دیگری از این گفت‌وگو درباره اینکه آیا ناوالنی زنده از زندان خواهد آمد، گفت: چنین تصمیماتی در این کشور توسط رئیس جمهور اتخاذ نمی‌شود. دادگاه تصمیم می‌گیرد کسی را آزاد کنند یا نه. در مورد سلامتی همه افرادی که در زندان هستند اداره زندان متولی آن است، شاید امکانات پزشکی در زندانها در بهترین شرایط نباشند. امیدوارم که آنها این کار را به درستی انجام دهند. اما صادقانه بگویم مدت‌هاست که از چنین مکان‌هایی بازدید نمی‌کنم. من مدتی پیش از یک زندان در  سن پترزبورگ بازدید کردم، بر این فرض هستم که ناوالنی اقدامات لازم را دریافت کند. برای من، او یکی از شهروندان فدراسیون روسیه است که توسط دادگاه مقصر شناخته شده و در زندان است. شهروندان زیادی از این دست هستند. به هر حال، جمعیت به اصطلاح زندان ما – افرادی که در زندان هستند، در چند سال گذشته – تقریباً ۵۰ درصد کاهش یافته است که من آن را یک پیروزی بزرگ می‌دانم.

پوتین در باره چین نیز گفت: طی چند دهه گذشته، ما یک رابطه مشارکت استراتژیک ایجاد کرده‌ایم – بین روسیه و چین که قبلا در تاریخ ملت‌های ما به دست نیامده بود ، سطح اعتماد و همکاری در همه زمینه ها، در سیاست، در اقتصاد، در حوزه فناوری، در زمینه همکاری‌های نظامی و فنی ارتقا یافته است. ما معتقد نیستیم که چین تهدیدی برای ما محسوب می شود. اول اینکه چین یک کشور دوست است نه آنطور که آمریکا می‌گوید و این کشور را یک دشمن دانسته است. دوم اینکه  چین کشوری بزرگ و قدرتمند است، ۱.۵ میلیارد جمعیت. از نظر برابری قدرت خرید – قدرت، اقتصاد چین از اقتصاد ایالات متحده فراتر رفته است. و از نظر تجارت، سال گذشته چین هم رتبه اروپا در مقام اول قرار گرفت و آمریکا به مقام دوم سقوط کرد. چین در حال توسعه است و من کاملا درک می‌کنم آنچه در حال رخ دادن نوعی رویارویی خاص  با چین است .  

وی افزود: درباره کنترل تسلیحات و اینکه پکن از مذاکره در مورد کاهش سلاح های هسته‌ای خودداری می‌کند، باید از خود چینی‌ها سوال کنید، چه خوب چه بد. خودشان تصمیم می‌گیرند. استدلال های آنها ساده و قابل فهم است. ایالات متحده و روسیه از نظر میزان مهمات و کلاهک و تجهیزات ، بسیار بالاتر از چین هستند و چینی ها به انصاف می گویند ، “اگر ما از آنچه شما دارید خیلی عقب هستیم چرا باید کوتاه بیاییم؟ چرا از ما می‌خواهید سطح بازدارندگی هسته‌ای خود را کاهش دهیم؟  چرا ما یک کشور با یک و نیم میلیارد جمعیت نمی توانیم حداقل سطح خود را تعیین کنیم؟” اینها همه موارد قابل بحث است که نیاز به بررسی کامل دارد. اما اینکه ما را مسئول موضع چین بدانید مسخره است

رهبر روسیه درباره اویغورها نیز گفت: من در سفرهایم به چین با اویغورها ملاقات کرده ام و به شما اطمینان می‌دهم  و حداقل آنچه را که با گوش خود شنیده‌ام به شما اطمینان می‌دهم که در کل آنها از سیاست‌های مقامات چینی در این زمینه استقبال می کنند. آنها معتقدند که چین برای افرادی که در این قسمت از کشور زندگی می کنند از نظر اقتصادی ، بالا بردن سطح فرهنگی ، و غیره و غیره ، کارهای زیادی انجام داده است. 

پوتین تاکید کرد: ما و چین کشورهای همسایه هستیم. کسی همسایگان خود را انتخاب نمی کند. ما از سطح روابط راضی هستیم ، درست مثل دوستان چینی. ما می توانیم تلاش‌هایی برای از بین بردن روابط روسیه و چین را ببینیم. می بینیم که این تلاش ها در سیاست های عملی انجام می شود. 

او تصریح کرد : ما آماده همکاری با ایالات متحده در فضا هستیم و – فکر می کنم اخیراً رئیس ناسا گفته است که نمی تواند توسعه برنامه های فضایی را بدون مشارکت آن با روسیه تصور کند. ما از این گفته استقبال می کنیم. ما در تمام این سالها با کمال میل کار کرده ایم و آماده ادامه کار هستیم. اگرچه به دلایل فنی ، و این یک مسئله متفاوت است ، ایستگاه فضایی بین المللی در حال پایان یافتن عمر مفید خود است. شرکای ایالات متحده ما نیز به طور خاص به دنبال همکاری های آینده در این بخش خاص هستند – به روشی خاص. اما به طور کلی ، همکاری بین دو کشور ما در فضا یک نمونه عالی از وضعیتی است که علی رغم هر نوع مشکل در روابط سیاسی در سال های اخیر  ادامه داشته است. اما این بدان معنا نیست که ما باید منحصراً با ایالات متحده کار کنیم. ما – با چین کار می کنیم و خواهیم کرد ، که برای انواع برنامه ها از جمله – کاوش در فضای عمیق اعمال می شود. من صادقانه بگویم ، هیچ تناقضی در اینجا نمی بینم.

پوتین در پاسخ به سوالی درباره تایوان و واکنش روسیه به هر گونه اقدام احتمالی چین علیه تایوان گفت: چی؟ شما چیزی از برنامه‌های چین برای اقدام نظامی علیه تایوان می‌دانید؟ من چیزی  نمی‌دانم. در سیاست “اما” و” اگر” معنی ندارد. من نمی‌توانم درباره چیزی که در دنیای مدرن واقعیت ندارد، اظهار نظر کنم. این یک سوال در مورد هیچ چیز است. این اتفاق نمی‌افتد، آیا چین اعلام کرده است که قصد دارد مشکل تایوان را از نظر نظامی حل کند؟ این اتفاق نیفتاده است، سالهاست که چین در حال توسعه روابط خود با تایوان است. ارزیابی‌های مختلفی وجود دارد. چین ارزیابی خاص خود را دارد. آمریکا ارزیابی متفاوتی دارد. تایوان ممکن است ارزیابی متفاوتی از وضعیت داشته باشد. اما خوشبختانه به یک درگیری نظامی نرسیده است.

 رئیس جمهور روسیه درباره بسته شدن آخرین گذرگاه مرزی سوریه گفت:  متأسفانه در حال حاضر فجایع زیادی در آنجا رخ داده است، با حمایت از روسیه، سوریه توانست ۹۰ درصد از خاک سوریه را تحت کنترل خود درآورد. آنچه اکنون باید راه اندازی شود صرفاً کمک‌های بشردوستانه به مردم است، صرف نظر از هر نوع زمینه سیاسی. اما شرکای ما در غرب، هم آمریکایی‌ها و هم اروپایی‌ها – گفته اند که آنها به اسد کمک نخواهند کرد. اسد چه ارتباطی به مردم دارد؟ به افرادی که به این کمک نیاز دارند کمک کنید. فقط ابتدایی ترین چیزها. آنها حتی محدودیت‌های موجود در تهیه داروها و تجهیزات پزشکی حتی در زمینه عفونت ویروس کرونا را برنمی‌دارند، این غیرانسانی است. و این نوع برخورد ظالمانه با مردم به هیچ وجه قابل توضیح نیست. در گذرگاه مرزی ادلب جنگجویان همچنان مردم را سرقت می‌کنند، مردم را می‌کشند، به مردم تجاوز می‌کنند. هیچ اتفاقی نمی‌افتد. در منطقه التنف که اتفاقاً توسط ارتش آمریکا کنترل می‌شود. اخیراً گروهی راهزن گرفتیم که می گفتند اهداف خاص یعنی تاسیسات نظامی روسیه را در نظر داشتند. در هر حال براساس قوانین بین‌المللی کمک باید از طریق دولت مرکزی انجام شود. نباید تبعیض آمیز باشد. و اگر زمینه‌هایی وجود داشته باشد که باور کنید دولت مرکزی سوریه چیزی را غارت می‌کند، خب، ناظران بین‌المللی – صلیب سرخ و – هلال احمر بر همه امور نظارت می‌کنند. من فکر نمی‌کنم کسی در دولت سوریه علاقه داشته باشد که بخشی از این کمک‌های بشردوستانه را بدزدد. این فقط باید از طریق دولت مرکزی انجام شود. از این لحاظ ، ما از رئیس جمهور اسد حمایت می‌کنیم زیرا هر اقدام دیگری در واقع  تضعیف حاکمیت جمهوری عربی سوریه است. در مورد ادلب نیروهای ترک در آنجا مرز بین ترکیه و سوریه را کنترل می‌کنند.

رئیس جمهور روسیه در باره تغییر در قانون اساسی کشور و حضورش در پست ریاست‌جمهوری تا ۲۰۳۶  و اینکه چه زمانی سرانجام دفتر ریاست‌جمهوری را ترک می‌کند، گفت: چه چیزی یک شبه فرو خواهد ریخت؟ اگر به وضعیتی که روسیه در سال ۲۰۰۰ در آن قرار داشت نگاه کنیم، زمانی که در حال حفظ تمامیت ارضی و حاکمیت خود بود، تعداد افراد زیر خط فقر بسیار زیاد بود. فاجعه بار بود. سطح تولید ناخالص داخلی کمتر از هر چیزی بود که قابل قبول باشد. ذخایر ارزی و طلای ما ۱۲ میلیارد دلار بود، در حالی که بدهی خارجی ما ۱۲۰ میلیارد دلار بود، اکنون هم مشکلاتی هست، اوضاع کاملاً متفاوت است. البته کسی خواهد آمد و جانشین من خواهد شد. آیا همه اینها سقوط می‌کند؟ ما با تروریسم بین‌المللی مبارزه کرده‌ایم. ما آن را در نطفه خفه کردیم. آیا قرار است دوباره به زندگی برگردد؟ من فکر نمی‌کنم. موضوع دیگر این است که در صحنه سیاسی، افراد مختلف می‌توانند با دیدگاه‌های مختلف ظهور کنند. عالی است. خیلی خوب است. می‌دانید، من تمام زندگی خود را، تمام سرنوشت خود را با سرنوشت کشورم پیوند زدم. هدف من در زندگی تقویت روسیه است. اگر ببینم فرد دیگری عقاید سازنده برای کشور دارد و آماده است تا تمام زندگی خود را فدای این کشور کند، صرف نظر از نگرش شخصی او به من از او حمایت خواهم کرد. این یک فرآیند بیولوژیکی طبیعی است. در برهه‌ای، روزی کسی جانشین من خواهد شد، اما اطمینان دارم که ستون اساسی – اقتصاد و دولت روسیه و سیستم سیاسی آن به گونه‌ای خواهد بود که روسیه محکم روی پاهای خود ایستاده و با اطمینان به آینده نگاه می‌کند.

پایان خبر / تاریخ ما