نخستین جهانگردان ایرانی و ژیان آنها

عیسی و عبدالله امیدوار سفر خود به دور دنیا را ۱۳۳۳ شروع کردند.

سفر اول با موتور و شعار «همه متفاوت، همه خویشاوند» شروع می‌شود و ۷ سال طول می‌کشد. سفر دوم هم سال ۱۳۴۰ آغاز می‌شود با ژیان سیتروئن؛ ماشینی که کشور فرانسه بعد از جهانگردی اول به ۲ برادر هدیه داده بود. سفر با ژیان از مرز کویت آغاز می‌شود، در عربستان سعودی ادامه پیدا می‌کند و در آفریقای جنوبی به پایان می‌رسد. نخستین فیلم رنگی از خانه خدا را این ۲ برادر در سفر به مکه تهیه می‌کنند و در سفر به آفریقا با ناشناخته‌های بسیاری روبه‌رو می‌شوند

آن‌ها به هر قبیله‌ای که می‌رفتند چند روزی آنجا می‌ماندند و با آداب و رسوم و فرهنگ قبیله‌های مختلف آشنا می‌شدند و از همه هم فیلم، نوشته و گزارش تهیه می‌کردند. این نوشته‌ها در کتاب سفرنامه برادران امیدوار چاپ شده است.

سفر برادران امیدوار سال ۱۳۴۳ به پایان می‌رسد و موتور و ژیانی که با آن به دور دنیا رفتند و هدایایی که گرفتند، همه و همه در موزه‌ای که به نام ۲ برادر در کاخ سعدآباد افتتاح شده نگهداری می‌شود. حالا گذشته را رها کنیم و به این روز‌ها برسیم؛ عبدالله امیدوار در تیرماه ۱۴۰۱ در کشور شیلی از دنیا رفت. او در این کشور تشکیل خانواده داده بود و زندگی می‌کرد.

عیسی امیدوار هم در ۹۴سالگی دوست دارد طرح کوچکی از کره زمین را در مجموعه سعدآباد ایجاد و قبایل و تمدن‌های گوناگون را در آن بازسازی کند: «هم من و هم برادرم از جهانگردی‌هایمان وسایل زیادی داریم که جای آن در موزه است، ولی به دلیل کوچک بودن فضای موزه در خانه نگهداری می‌شود.»