سرزمین اوکجه کشوری قبیله ای و کره ای بود که در شمال شبه جزیره کره احتمالا از قرن دوم قبل از میلاد تا قرن پنجم بعد از میلاد ظهور یافته بود.

دونگ اوکجه (اوکجه شرقی) تقریبا منطقه ی هامگیونگ کره شمالی امروزی را تحت کنترل داشت و باک اوکجه (اوکجه شمالی) نیز منطقه ی رودخانه ی دومان را در اختیار داشت.

دونگ اوکجه اغلب با نام اوکجه شناخته می شود در حالیکه باک اوکجه بعضی اوقات به شکل چیگورو یا گورو نیز در منابع آمده است. واژه آخر در مورد گوگوریو نیز به کار می رفت.

اوکجه با دیگر کشور کوچک منطقه یعنی دونگ یه در جنوب هم مرز بود و سرنوشت مشابهی با ان داشت.

تاریخ:

در اوایل تاریخ آن، اوکجه و تسلط بر آن توسط فرمانداری های چینی و گوگوریو دست به دست می شد.از قرن سوم قبل از میلاد تا سال ۱۰۸ قبل از میلاد، آن توسط گوچوسون کنترل می شد.به دلیل دخالت های پیوسته ی همسایگانش، اوکجه هرگز به شکل یک پادشاهی کاملا متمرکز در نیامد.

در سال ۲۸ قبل از میلاد، پادشاه دونگ میونگ ژنرال بو وی یوم را برای حمله به اوکجه فرستاد.در قرن اول یا دوم بعد از میلاد، پادشاه تجو از گوگوریو سطح اوکجه را به خراج گذاری که محصولات محلی برای گوگوریو تولید می کرد، تنزل داد.در خلال تهاجم سلسله چینی وی (wei) به گوگوریو در سال ۲۴۴، پادشاه گوگوریو دونگ چون برای مدتی کوتاه به اوکجه شمالی عقب نشینی کرد و در سال ۲۸۵، دربار بویو به دلیل تهاجمات چادر نشینان شمالی به طور موقت به اوکجه فرار نمود.

در اوایل قرن پنجم میلادی، اوکجه به طور کامل توسط پادشاه گوانگتو کبیر از گوگوریو تصرف شد.

فرهنگ:

دانسته های ما در مورد فرهنگ اوکجه ناقص می باشد. زبان، غذاها، لباس ها، معماری و رسوم اوکجه و دونگ یه با گوگوریو مشابه بود. مردمان اوکجه ازدواجی منظم را ترتیب می دادند که در آن عروس نوجوان تا زمان بلوغ با خانواده ی داماد نوجوان زندگی می کرد. همچنین آنها جنازه ی متوفی یک خانواده را در داخل یک تابوت مجزا به خاک می سپردند.