تل ابلیس -هزاره پنجم پیش از میلاد
تل ابلیس در جنوب غرب کرمان قرار دارد. این تپه توسط اهالی محل تخریب شده است. در این تپه دیوارها را با خشت و ملات گل می ساختند. منازل دیوارهای جداکننده ای داشتند که با پشتیبانهای خشتی تقویت می شدند و دیوارها را با کاهگل اندود می کردند. خانه ها چندین اتاق داشتند و هر خانه دو اجاق داشت، یکی در داخل و دیگری در خارج خانه .
سفالهای زیادی در این تپه دیده می شود و آنها را به چندین گروه تقسیم بندی کرده اند. اشیای سنگی هم مانند هاون کاسه، انواع ساینده، سنگ ساب تبر سنگی، پیکرک سنگی و ابزارهای سنگی در این تپه از دل خاک بیرون‌آورده شد. همچنین اشیای استخوانی، صدفی، گلی متعدد، اشیای فلزی مسی و انواع اجسام گلی از این تپه به دست آمده است.
ساکنان تل ابلیس اجساد را در کف خانه ها دفن می کردند. این تپه معرف دوره استقرار روستاها در جنوب شرق ایران است. افراد ساکن این تپه در هزاره پنجم پیش از میلاد در خانه هایی با بیش از یک اتاق که با خشت دست ساز ساخته می شد زندگی می کردند. کار آنها کشاورزی و دامداری بود و با مردم بین النهرین ارتباط فرهنگی و تجاری داشتند.
در این منطقه عبور از دوره مس سنگی به مفرغ بدون هیچ گسستگی ادامه داشت.
