شهر زیرزمینی مقاومت در غزه و ناتوانی رژیم صهیونیستی در دستیابی به آن
به گزارش خبرگزاری تاریخ ما، روزنامه رای الیوم در یادداشتی درباره تونل‌های زیرزمینی مقاومت فلسطین در نوار غزه نوشت: نوار غزه که مساحتی بالغ بر ۳۶۰ کیلومتر مربع دارد، ممکن است یک محیط ساحلی باز به نظر برسد که نظارت بر همه آنچه در سطح آن اتفاق می‌افتد برای سرویس‌های امنیتی و اطلاعاتی اسرائیل آسان است، اما جزئیات و اتفاقات زیادی در زیر زمین اتفاق می‌افتد.
این شهر پرجمعیت شبکه‌ای از تونل‌های پیچیده را در خود جای داده است که توسط جنبش حماس و گروه‌های مقاومت فلسطین طی سال‌های گذشته به عنوان بخشی از مقدمات مقابله با ارتش اسرائیل ساخته شده است.
این تونل‌ها یکی از برجسته‌ترین محورهای تشدید درگیری نظامی اخیر در نوار غزه بودند و اسرائیل اعلام کرد که نابود کردن “مترو حماس” (طبق نامگذاری مقامات رژیم صهیونیستی)، یکی از اهداف عملیات نظامی موسوم به “نگهبان دیوارها” بوده است.
در ۱۳ آوریل اوضاع فلسطین در نتیجه حملات “وحشیانه” اسرائیل به شهر اشغالی قدس شعله‌ور شد و این تشدید تنش به کرانه باختری گسترش یافت و به یک درگیری نظامی در نوار غزه تبدیل شد که پس از ۱۱ روز با آتش بس در بامداد ۲۱ مه پایان یافت.
تجاوزات اسرائیل به فلسطین منجر به شهادت ۲۹۰ فلسطینی، از جمله ۶۹ کودک، ۴۰ زن و ۱۷ پیر و بیش از ۸۹۰۰ زخمی شد و در مقابل در پی پاسخ مقاومت فلسطین به این تجاوزات ۱۳ اسرائیلی کشته و صدها تن دیگر مجروح شدند.
این شبکه تونل‌ها در غزه از چه اهمیتی برخوردار هستند؟ و آیا ادعای اسرائیلی‌ها مبنی بر خسارت شدید به تونل‌ها صحیح بود؟
مقاومت فلسطین برای نخستین بار در زمان “انتفاضه الاقصی” (انتفاضه دوم) در سال ۲۰۰۰ به حفر تونل متوسل شد و از آنها برای انتقال سلاح از طریق نوار مرزی میان غزه و مصر استفاده می‌کردند.
این تونل‌ها در آن زمان از کیفیت امروز برخوردار نبودند و از نظر عمق و طول و همچنین مکانیزم‌هایی که برای حفر آنها استفاده می‌شد بسیار ابتدایی بودند و بلندترین آنها از ۶۰۰ متر بیشتر نبود.
مقاومت فلسطین با حمله به شهرک‌ها و اماکن نظامی اسرائیل قبل از ۲۰۰۵، که تهدیدی امنیتی بود و می‌توانست این رژیم را به سمت عقب نشینی از غزه سوق دهد، توانست تونل‌ها را به عنوان یک تاکتیک جدید در رویارویی با رژیم اشغالگر اختراع کند.
در اوت ۲۰۰۵، اسرائیل طبق برنامه یکجانبه کاملاً از نوار غزه خارج شد و فلسطینی‌ها این اقدام را یک پیروزی برای خود می‌دانستند که در نتیجه حملات مقاومت محقق شده بود.
مقاومت طی سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۴ از طریق این تونل‌ها، تعدادی از عملیات‌های مهم نظامی را علیه مواضع تل‌آویو انجام داد که یکی از برجسته‌ترین و مهم‌ترین ویژگی‌های قیام مسلحانه بود.
مقاومت فلسطین به لطف تونل‌های خود در ژوئن ۲۰۰۶ توانست “گلعاد شالیت” سرباز اسرائیلی را اسیر کرده و به مدت ۵ سال پنهان کند تا اینکه در معامله تبادل اسرای آزاد شد که طبق آن در مقابل رژیم اشغالگر نیز در اکتبر ۲۰۱۱، ۱۰۲۷ اسیر فلسطینی را آزاد کرد.
پیشرفت چشمگیر
با گذشت سال‌ها، ساخت و توسعه تونل‌ها در استراتژی و تاکتیک‌های مقاومت روند فزاینده‌ای پیدا کرد؛ طوری که کاربردهای آنها در برنامه‌های مختلف نظامی متنوع شد.
این تونل‌ها یک مزیت برخوردار بوده و از چشم دستگاه‌های نظارتی زمینی، هوایی و دریایی مختلف اسرائیل دور هستند که به نیروهای مقاومت فلسطین در اجرای برنامه‌های نظامی، دفاعی و تهاجمی خود ، به دور از چشم اسرائیلی‌ها سهولت بخشید.
شگفتی بزرگ
در جریان جنگ تابستان ۲۰۱۴ غزه، تونل‌های مقاومت با تسهیل ورود نیروهای فلسطینی به پشت خطوط دشمن و هدف قرار دادن مواضع نظامی رژیم اشغالگر؛ یک شگفتی نظامی بزرگ برای ارتش اسرائیل ایجاد کردند.
تعدادی از فرماندهان و افسران ارتش رژیم اشغالگر، در نتیجه گیری خود از جنگ ۵۱ روزه، به یک شکست بزرگ اطلاعاتی، محاسبه غلط در اندازه و توانایی شبکه تونل‌های ساخته شده توسط حماس در سال‌های قبل از جنگ اذعان کردند.
نظامیان اسرائیل اذعان کردند که ارتش این رژیم در آن زمان بدون اینکه دلایل و شواهد قانع کننده‌ای از تخریب تونل‌ها داشته ارائه کند، عملیات نظامی خود را پایان داده است .
گفته می شود که “شائول آرون” و “هدار گولدن” دو سرباز ناپدید شده اسرائیلی در جریان جنگ ۵۱ روزه غزه از طریق تونل‌های مذکور بازداشت شده و به نوارغزه منتقل شدند و هنوز سرنوشت آنها مشخص نیست.
یک شهر زیرزمینی کامل
“امین احطیط”، کارشناس نظامی لبنانی و سرتیپ بازنشسته این کشور گفت: شبکه تونل‌ها در غزه نشان دهنده یک شهر زیرزمینی کامل است و از تمام عناصر مورد نیاز برای عملیات جنگی برخوردار است.
وی تصریح کرد که این تونل ها شامل یک “سیستم فرماندهی و کنترل” هستند که ستون اصلی در مدیریت هر نبردی با ارتباط میان ا رهبری مقاومت و اتاق‌های مدیریت عملیات است و اگر اسرائیل به آنها دسترسی داشت آنها را به طور کامل نابود می‌کرد.
احطیط افزود: انبارهای اسلحه و مهمات، کارخانه‌های تولید آنها و راکت اندازها همه از طریق شبکه تونل‌های زیرزمینی انجام می‌شود و همچنین یک شبکه ارتباطی برای اداره عملیات وجود دارد که اسرائیل قادر به رصد آن نیست.
این کارشناس لبنانی معتقد است که این تونل‌ها مانع از استفاده مؤثر ارتش اسرائیل از سلاح‌های خود شده و به مقاومت این توانایی را می‌دهند که در نبرد طولانی ثابت قدم بماند.
شکست طرح کوخاوی
آویو کوخاوی، رئیس ستاد ارتش رژیم اشغالگر در جریان جنگ مه مدعی شد که بیشتر توان موشکی حماس از طریق حملات با هدف ضربه زدن به مواضع زیرزمینی موسوم به “مترو حماس” از بین رفته است.
کوخاوی در آن زمان افزود: “ضربه شدیدی به کیلومترهای زیادی از تونل‌ها در شمال نوار غزه وارد شده است.”
اما یحیی السنوار، رئیس جنبش حماس در غزه این اظهارات را تکذیب کرد و گفت که مقاومت فلسطین طرح چندین ساله کوخاوی برای نابود کردن تونل‌های مقاومت و کشتن ۵۰۰ تن از نیروهای حماس را ناکام گذاشت.
وی افزود: حماس ۵۰۰ کیلومتر تونل زیرزمینی دارد که فقط ۵٪ آن توسط اسرائیل آسیب دیده است.
نبود دلایل قاطع
احطیط در این باره تاکید کرد: اسرائیل زمانی که اعلام کرد تونل‌های حماس را تخریب کرده است به نوعی با حماقت و نادانی رفتار کرد و هیچ نشانه و دلیل قاطعانه‌ای را برای ادعای خود مطرح نکرد.
وی افزود: ممکن است که اسرائیل بخش مشخصی از این تونل‌ها را تخریب کرده باشد اما اینکه گفته شود شبکه تونل‌های مقاومت را به طور کامل نابود کرده است درحالی که نه به صورت زمینی وارد غزه شده و نه مکان دقیق این تونل‌ها را مشخص کرده؛ غیر قابل قبول است.
گزینه‌های اسرائیل
سرتیپ بازنشسته ارتش لبنان معتقد است که اسرائیل هیچ راه حل عملی برای پایان دادن به خطر تونل‌ها در نوار غزه ندارد.
احطیط همچنین بعید دانست که رژیم اشغالگر بتواند راه حلی برای تونل‌های مقاومت در حماس بیابد و گفت: اسرائیل راه حلی جز ورود زمینی به غزه و اشغال مجدد آن ندارد؛ اما اشغال غزه در برهه کنونی غیر ممکن است؛ چراکه ارتش این رژیم از ورود زمینی به غزه می‌ترسد و نگران هزینه‌های آن برای خود است.
پایان خبر / تاریخ ما