آقا محمد خان قاجار 

آقا محمد خان به دلیل اینکه خود را وارث راستین سلسله صفویان می‌دانست، خواهان بازپس‌گیری قفقاز و به ویژه گرجستان بود و می‌دانست حکام محلی بدون جنگ تسلیم نمی‌شوند.

ابتدا نامه ای در تهران نوشت و به ایراکلی دوم (شاه گرجستان) فرستاد:

گرجستان از گذشته بخشی از قلمرو شاهان صفوی بوده و حاکم آن از حکومت ایران فرمان می‌برده است و من به عنوان وارث مشروع و راستین صفویان خواهان این هستم که وضعیت را به قبل از عصر آشوب ببرم ، اگر این را بپذیری همچنان حاکم گرجستان هستی و اما اگر نپذیری مجازاتی سختی در انتظار توست!

و خود با سپاهی ۳۰ هزار نفری راهی آن سوی ارس شد، سه روزه به قره باغ رسید و در آنجا در نبردی آسان یکی از خان های محلی به نام ابراهیم خان را مغلوب و او را در قلعه شورشی به دام انداخت و در این مدت بیشتر متحدان ابراهیم خان را مطیع خویش ساخت و کمی بعد نقشه ای برای مطیع ساختن ایراکلی کشید و خود را آماده حمله به گرجستان کرد.
شاه ایران خودش در این لشکر کشی فرماندهی را به عهده گرفت و شکست ها وی را سست نمی‌کرد، بلکه با سروده های فردوسی به صفوف خویش نظم میداد و سپس دستور حمله بعدی را صادر می‌کرد.
نبرد تا نخستین ساعات شب ادامه داشت و سرانجام ایران برتری خویش را به مدافعان شهر نشان دادند، سرباز ها به شهر ریختند و به مرده و زنده آنجا رحم نکردند!مردم و نظامیان گرجی تاوان استقلال طلبی ایراکلی دوم باگراتیونی را پرداختند.
بعد از سرکوب مردم و… های گرجستان وی به کلیسا ها حمله کرد و کشیش های سرشناس را نیز سوزاند زیرا به گمان آقا محمد خان قاجار ، این ها در زمان شاه سلطان حسین و شاه طهماسب دوم صفوی و بعد از مرگ نادرشاه افشار در دوره کریم خان زند محرک تجزیه طلبی گرجستان بودند و متمایل به طرف روسی بودند زیرا با آنان مذهب بودند، آقا محمد خان قاجار با این حمله به طور موقت دست امپراطوری تزاری روس را در شمال قفقاز کوتاه کرد و قلمروی خودش را تا (رود کر) گسترش داد.