تیرهای سرگردان و نسخه‌های سنتی/ تلاش‌های تکراری برای معضلی جدی
سایت «تاریخ ما»، گروه استان‌ها- قاسم منصور آل کثیر: از روی شادی یا هیجان ماشه را می کشد. صدای منعکس شده او را به اوج هیجان می آورد اما خبر ندارد همین هیجان لحظه ای ممکن است جان کسی را بگیرد.
بسیاری به این نکته دقت نمی کنند که وقتی تیری هوا شود، َمرمی بعد از اینکه به اوج رسید، سرد می شود و مجدد به سمت زمین بازمی گردد. برگشت مرمی به سمت زمین می تواند خطراتی به بار آورد ازجمله اینکه اثابتش با انسان ممکن است شخص را به کشتن دهد.
طی ماه های اخیر بارها خبرهایی در خصوص برخورد تیرهای سرگردان به شهروندان اهوازی را شنیدیم. یک بار به دست زنی صنعتگر در داخل محوطه دانشگاه آزاد اهواز اثابت می کند، بار دیگر به راننده کامیون شهرداری، یک بارهم به استاد دانشگاه و …
به گزارش خبرنگار مهر، اوایل امسال دکتر شهلا وزیری عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز حدود ساعت ۲۱ دوشنبه شب (۲۳ مهرماه)، در مسیر بازگشت به منزل خود واقع در کوی استادان اهواز، مورد اصابت یک تیر بازگشتی از خارج دانشگاه که به صورت هوایی شلیک شده بود، قرار گرفت و از ناحیه شانه مجروح شد.
کمی قبل تر هم یعنی دقیقا در اوایل مهرماه در حادثه‌ای مشابه یک تیر سرگردان به شانه یک دانشجوی دانشگاه شهید چمران اهواز اصابت کرد تا وی به جای کلاس درس راهی بیمارستان شود.
مهرماه امسال نیز یک پزشک متخصص اطفال و یک دانشجوی دختر در اهواز مورد اصابت تیر سرگردان قرار گرفته و مصدوم شدند.
با این حال مسئولان همچنان روشی جز بهره از سیستم سنتی و گفت وگو با ریش سفیدان برای حل این مسئله از روش های دیگری استفاده نکردند.
یک انگشت یک زندگی
ایمان دلفی صنعتگر اهوازی است. او یک تعاونی تولید میناکاری را دارد و ۶ نفر زیر دست او فعالیت می کنند. ایمان در یکی از نمایشگاه های صنایع دستی ناگهان متوجه می شود دستش بی حس و به شدت دچار خونریزی شده است. تا به خودش می آید می بیند که از ناحیه َشست انگشتش تیر خورده است. باورش برای ایمان سخت بود اما تیر از دستش هم عبور کرده بود و به کفشش اثالت کرد.
۲۳آذر بود که «ایمان دلفی» هنرمند اهوازی که در نمایشگاه کارآفرینی سوغات و هدایا که در محوطه دانشگاه آزاد برگزار شد، مورد اصابت تیر قرار گرفت و از ناحیه دست راست و پا دچار مصدومیت شد و تاکنون مشخص نشده که چه کسی و با چه نیاتی، این حادثه را برای وی رقم زده است.
دستِ ایمان هنرمند و صنعتگر الان از کار افتاده است و هیچ کس هم پاسخگوی او نشد. نه سازمان میراث فرهنگی، نه دانشگاه و نه هیچ جای دیگر…
دو سال پیش نیز در زمان برگزاری کنکور، یک دانش‌آموز مورد اصابت تیر از مبدأ نامعلومی قرار گرفت. آخرین خبر دردناک از این حوادث را ماه گذشته خواندیم وقتی معاون خدمات شهری شهرداری اهواز از مرگ راننده شهرداری اهواز که ۱۶ روز بر اثر اصابت یک گلوله سرگردان در کما بود، خبر داد.
نیاز به مشارکت همه
معاون اجتماعی فرماندهی انتظامی خوزستان در این رابطه به خبرنگار «تاریخ ما» می‌گوید: تا زمانی که مردم به عواقب تیراندازی‌ها و مشکلاتی که در پی آن ایجاد می‌شود پی نبرند، این مشکلات کم‌وبیش وجود خواهند داشت.
علی قاسم پور توضیح داد: هفته ای یک مرتبه طرح پاکسازی مناطق آلوده به سلاح را از ابتدای امسال در دستور کار قرار دادیم. به طور میانگین در هر بار پاکسازی بین ۷۰ تا ۱۰۰ سلاح را کشف و ضبط می کنیم.
قاسم پور افزود: البته باید توجه داشت که فعالیت های سلبی به تنهایی پاسخگو نیست و لازم است در کنار این حرکاتِ بازدارنده، دیگر سازمان های دولتی و غیردولتی نیز دست به کار شوند.
وی با بیان اینکه سازمان های مردم نهاد و دولتی می توانند با تولید محتوا و ساخت کلیپ و … در شبکه های اجتماعی اقدام به طرح این مسئله کنند، گفت: حتی خبرنگاران با شفاف سازی و بالا بردن آگاهی مردم نسبت به تبعات این فرهنگ نادرست نسبت به آن واکنش نشان دهند.
معاون اجتماعی فرماندهی انتظامی خوزستان تاکید کرد: همه فعالان باید در این زمینه اقدام به روشنگری کنند. این مسئله اگر تبدیل به فرهنگ شود به مرور به رفتار تبدیل می شود و برچیدنش سخت خواهد بود.
برخی سازمان های مردم نهاد با تمرکز بر مسئله ی جلوگیری از تیراندازی دست به فعالیت هایی تحت نظارت اداره کل امور اجتماعی استانداری خوزستان زدند.
علی ظاهری عبده وند مسئول یک سازمان مردم نهاد در این باره گفت: ما در زمینه کاهش خشونت فعالیت می کنیم و از نظر ما تنبیه جوابگو نیست. سعی می کنیم با بزرگان قبایل نشست بگذاریم و از آنها می خواهیم مثلا دو خانواده که به تیراندازی در مراسمات دست نمی زنند را معرفی کنند و آنها را تشویق کنیم.
ظاهری عبده وند افزود: این روش باعث می شود دیگر خانوده ها به این کار تشویق شوند و دست به اقدامات ناصحیح نزنند.
نمادها رنگ باختند
همچنین یکی از بخشداران در خوزستان نیز با اجرای طرحی در این خصوص به نتایج چشم گیری رسید. سید مهدی چلوی بخشدار چغامیش از توابع شهرستان دزفول در این رابطه گفت: طی یک تحقیق جامعه شناسی به این نتیجه رسیدیم که از نظر جامعه شناسی تیراندازی یک کارکرد نمادین در مراسمات است؛ مثل پرچم گردانی در مراسم فاتحه خوانی و …
چلوی افزود: تشیع جنازه گویی یک مانور است برای یک قبیله برای نشان دادن قدرت اما در عصر مدرن دیگر کارکردهای قوه قضایه و دولت و .. جای آنها را می گیرد و این نهادها هستند که به جای سیستم عشایری فعالیت می کنند.
وی توضیح داد: الان کارکرد نمادین مشکل ایجاد کرده و ما می توانیم به شکل دیگری این کار را انجام دهیم. ما توسط مسئولان امنیتی در قالب بنر و تقدیرنامه از قبایلی که در مراسمات دست به اسلحه نبردند تجلیل می کنیم. در بخش چغامیش این ایده خیلی خوب مورد استقبال قرار گرفت به طوری که در ۲۰۰ مراسم اخیر بالغ بر ۱۶۰ مراسم تیراندازی نشده است. این طرح به صورت پایلوت و زیر نظر اداره کل امور اجتماعی استانداری بود.
بخشدار چغامیش گفت: چغامیش همچون خوزستانی کوچک است چون از سایر اقوام مطرح استان در اینجا زندگی می کنند و موفقیت یک طرح در اینجا احتمال موفقیتش در کل استان وجود دارد.
چرا فقط یک نسخه؟
به گزارش خبرنگار «تاریخ ما» سازمان بهداشت جهانی خشونت را چنین تعریف می کند: «استفاده عمدی از نیروی جسمانی یا قدرت به صورت تهدید آمیز یا واقعی، علیه خود، دیگری، گروه یا جامعه ای که موجب جراحت، مرگ، آسیب روانی یا محرومیت می شود».
سوالی هایی که در اینجا مطرح می شود این است که با توجه به اینکه طرح های سنتی تشویقی و نشست با ریش سفیدان که از سال‌ها پیش اجرا شده اما چرا تا کنون نتیجه چشم گیر و موثری از این طرح را ندیدیم؟ آیا تنها نسخه‌ی متولیان ِ امر همین نسخه سنتی و تشویقی است و راه و فرمول دیگری برای ارائه و پیاده سازی وجود ندارد؟