سخنان کنفسیوس (کنفوسیوس)

انسان والا همیشه به شرافت می اندیشد؛ انسان عادی، به آسایش خود.((کنفوسیوس))

مرد بزرگ یکطرفه قضاوت نمی کند.((کنفوسیوس)) کسی که تنها به وسیله نیروی شخصیت خود حکمرانی می کند، شبیه به ستاره قطب شمال است که در جای خود حرکت کنان برقرار می ماند و ستارگان دیگر به دور او می گردند.((کنفوسیوس))

کسی که خود درستکار است، نیاز به امر کردن ندارد و کارش بدون فرمان هم پیش می رود. اما کسی که خود درستکار نیست، اگر هم فرمان بدهد، نخواهند شنید.((کنفوسیوس))

مشورت کردن با کسانی که به راه دیگران می روند، بی فایده و نشان بی خردی است.((کنفوسیوس))

به چیزهای کوچک خود را گرفتار کردن، از کار های بزرگ باز ماندن است.((کنفوسیوس))

مرد عاقل همواره نه نکته را در نظر دارد : روشن دیدن، خوب گوش دادن، مهربان سخن گفتن، آداب داشتن، راستگو بودن، انجام وظیفه کردن، پرسیدن هنگام تردید ، خود را از خشم دور نگاه داشتن و در عین موفقیت، عادل و منصف بودن.((کنفوسیوس))

مرد بزرگ به خود سخت می گیرد و مرد کوچک به دیگران.((کنفوسیوس))

مرد بزرگ دیر وعده می دهد و زود عمل می کند.((کنفوسیوس))

مرد بزرگ با روی خوش رد می کند و مرد کوچک با روی ترش می پذیرد.((کنفوسیوس))

مرد بزرگ دلسوزی و پریشانی نشان نمی دهد، عاقل است و تردید ندارد، شجاع است و نمی ترسد.((کنفوسیوس))

مرد بزرگ از صفات خوب دیگران استفاده می کند، نه از صفات بدشان سوء استفاده.((کنفوسیوس))

وقتی دوست می داری، دلت می خواهد زنده باشی و وقتی کینه می ورزی، آرزوی مرگ می کنی.((کنفوسیوس))

از زندگی چه می دانیم که از مرگ بدانیم.((کنفوسیوس))

خردمند وظیفه را وسیله امرار معاش قرار نمی دهد، بلکه برای او وظیفه، هدف زندگی است.((کنفوسیوس))

وظیفه در درجه اول و ثمره ای که از آن باید چید، در درجه دوم قرار دارد.((کنفوسیوس))

ایمان به حقیقت را هدف و مقصد اساسی زندگی خود قرار دادن و تکالیف را از روی وجدان به جا آوردن، طبع مرد را بلندتر و کاملتر می سازد. یکی را دوست داشتن و حیات او را آرزو کردن و دیگری را دشمن داشتن و مرگ او را خواستن، ناگزیر طبع آدمی را تاریک می سازد.((کنفوسیوس))

کسی که دور اندیش نباشد، گرفتار خطرهای نزدیک می شود. دور اندیشی کلید پیشگیری بسیاری از سختی ها است.((کنفوسیوس))

اشتباه را درست نکردن، خود اشتباه دیگری است.((کنفوسیوس))

اگر به راه خطا رفتی از برگشتن مترس.((کنفوسیوس))

مرد آزاده به هیچ وجه ابزار دست کسی قرار نمی گیرد، یعنی برای وی شایسته نیست که خود را ابزار هدف دیگران سازد؛ او هدف خویشتن است.((کنفوسیوس))

یک دقیقه موفـقیت، شکسـت چندین سالـه ی انسان را بی اثر کرده و جبران می کند.((کنفوسیوس))

ایده آل مرد نجیب، داشتن خوی پاک است.((کنفوسیوس))

هرکس باید با تمام قوت مردم را دوست بدارد.((کنفوسیوس))

سه راه برای رسیدن به شناخت وجود دارد: نخست، اندیشیدن که بهترین راه است. دومی تقلید که آسانترین است و سومی تجربه که تلخ ترین است.((کنفوسیوس))

مرد آزاده دقت نظر مردم را به ویژگی های نیک دیگران جلب می کند نه به ویژگی های زشت ایشان و مرد عامی، عکس آن رفتار می کند.((کنفوسیوس))

خوب فکر کردن یعنی اینکه بدانی چگونه از ذهن و قلب، از نظم و احساس استفاده کنی. وقتی چیزی را بخواهیم، زندگی، ما را به سوی آن هدایت می کند.((کنفوسیوس))

انسان بزرگ در جستجوی حق است و انسان پست به دنبال منفعت.((کنفوسیوس))

مرد آزاده، پروردن هنرهای عالی را اساس همنشینی با دوستان خود قرار می دهد و از راه همنشینی با دوستان خود، فضایل اخلاقی را در نفس خویش به کمال می رساند.((کنفوسیوس))

کسب دانش را همیشه ناتمام بدان و از کوشش باز نمان.((کنفوسیوس))

دانستنی های کهنه را به کار بردن و از روی آن دانستنی های تازه ای به دست آوردن از اصول عمده ی آموزش است، هر که این کار را انجام دهد می توان او را آموزگار نامید.((کنفوسیوس))

این خوبی که در ما وجود دارد؛ کار خدا است.((کنفوسیوس))

کار دلخواه برگزین تا رنج نبینی.((کنفوسیوس))

اگر مردم مرا نشناسند غصه نخواهم خورد، اما من اگر مردم را نشناسم افسرده خواهم شد.((کنفوسیوس))

هر چیزی زیبایی های خاص خودش را دارد، اما هرکسی نمی تواند آنها را ببیند.((کنفوسیوس))

آنچه را می شنوم فراموش می کنم، آنچه را می بینم به یاد می سپارم و آنچه را انجام می دهم درک می کنم.((کنفوسیوس))

آماده شدن برای دستگیری از پیران و وفاداری نسبت به دوستان و مهر ورزیدن به مردم، آرزوی من است.((کنفوسیوس))

بدی را با عدالت پاسخ دهید، مهربانی را با مهربانی.((کنفوسیوس))

ثروت و افتخاری که از راه نامشروع به دست آمده مانند ابری زودگذر است.((کنفوسیوس))

لیاقت و استعداد شخصی، وابسته به هدف عالی هر شخصی بوده و موفقیت، نتیجه مستقیم سعی و کوشش است.((کنفوسیوس))

مرد خشمگین پر از زهر است و زندگی را زهرآگین می کند.((کنفوسیوس))

برگ در هنگام نابودی می افتد، میوه در هنگام کمال می افتد؛ بنگر که چگونه می افتی چون برگی زرد و یا سیبی سرخ.((کنفوسیوس))

یک مرد خشمگین وجودش پر از زهر است.((کنفوسیوس))

زیان و درد برایمان آنقدر مهم نیست؛ آن چیزی که موجب ناراحتی است، به یاد آوردن آنها است.((کنفوسیوس))

دانش بی اندیشه دام است و اندیشه ی بی دانش بلا.((کنفوسیوس))

آهستگی و آرامش در سخن گفتن کار آسانی نیست. در این جهان که بیشتر مردم بر ضد یکدیگر می خروشند، خودداری از هیجان و کینه و پرخاشگری بسیار دشوار است. برای رهایی از این دشواری، راهی جز آرام و نرم سخن گفتن وجود ندارد.((کنفوسیوس))

اگر می بایست من از میان سیصد شعر حماسی یک جمله را برگزینم که تمام آموزشهایم را در بر داشته باشد، این جمله را بر می گزینم : هیچ اندیشه بدی را در سر یا در دل خود جای مده.((کنفوسیوس))

سه نوع دوستی است که در همه جا پر سود و با ارزش است و سه نوع دوستی دیگر هست که زیان آور و باعث پشیمانی است : دوستی با کسانی که در دوستی خود پایدار و با وفا هستند و با کسانی که درستکار و راستگویند و با آنان که تجربه بسیار دارند، سودمند است، ولی دوستی و رفاقت با چاپلوسان، ریاکاران و یاوه گویان موجب بدبختی و رسوایی است.((کنفوسیوس))

با دیگران زیاد خودمانی نشویم تا موجب کدورت نگردیم.(( کنفوسیوس))

کسی که معلومات جامع درباره ادبیات دارد، مطابق با قواعد فضیلت اخلاقی رفتار می کند و می تواند به جایی برسد که از خطا و لغزش به دور بماند.((کنفوسیوس))

مردان بزرگ کم می گویند و بسیار می کوشند.((کنفوسیوس))

من از کسانی که حیله گری را حکمت، نافرمانی را شجاعت و یاوه گویی را حقیقت می پندارند، نفرت دارم.((کنفوسیوس))

اگر می دانی پایداری کن و اگر نمی دانی بگو نمی دانم؛ این نشان دانش است.((کنفوسیوس))

من یکبار در تمام روز چیزی نخوردم و در تمام شب نخوابیدم تا بتوانم مسئله ای را حل کنم، اما نتیجه نداد. از این رو فهمیدم که بهتر است آنچه را نمی دانم، بپرسم.((کنفوسیوس))

کسب دانش وظیفه اساسی هر انسانی است. در [ راه انجام ] این وظیفه، دانشجو می تواند و حق دارد که از آموزگار خود هم پیشی بگیرد و زودتر به مقصد برسد.((کنفوسیوس))

آموزگار و دانش آموز باید زندگی خود را نمونه و نشانه درخشان آنچه می آموزند قرار دهند، وگرنه مانند کسانی هستند که راهی را شناخته اند، ولی از آن راه نمی روند و یا مانند بیمارانی هستند که داروی شفا بخش را از طبیب گرفته اند، ولی آن را نمی خورند.((کنفوسیوس))

شتاب در یاد گرفتن مثل این است که از پی کسی بدوی و به او نرسی و بترسی که او را گم کنی.((کنفوسیوس))

اگر چیزی را می دانی، باید بدانی که آن را می دانی و اگر چیزی را نمی دانی، باید بدانی که آن را نمی دانی؛ دانستن حقیقی همین است و بس.((کنفوسیوس))

خطا کردن و آن را اصلاح ننمودن، خود به منزله ارتکاب خطای دیگری است.((کنفوسیوس))

از برفی که بر پشت بام همسایه است شکایت مکن؛ در حالی که جلوی خانه خودت کثیف و پر برف است.((کنفوسیوس))

تماشاکردن ستمکاران و گوش دادن به سخنانشان آغاز ستمکاری است.((کنفوسیوس))

من از این اندوهگین نمی شوم که مردم مرا چنانکه هستم نمی شناسند، بلکه از آن غمگینم که من مردم را چنانکه باید و شاید نمی شناسم.((کنفوسیوس))

هدف هر حکومت و دولت تنها بهتر کردن ابزارهای زندگی مادی و راحتی مردم نیست، بلکه حکومت وظیفه دارد سعادت مردم را نیز تامین کند.((کنفوسیوس))

مرد آزاده پیوسته می کوشد که در گفتار خود، آهسته و در کردار خود، تند و تیز باشد.((کنفوسیوس))

در به کار بردن کلمه ها دقت کنیم. چون ممکن است یک کلمه ما را عاقل و کلمه دیگر ما را کم عقل جلوه دهد.((کنفوسیوس))

اگر انسان یک روز از خودخواهی [ اش ] بگذرد، همه او را نیک خواهند گفت.((کنفوسیوس))

در گذشته، مردم به کسب دانش می پرداختند تا خود را به درج کمال برسانند. امروزه دانش را برای این فرا می گیرند که دیگران را شیفته و فرمانبردار خود سازند.((کنفوسیوس))

اگر شما آدمی نادان و بی خبر باشید و به این امر پی ببرید، این خود یک نوع آگاهی و دانش است.((کنفوسیوس))

آنکه به فکر فردا نیست، به غم فردا گرفتار خواهد شد.((کنفوسیوس))

میانه روی و حد خود نگاه داشتن، کمال سرشت آدمی است .((کنفوسیوس))

مردی را که آماده آموختن است تعلیم ندادن، انسانی را به هدر دادن است، مردی را که آماده آموختن نیست تعلیم دادن، سخن به هدر دادن است، خردمند نه انسان را به هدر می دهد و نه سخن را.((کنفوسیوس))

من از یاد دادن آنچه که یاد گرفته ام، هرگز خسته نشده ام. این تنها خدمت ناچیزی است که می توانم آن را به خود نسبت دهم.((کنفوسیوس))