راهکار تقویت کرسی های آزاداندیشی در دانشگاه ها/افراد صاحب نظر این کرسی ها را هدایت کنند

به گزارش خبرگزاری تاریخ ما،  علیرضا افشار به تشریح اهمیت آزاداندیشی و برگزاری کرسی های آزاداندیشی در دانشگاه ها پرداخت و گفت: اصولا آزاد اندیشی جزء ذات آموزه های دینی ما است و افراد بر اساس این آموزه ها می توانند آنچه را که اعتقاد دارند به زبان بیاورند. به همین جهت فضای علم اندوزی و دانشگاهی ما نیازبه آزاد اندیشی دارد.

وی در ادامه تصریح کرد: ممکن است ما اجبار کنیم فردی حرفی را از روی اجبار بزند اما در دل و افکار او همان چیزی خواهد بود که به آن اعتقاد دارد و در افکار افراد نمی شود اجبار انجام داد، مگر اینکه آن فرد داده ها و یا یافته هایی را پیدا کند که بر اساس آن داده ها دست از موازین قبلی خود بردارد (لا اکراه فی الدین). بنابراین آزاداندیشی یک ریشه دینی و مذهبی دارد و یکی از مباحث مهم جامعه به شمار می رود.

افشار همچنین به محدودیت های مسیر آزاداندیشی اشاره کرد و تاکید کرد: اینکه ما بتوانیم اندیشه های خود را آزادانه بیان کنیم یک جنبه اجتماعی، فرهنگی و امنیتی دارد. چرا که جامعه به منظور حفظ امنیت و آرامش مردم نمی تواند اجازه دهد هر فکر و اندیشه ای که تضعیف کننده امنیت  مردم و نظام است را بزند. در این شرایط این سوال پیش می آید که موضوع آزاداندیشی چه تکلیفی خواهد داشت؟

این فارغ التحصیل دانشگاه صنعتی شریف خاطر نشان کرد: باید در محیط های علمی و دانشگاهی و حوزه های علمیه امکان آزاداندیشی وجود داشته باشد. اگرچه این موضوع در حوزه های علمیه نهادینه شده است و مباحثه هایی بین طلاب صورت می گیرد. طلاب در خصوص موضوع مورد بحث دنبال حق و حقیقت هستند.

افشار اضافه کرد: یکی از مشکلاتی که ما در برگزاری کرسی های آزاداندیشی دانشجویان داریم این است که ممکن است پیگیری حق و حقیقت در برگزاری این کرسی ها مورد کم توجهی قرار بگیرد و افکاری بخواهد برای آن غلبه پیدا کند. به همین دلیل در کنار راه اندازی کرسی های آزاداندیشی باید افراد صاحب نظر نیز وجود داشته باشند تا بتوانند ابعاد و مباحثی که مورد بررسی قرار می گیرد را نقد کنند و دانشجویان نیز در این فرآیند به این حقایق لازم دست پیدا کنند. به خصوص اینکه عده ای تصور می کنند در کرسی های آزاداندیشی باید مباحث سیاسی مطرح شود. در صورتیکه این تفکر اشتباه است و ما مباحث بسیاری در دانشگاه ها داریم که هنوز دانش بشری به آن نیاز دارد.

وی با بیان اینکه معاونین فرهنگی و نمایندگان نهاد رهبری در دانشگاه ها می توانند در هدایت تفکر آزاد اندیشی دانشجویان کمک کنند، افزود: بی توجهی به این موضوع ممکن است موجب ناکامی کرسی های آزاد اندیشی در دانشگاه ها شود در حالی که توجه به شکل گیری بصیرت سیاسی در دانشگاه ها امری بسیار مهم است و کرسی های آزاداندیشی می تواند به شکل گیری بصیرت دانشجویان کمک کند.

رییس اندیشکده جنگ نرم دانشگاه دفاع ملی تاکید کرد: در مقطعی تفکرات دوم خرداد در دانشگاه رواج پیدا کرده بود و این جریان توانسته بود یک دولت سیاسی روی کار بیاورد و حتی موازین تندی علیه مسئولین، رهبری، امام و نظام داشتند به همین جهت این جریان  که جزئی از تاریخ انقلاب ما هستند. باید پاسخگوی اعمال خود  باشند. چرا که این جریان و تفکر علی رغم اینکه دولت را در اختیار گرفتند نتوانستند وظایف خود را انجام دهند و صرفا شعارهایی مطرح می کردند در حالی که کارآمدی لازم برای اجرایی کردن برنامه های کشور را نداشتند. 

افشار همچنین یادآور شد: در آن شرایطی که تفکر دوم خردادی ها در دانشگاه ها قالب بود ما نیز آزاداندیشی در دانشگاه ها تاکید داشت هر کسی هر دیدگاهی که دارد را بیان کند اگر چه این رویکرد منطقی بود اما مشکلی که وجود داشت این بود که یک طرفه هدایت می شد و افراد در این جریان یک سویه اسلام، انقلاب، آموزه های دینی و اعتقادات مردم را زیر سوال می بردند در صورتی که این آزاداندیشی نیست. در دیدگاه آزاداندیشی طرفین باید امکان بیان نظرات خود را داشته باشند.

این استاد دانشگاه در پایان اضافه کرد: ما برای حل مشکل جریان یک سویه در دانشگاه ها  برنامه ای ترتیب دادیم و از آیت الله مصباح یزدی که در مباحث شناختی و … فعالیت داشتند درخواست کردیم مباحث را به دانشجویان آموزش دهند تا آنها بتوانند آشنایی پیدا کنند و فضای دانشگاه ها نیز یکطرفه نباشد. حدود 200 نفر دانشجوی دختر و 200 دانشجوی پسر از دانشگاه های سراسر کشور به مدت دو ماه  به اردوگاه سید الشهدا  در جاده آبعلی دعوت شدند و این دوره ها را گذراندند و پس از این برنامه فضای دانشگاه ها تغییر پیدا کرد و این حرکت موجب شد طی دوره های بعدی شرایطی به وجود بیاید که دانشجویان نیز در برابر آن جریان حرف داشته باشند و آزادی بیان یکطرفه نباشد. این دوره تحت عنوان ولایت در دوره های بعدی ادامه داشت امیدواریم این دوره های معرفتی امروز هم  ادامه داشته باشد.

پایان خبر / تاریخ ما