کشف مجسمه فیلی در هند مربوط به زمان تهاجم اسکندر و سقوط هخامنشی ها

باستان‌شناسان در شرق هند سنگ نگاره فیلی را کشف نمودند که گمان می‌کنند در حدود ۲۳۰۰ سال پیش، زمانی که بودائیت مذهب اصلی در این ناحیه بود، کنده‌کاری گشته است.

مجسمه مذبور یک متر ارتفاع دارد و از جنس سنگ و به سبک تمام مجسمه‌های بودایی دیگر فیل که در جای جای ایالت اودیشا یافت شده‌اند، تراشیده شده است.

آنیل دهیر، مورخ، و اعضای دیگر تیم باستان‌شناسی از مؤسسه ملی هنر و میراث فرهنگی هند، این مجسمه را در ماه آوریل در روستایی در کرانه رودخانه دایا در منطقه اودیشا پوری پیدا کردند.

دهیر می‌گوید: «ما مشغول مستند‌نگاری میراث دره رودخانه دایا بودیم. این ناحیه غنی از صنایع دستی از دورانِ اوجِ بوداییسم است.» این تیم تحقیقات اشیاء باستانی دیگری شامل قطعاتی از معماریِ متعلق به یک معبد بودایی را نیز پیدا کرده است.

دهیر می‌گوید، مجسمه فیل خیلی شبیه به مجسمه دیگری است که در Dhauli، مرکزِ باستانی بوداییسم که در ۱۹کیلومتری بالادستِ رودخانه قرار دارد، پیدا شده است. قدمت این مجسمه بین ۲۷۲ تا ۲۳۱قبل‌ازمیلاد تخمین زده شده است.

بودا و هندوییسم

بوداییسم در قرن ششم و پنجم قبل‌ازمیلاد در شمال هند سرچشمه گرفت و یکی از مذهب اصلی تحت نظر امپراتور آشوکا از امپراتوریِ موریا در قرن دوم قبل‌ازمیلاد بود.

این امپراتوری، به غیر از جنوبی‌ترین بخش‌های این شبه‌قاره، بر اکثر سرزمین هند شامل آنچه امروز پاکستان نامیده می‌شود، تسلط داشت.

از قرن سوم پیش‌ازمیلاد تا حدود قرن دوم بعدازمیلاد، بوداییسم در بخش زیادی از هند و، به‌خصوص ناحیه اودیشا، نفوذِ پرقدرتی داشت.

اما با ادغامِ آیین‌های بوداییسم در خیلِ عظیمِ سنت‌های هندوییسم و نفوذِ اسلام در منطقه بعد از قرن دهم، نفوذ بوداییسم رو به کاهش گذاشت و درحالیکه بوداییسم امروز به بخش‌های دیگر آسیا گسترش یافته است، اما، برطبق سرشماری نفوس در سال ۲۰۱۱،  فقط ۰.۷درصد از جمعیت مدرن هند این آیین را دنبال می‌کنند (بودا پرستش می‌شود اما در برخی آیین‌های هندو و برخی‌اوقات به عنوانِ آواتارِ خدای ویشنو).

دشت‌های سیلابی رودخانه‌های دایا و مانداکینی غنی از اشیاء باستانی متعلق به دوران بودایی است. تاریخچه باستان‌شناسی هم‌چنین از وجود یک قلعه که در قرن ۱۶ ساخته شده و تیم تحقیقاتی بخش‌هایی از بقایای دیوار دفاعی آن را پیدا کرده است، خبر می‌دهند.

نمادگراییِ فیل

دهیر می‌گوید که فیل موتیفِ رایجی در بوداییسم بوده و می‌توان آن را بر فراز بسیاری از بناهای بودایی مشاهده کرد. استاد تاریخ هنر، کیستن لوکزانیتس، از دانشگاه لندن، می‌گوید که فیل‌ها حیوانات سلطنتی مهمی در هند باستان و نمادِ بارانِ موسمی و باروری بودند.

پیتر هاروی، مورخ بودایی،در دانشگاه سنت جان در انگلستان، نیز می‌افزاید که فیل‌ها حیواناتی عرفانی بودند که ایندرا، الهه پیش‌بودایی، که یکی از پیروان بودا در سال‌های آغازین بوداییسم هندی بوده است، بر آن سوار می‌شده.

ارتباطِ مستقیم فیل به بوداییسم از داستانِ سیدارتا گوتاما ـ شاهزاده هندی که بعدها بودا می‌شود ـ نشأت گرفته است. مادر بودا خواب می‌بیند که یک «فیل خوش‌یمنِ سفیدرنگ وارد رحم او شده است.»