یی جی هام (۱۵۱۷-۱۵۷۸) که به شکل لی جی هام نیز نوشته می شود، به صورت افتخاری توجونگ یی جی هام مورد خطاب قرار می گیرد. او پیشگو و محقق کره ای بود و به خاطر انتساب نگارش کتاب توجونگ بیگ یول (یک جمع آوری از پیش بینی ها بر پایه تاریخ تولد و سه گانه هایی از کتاب تغییرات) به وی مشهور شده است. او از نمونه های نادری از مقامات ملی بود که در راستای رفاه مردم کوشید.

 

 

اوایل زندگی:

یی جی هام در در سال ۱۵۱۷ در بوریونگ از منطقه چانگ چونگ در خلال سلطنت پادشاه جانگ جونگ به دنیا آمد. او ششمین نسل از نوادگان شاعر و نویسنده کره ای یی سک بود که به سلف سلسله چوسون یعنی گوریو خدمت می کرد. پدر جی هام در زمانی که وی ۱۴ ساله بود فوت کرد. بعد از آن، او تحت نظر برادر بزرگترش و فیلسوفی نئو کنفسیوسی و طبیعت گرا به نام سئو گیونگ دوک که به وی پزشکی، ریاضیات، نجوم، جغرافیا و بسیاری موضوعات دیگر را آموخت، به تحصیل پرداخت.

زمانی که کلبه گلی ۱۰ فوتی اش حتی بعد از طوفان شدید نیز سالم باقی ماند، یی لقب توجونگ را که به معنی ” شخصی که در یک عمارت خاکی زندگی می کند” می باشد، به دست آورد.

پیش بینی ها:

ادعا می شود که یی جی هام نویسنده توجونگ بیگ یول (یک جمع آوری از پیش بینی ها بر پایه تاریخ تولد و سه گانه هایی از کتاب تغییرات) می باشد. اما بعضی از مححقین بر این باورند که این کتاب در اواخر قرن نوزدهم توسط شخصی که از نام یی استفاده کرده بود، نوشته شده است.

بعضی نمونه های پیش بینی ها که به عنوان  مدرکی برای قدرت آینده نگری او ارائه می شود:

۱-پیش بینی مرگ پدر زنش در یک قتل عام محققین

۲- پیش بینی تهاجم ژاپن به کره در سال ۱۵۹۲

در حالیکه که برخی روایت ها از توانایی پیش بینی وی، نشان از بهره مندی از قابلیت های پیش بینی او در گریز از خطرات و طرح های بهتر دارد، دیگر روایت ها او را مردی پذیرای سرنوشت بشر به تصویر می کشد.

 

 

دیدگاه ها:

یی جی هام بر اهمیت ایجاد مهارت های ساده ای که به مردم این امکان را می دهد که محصولاتی به مانند طناب های پوشالی را تولید و ماهیگیری کنند، اعتقاد داشت. او همچنین کشور را به منظور آموزش کشاورزان برای بهبود بهره وری کشاورزی سیر می کرد. برای مردمان عادی که در آن زمان از زیاده ستانی مالیات ها توسط مقامات فاسد محلی به ستوح امده بودند، داشتن یک مقام دولتی که به مانند روایت های شفاهی بتوانند بر او تکیه کنند یک آرزوی خاص می بود. همچنین وی به ارزش بازارها و تجارت در داخل کشور و نیز تجارت برون مرزی به منظور بهبود استانداردهای زندگی مردم باور داشت. این دیدگاه در زمانی که بازرگانان عموما نزول کرده بودند غیر معمول بود. این رفتار به معلم وی سئو گیونگ دوک نیز نسبت داده شده است که دیدگاه مشابهی داشته و بازرگانان زیادی را در میان پیروان خود پذیرفته بود.

یی در داخل و خارج دفتر ملی زندگانی محقر خود را ادامه می داد. حتی زمانی که وی سمت قاضی پوچون را در اختیار داشت، یی لباس های خشن و کفش های پوشالی می پوشید و وعده غذایی وی شامل غلات مخلوط بخارپز شده و یک بشقاب سبزیجات بود. این کم و کیفی است که عموم در داستان های شفاهی ستایش کرده و مورد توجه قرار می دهند.

دوران سیاسی:

یی جی هام در دهه پنجاه زندگی اش به سیاست وارد شد. او به عنوان قاضی پوچون و آسان خدمت نمود و توسط مردم به عنوان نمونه ای از مقامات ملی که از راه های ساده پشتیبانی کرده و به ملت توجه می کرد، مورد ستایش قرار می گرفت. در سلسله چوسون، اغلب نام وی به عنوان نمونه ای از یک ایده ال برای مقامات ملی ذکر می شود. واژه مخصوص برای این عنوان در دوران چوسون مونگ مینگ وان ( شبان راستین برای مردم) بود.

در حالی که او همچنان در پستش قرار داشت، یک نمایندگی برای افراد سرگردان ساخت که در آن مردمان سالخورده و مریض به روش های ساده ای به مانند درست کردن طناب های پوشالی (برای افراد سالخورده) و ماهیگیری (برای افراد جوان)  تعلیم می دیدند تا از این راه مقداری پول وارد بازار شود. این نمایندگی بیشتر از یک سازمان خیریه یک آموزشگاه شغلی و یک مرکز بازپروری بود که ایده ای بدیع برای آن زمان و مکان در نظر گرفته می شود.

 

 

مرگ:

یی جی هام تنها سه ماه پس از تصدی پست قاضی آنسان درگذشت. یک توضیح از چگونگی مرگ وی این است که یک کارمند  که از امتناع یی از سهیم کردن وی در یک تکه طلا عصبانی شده بود، پادزهر بلوط او را با پوست درخت بید عوض کرد و باعث شد تا یی بعد از آشامیدن عصاره هزار پا مسموم شده و فوت کند.

بعد از مرگ وی، مردم آسان در خیابان ها شیون سر می دادند.

میراث:

میراث یی جی هام این بود که چگونه یک نمونه مقام ملی، یک مونگ مینگ وان (شبان راستین برای مردم) می تواند بهترین عملکرد خود را داشته باشد. یی این توانستن را در اموری به مانند توجه به مردم و اجرای پیشرفت ها و اصلاحات عملی به نمایش گذاشت. میراث وی در زمانی که یک مقاومت فزاینده در سلسله چوسون در برابر نئو کنفسیوسیسم انجام گرفته و رشد سیلهاک (آموزه های عملی) نیز آغاز شده بود، مجددا رواج یافت. قدرت دور اندیشی منتسب شده به وی مخالفت هایی را بر علیه افزایش علاقه به فالگیری و فال بینی  در پی داشت.