ملکه میونگ سونگ

ملکه میونگ سونگ (۱۳ جون ۱۶۴۲- ۲۱ ژانویه ۱۶۸۴) که با نام ملکه دواگر هیون ریول نیز شناخته می شود؛ همسر و ملکه ی پادشاه هیون جونگ از چوسون؛ هجدهمین پادشاه از سلسله ی چوسون بود.
زندگی نامه:
او همسر هیون جونگ و مادر سوک جونگ بود.ملکه میونگ سونگ شخصیتی باهوش و عاقل داشت ولی گفته می شود طبع تندخوی ولی دلیلی بوده است که همسرش در طول تمام عمرش هیچ صیغه ی سلطنتی نداشته است.زمانی که پسرش سوکجونگ تاج گذاری نمود؛ به او لقب ملکه دواگر هیون ریول داده شد.او دائما در امور دربار مداخله می کرد؛از حزب جنوب انتقاد می نمود و پسران شاهزاده بزرگ اینپیونگ را به اتهام بی عفتی با پیشخدمتان زن دربار محکوم کرد. دلیل این اقدام این بود که او آنها را به عنوان تهدیدی برای جایگاه پسرش قلمداد می کرد.

اما مدرکی دال بر حمایت از اتهام وی وجود ندارد و به خاطر ادعای وی؛ پدرش به دلیل آغاز تهمت زنی بر علیه شاهزاده ها در مظان اتهام قرار گرفت. ملکه میونگ سونگ مسئولیت آن را به عهده گرفته و در بیرون اقامتگاهش زانو زده و از پسرش سوک جونگ خواست تا جرم شاهزادگان را ثابت کند.در پایان؛ سوکجونگ سه شاهزاده را اخراج کرد و حزب جنوبی نیز ملکه را با عنوان تجسم ملکه مونجونگ به خاطر دخالت وی در سیاست به استهزا گرفتند.پدر او تصمیم گرفت تا بعد از حادثه ای که به تحقیر خودش انجامید؛ خود را در خانه اش حبس کند و به علت افسردگی شدید درگذشت.
بعد از شنیدن ارتباط سوک جونگ با یک ملازم دربار( بانو جانگ)؛به دلیل اینکه از دیدگاه وی جایگاه اجتماعی پائین بانو جانگ رهاوردی جز نادانی و شرارت او ندارد؛ آن ملازم را به بیرون از قصر فرستاد.اما دلیل اصلی پیشینه ی خانوادگی آن زن به عنوان یکی از اعضای حزب جنوبی بود که ملکه را به این اندیشه واداشت که او به عنوان جاسوسی برای حزب جنوبی وارد قصر شده است. بعد از اینکه سوکجونگ از هوش رفت؛ او مراسمی مذهبی را برای دعا در جهت بهبود پسرش ترتیب داد.ملکه میونگ سونگ به شدت به شمنیسم معتقد بود و بعد از مشورت با یک شمن؛تصمیم گرفت تا دعا کرده و در حالی که لباس های تابستانی به تن داشت در آب فرو رود؛ اگرچه آن زمان فصل زمستان درحال سپری شدن بود.او در همان سال به آنفولانزای سختی مبتلا شد و درگذشت.اگرچه وزرا پیشنهاد کردند تا ان شمن اعدام شود ولی سوک جونگ تصمیم گرفت تا او را اخراج کند.