هونگ ته یونگ (۱۲ می ۱۷۳۱- ۱۷ نوامبر ۱۷۸۳) که با نام عمومی دام هون ( در لغت به معنی خانه آرام) نیز شناخته می شود، فیلسوف، منجم و ریاضی دان اواخر پادشاهی چوسون بود. هونگ از رهبران اولیه مکتب اندیشه “استعمال سودمند و بهره مند شدن مردم” بود. وظیفه این مکتب اندیشه صنعتی سازی کشور و توسعه تجارت به وسیله معرفی مثبت فناوری غربی به سلسله کره ای چوسون بود. هونگ دوست پارک جی وون ، یکی دیگر از رهبران مکتب استعمال سودمند بود.

اوایل زندگی:

هونگ ته یونگ در سال ۱۷۳۱ در چونان، منطقه چانگ چونگ جنوبی به دنیا آمد. خاندان هونگ شامل هسته تشکیل دهنده حزب موثر نورون بودند که نسل ها بر صحنه سیاسی کشور در اواخر سلسله چوسون احاطه داشتند. به همین دلیل او خونی اشرافی داشت که موفقیت آینده وی را تضمین می کرد.
هونگ بر خلاف سنت خانواده اش مسیر یادگیری را انتخاب نمود. زمانی که ده ساله بود به یادگیری مطالعات کلاسیک اشتیاق داشت. او به منظور یادگیری ریاضیات و نجوم وارد مدرسه کنفسیوسی سوک سیل شد در حالی سیستمی فلسفی شامل تائوئیسم، بودائیت و آموزه های وانگ یانگ مینگ را تنظیم می نمود.
زمانی که او بزرگ شد، با محققینی نظیر پارک جی وون و پارک جه گا که اعضای مکتب آموزش شمالی بوده و از اموزه های عملی پشتیبانی می کردند، رابطه دوستی برقرار نمود. زمانی که پدرش هونگ یوک در سال ۱۷۵۹ به عنوان یک وزیر محلی به ایفای نقش می پرداخت، او با محقق ارشد نا گیونگ جوک ملاقات نموده و به نجوم علاقه نشان داد.
در سال های اولیه زندگی، هونگ توسط کیم وان هانگ آموزش می دید. در آن زمان نئو کنفسیوسیسم سنتی پایه های جهان آکادمیک وی را شکل داده بود. در سال ۱۷۶۵، هونگ عمویش را که سفیر چوسون در امپراطوری چین بود همراهی نمود. هونگ در چین توسعه ای درخشان از سلسله ژینگ را نظاره گر بود و یک شوک فرهنگی را تجربه نمود. هونگ بعد از بازگشت به چوسون بر افزایش بهروزی کشور اصرار ورزید.

نجوم:

همچنین هونگ به ریاضیات و نجوم نیز علاقمند بود. او مدافع نظریه گرد بودن زمین و چرخش آن بود. کنفسیوس های سنتی آسمان را کروی و زمین را مکعبی در نظر می گرفتند، به همین دلیل آنها نمی تواستند ایده هونگ را درک کنند. همچنین هونگ با قاطعیت انسان محوری را رد می نمود. او معتقد بود تمام چیزا در طبیعت یکسان هستند.
در آن زمان نا گیونگ جوک بالای هفتاد سال سن داشت. اما هونگ به شدت تحت تاثیر ساعت هشدار استادانه ای بود که توسط محقق کهنسال ساخته شده بود. هونگ به همراه نا یک ساعت هشدار دیگر و یک ابزار رصد نجومی به نام هون چونوی ساخت.
بر خلاف هون چونوی قبلی که به دولاب برای حرکت وابسته بود، هونگ ابزار خود را با اتصال ساعت مکانیکی با چرخدنده ساخت و این چنین بود که حرکات اجرام آسمانی و موقعیت آنها می توانست با دقت بیشتری اندازه گیری شود.
همچنین هونگ پول خود را صرف ساخت نونگ سوگاک کرد که رصد خانه شخصی وی بود. او خود را وقف رصد اجرام آسمانی نمود زیرا اعتقاد داشت که مهم ترین جز در علم مشاهده و تجربیات می باشد.
بعد از اینکه هونگ چند بار در آزمون سلطنتی (نوعی آزمون برای پست های دولتی بالاتر) ناکام ماند، وی قید آزمون را زده و خود را وقف تحقیقات نجومی نمود. وی کتاب توضیح المسائل کوهستان اوسان را که در برگیرنده اصول چرخش زمین و برابری گونه ها و نامحدود بودن جهان خارج است، به رشته تحریر در آورد. هونگ در زمینه ریاضیات کتاب تفسیر و استعامل ریاضیات را نوشت. او همچنین مقاله سفر به یان جینگ در سال های ۱۷۶۵ و ۱۷۶۶ که ژورنالی در مورد سفر وی به چین می باشد را مکتوب کرد.

ولیعهد:

هونگ در سال ۱۷۷۴ به عنوان یکی از معلمان ولیعهدی که بعدها با عنوان پادشاه جئونگ جو شهرت یافت، انتخاب شد. هونگ در مورد زمینه ها و موضوعات فراوانی با ولیعهد بحث می نمود. اگرچه ولیعهد در مورد مطالعات و دانشمندی هونگ رضایت داشت، هونگ به تفاوت دیدگاه های آنان در لابلای چندین موضوع پی برده و متوجه محافظه کاری شاهزاده شد. شاهزاده از هونگ درخواست کرد تا به خدمات دولتی وارد شده و عضوی از اعضای کارکنان خود وی باشد اما هونگ مخالفت خود را از راه دور بروز داد. هونگ “ژونرالی به عنوان معلم ولیعهد” را که در بر گیرنده مضامین مناظرات آنها می باشد نوشت.
پس از اینکه ولیعهد بعد از فوت پادشاه یئونگ جو به سلطنت رسید، هونگ به عنوان فرماندار یک بخش محلی منصوب شد. در آنجا وی کوشید تا ایده های ترقی خواهانه خود را در جامعه ای محلی آزمایش کند. اما شرایط جسمانی مادرش در سال ۱۷۸۲ شروع به بدتر شدن نمود و به همین دلیل هونگ خدمت را رها کرده و به سئول بازگشت. مادرش در سال ۱۷۸۳ سلامتی خود را به دست آورد اما هونگ ناگهان سکته مغزی نمود. او نتوانست تا صبح دوام بیاورد و روز بعد آخرین نفس های خود را کشید. آن روز ۲۳ اکتبر سال ۱۷۸۳ (در تقویم شمسی و قمری) و ۱۷ نوامبر ۱۷۸۳ (در تقویم خورشیدی) بود.
با اظهار تاسف از مرگ هونگ، دوست وی پارک جی وون نوشت:” هونگ ته یونگ بینشی عمیق داشته، با ملاحظه بود و پر از خردهای خلاقانه بود. او محققی راستین از نوع نگرش یادگیری عملی بود که چیزها را به صورت قاعده مندی تجزیه و تحلیل می کرد.

آثار:

آثار هونگ که شامل توضیح المسائل کوهستان یوی ، تفسیر و استعامل ریاضیات و ژورنالی به عنوان معلم ولیعهد می باشد، در کتابی به نام خانه آرام در یک جمع اوری تدوین شده است. ایده های علمی کنفسیوسی وی توسط پارک جی وون و شاگردان پارک به ارث برده شد ولی اندیشه های علمی و تحقیقات وی توسط هیچ کسی ادامه نیافت.
هونگ دانشمندی واقعی بود که ایده های منطقی خود را در اختصاص دادن عمرش به طبیعت و تحقیقات به نمایش گذاشته بود. در سال ۲۰۰۵، دانشمندان کره ای سیارکی درخشان در حد فاصل بین مدارهای مریخ و مشتری کشف نمودند. آنها نام آن را هونگ ته یونگ گذاشتند. نام او با درخشش آن ستاره همواره در یادها خواهد ماند.