رابطه خالق و مخلوق را در نگارگری می توان درک کرد
حسین شاهی نگارگر اصفهانی و مبتکر نقاشی میناتور ایرانی روی برگ
درختان در حاشیه سی و یکمین نمایشگاه ملی صنایع دستی در
گفتگو با خبرنگار «تاریخ‌ما» به نقل از میراث آریا، از علاقه مندی های خود به این هنر
زیبا گفت و جوانان را برای فراگیری این هنر زیبا دعوت کرد.
لطفا از ابتکارتان بگویید، از کجا و چگونه آغاز
شد؟
من در حدود چهل سال است که نقاشی می کنم، مینیاتور ایرانی کار می
کنم.
سال ۹۴ طی یک الهامی که به من شد تصمیم به نقاشی روی برگ درختان
گرفتم و سال ۹۵ این ایده تحت عنوان تابلو برگ به ثبت وزارت فرهنگ
و ارشاد اسلامی رسیده است.
طرح هایی مثل شکار، چوگان و شکارگاه، گل و مرغ، ابنیه تاریخی
اصفهان، لیلی و مجنون و.. را تا کنون روی برگهای درختان اجرا
کردم.
از سال ۹۴ و شروع این ایده و ابتکار تا امروز که آخرین روزهای سال
۹۷ است در بیش از ۴۰ نمایشگاه در سرتاسر ایران شرکت کردم، یکماه
هم در تفلیس گرجستان نمایشگاه شخصی و انفرادی آثارم را داشتم و
خوشبختانه در همه این نمایشگاه ها آثارم مورد استقبال قرار گرفت.
نقاشی روی برگ از ایده تا اجرا چه مراحلی را طی می
کند؟
برگهایی که از درختان می ریزد طی هفت مرحله فرآوری می‌شود، سه
مرحله قبل از نقاشی چهارمرحله بعد از نقاشی. در نتیجه این
برگ با این روند تبدیل به یک مومیایی مدرن می‌شود.
تمام موادی که به برگها زده می‌شود گیاهی است، تنها مواد شیمیایی
رنگ گواش است که با آب ترکیب می‌شود و برای رنگ آمیزی برگ از آن
استفاده می‌کنیم.
پشت برگ روغن مخصوصی زده می‌شود که بمدت ۱۲ ساعت روی برگ می
ماند، سپس اضافات این روغن با دستمال پاک می‌شود، بعد از این روغن
این برگ تبدیل یک بوم بی جان و مستحکم می‌شود.
در اصل با این مراحلی که ذکر شد برگ جاودانه می‌شود و مدت
ماندگاریش تا زمانی ست که شیپور را بنوازند.
برای کشیدن این طرح ها از چه ایده ای استفاده می
کنید؟
هر زمان که تصمیم به خلق اثری می گیرم، به نیت هفتخوان رستم، هفت
دور و طواف کعبه و عدد هفت که عددی مقدس در تمامی ادیان و
فرهنگهاست، هر اثری را که می خواهم آغاز کنم هفت برگ را همزمان
شروع به نقاشی با یک موضوع واحد می کنم، البته هیچ وقت نتیجه
کاملا یک شکل نخواهد شد.
علاوه بر اینکه بنده مینیاتور را روی برگ پیاده کردم، در اثر یک
اتفاق زیبا روی برگها رئال هم کار کردم، آثاری مثل زر قناری، مرغ
بهشتی با بوتیمار را که کشیدم با استقبال بی نظیری روبرو شد تا
حدی که بسیاری از مخاطبان اذعان داشتند که باید مواظب این پرندگان
بود تا پرواز نکنند، یعنی تا این حد طبیعی و زنده است.
کوچکترین و بزرگترین برگی که روی آن نقاشی کردم برگ چنار بوده،
چرا که برگ چنار نسبت به آب و هوایی که در آن رشد می کند وسعت
اندازه متفاوتی دارد.
اواخر سال ۹۵ الهام درونی دیگری به من شد و تصمیم گرفتم در تابلو
برگهایم کنار برگ اصلی طراحی شده برگ کوچک ساده ای بگذارم، بنا بر
تفکر عرفانی و هنری نقاش این برگ کوچک نمادی از امضای خداوند است،
زیرا کار من کاری مشترک بین خالق و مخلوق است.
تنها کسی که در کنار من در این زمینه فعالیت می کند همسرم خانوم
منیر نساج پور اصفهانی است که فرآوری برگ، رنگ آمیزی و کارهای
اولیه را انجام می دهند، ایشان ۳۵ سال است که شریک زندگی من است و
۲۰ سال است که ایشون از بس نظاره گر من بودند فریفته این هنر شدند
و به سمت این هنر آمدند.