ساکسون ها که بودند؟

ساکسون ها که بودند؟

ساکوسن ها مردمی از شمال آلمان بودند که در حدود قرن پنجم میلادی به بریتانیا مهاجرت کردند. درواقع ساکسن ها یکی از سه دسته اصلی از مردمانی بودند که مهاجرت کردند. این سه دسته عبارت بودند از: ساکسن ها (Saxons)، انگل ها (Angles) و جوت ها (Jutes). پس از این که این مردمان به بریتانیا نقل مکان کردند به عنوان انگلو-ساکسون ها شناخته شدند.

در نهایت هم نام انگل ها به انگلیسی (English) تبدیل شد و سرزمینشان به نام انگلستان  شناخته شد.

پادشاهی های آنگلوساکسون ها

آنگلو-ساکسون ها از ۵۵۰ تا ۱۰۶۶ میلادی، مردم غالب در جزیره بریتانیا بودند. در ابتدا این سرزمین به پادشاهی های خیلی کوچکی تقسیم شد، اما در نهایت پادشاهی های خاصی تسلطشان را بر دیگران دیکته کردند.

اولین پادشاهی ای که تسلطش را آغاز کرد، نورتومبریا ( (Northumbriaمربوط به اوایل قرن هفتم میلادی بود. این پادشاهی در شمال بریتانیا بود و انگل ها ساکن آن بودند. سپس پادشاهی مرسیا ((Mercia در قرن هشتم میلادی شروع به قدرت گرفتن کرد. در نهایت، در قرن نهم میلادی پادشاهی وسکس (Wessex) این سرزمین را فتح کرد و پادشاه وسکس پادشاه کل انگلستان به شمار می رفت.

تهاجم دانمارکی ها

در اواسط قرن نهم میلادی، دین ها (مردمی از کشور دانمارک کنونی) تهاجمشان را به انگلستان آغاز کردند. آنها در ابتدا فقط به سواحل هجوم بردند، اما به زودی بر بریتانیا غالب شدند و سکونت گاه هایی در آن ایجاد کردند. در ۸۷۰ میلادی، دین ها (Danes) به پادشاهی وسکس حمله کردند. شاهزاده ای جوان به نام آلفرد رهبری ساکسن ها در نبرد برضد دانمارکی ها را به عهده گرفت و در نبردی به نام اشداون (Ashdown) پیروزی بزرگی به دست آورد.

آلفرد کبیر

شاهزاده آلفرد در ۸۷۱ میلادی شاه شد. وی به نبرد با دانمارکی ها ادامه داد. در سال۸۸۶ میلادی، آلفرد برای بستن معاهده  ای با دانمارکی وارد مذاکره با آنها شد. به این ترتیب انگلستان به دو نیمه تقسیم شد. دین ها شمال و شرق را در اختیار گرفتند و ساکسن ها بر جنوب و غرب حاکم شدند. سرزمین دین ها به نام دین لا  (Danelaw)معروف شد.

شاه آلفرد، به نام آلفرد کبیر معروف است. او برای برقراری پادشاهی انگلستان کارهای زیادی انجام داد. شاه آلفرد بناهایی در مرزها برپا کرد تا از مردمش در مقابل دین ها محافظت کند. همچنین قوانین، نیروی دریایی و امکانات آموزشی ایجاد کرد و اقتصاد انگلیس را اصلاح کرد.

نظم اجتماعی

در رأس جامعه آنگلوساکسون پادشاهان قرار داشتند. بعد از آنها تن ها (Thanes) بودند. تن ها افراد قدرتمندی به شمار می رفتند، مالک زمین بودند و به شاه گزارش می دادند. تن ها می توانستند بر شخص شاه و کارهایش اعمال نفوذ کنند. پس از تن ها، مردان آزاد قرار داشتند که شارل (churls) نامیده می شدند. در رده پایین اجتماع هم برده ها قرار می گرفتند. برخی از این بردگان در جنگ ها اسیر شده بودند، اما بقیه کسانی بودند که نمی توانستند بدهی شان را پرداخت کنند. بردگان هیچ حقوقی در انگلستان آنگلوساکسون ها نداشتند.

قوانین و دولت

شاه ساکسون به تنهایی حکومت نمی کرد. او شورایی متشکل از تن ها و اسقف ها داشت که در حکومتش به او یاری می رساندند. این شورا ویتان (Witan) یا ویزنگاموت (Witenagermot) نامیده می شد. ویتان به پادشاه مشاوره می داد و وی را از سوء استفاده از قدرت بر حذر می داشت و گاهی حتی پادشاه جدید را انتخاب می کرد.

قوانین ساکسون ها بسیار ابتدایی بود. به عنوان مثال قتل یا ایراد صدمه به فردی دیگر با جریمه ای به نام خون بها مجازات می شد. اما خون بها بسته به مرتبه هر فرد متفاوت بود. به عنوان مثال، اگر کسی فردی مهم مانند یک تن را می کشت باید ۶ برابر فردی که یک شارل را می کشت خون بها پرداخت می کرد.

میراث آنگلوساکسون ها

حکومت آنگلوساکسون ها با حمله نورمن ها، در سال ۱۰۶۶ به پایان رسید اما ساکسن ها میراثشان را در انگلستان به جا گذاشتند. این میراث شامل زبان، فرهنگ و سیاست های سرزمینی بود. بسیاری از نقشه های استان های ایجاد شده به وسیله ساکسن ها امروزه هنوز هم به عنوان مرز استان ها مورد استفاده قرار می گیرد.

حقایقی درباره آنگلو-ساکسون ها

⇐ ساکسن ها نامشان را از شمشیر کوتاهشان به نام اسکرمساکس scramasax)) گرفتند.

⇐ آلفرد کبیر تنها پادشاه انگلیسی ای است که به عنوان کبیر معروف است.

⇐ سرزمین ساکسون ها به استان هایی تقسیم شدند که بعداً بیشتر تقسیم شدند و تبدیل به صدها استان شدند.

⇐ بسیاری از آنچه که امروزه درباره اوایل دوره ساکسن ها دانسته می شود به وسیله راهبی به نام سینت بید (Bede) ثبت شده است. او گاهی «پدر تاریخ انگلیس» نیز نامیده می شود.