این متن سومری بر روی الواح قدیمی بابلی حفظ‌شده است. ساختار آن  شبیه نوعی دعاست و به چهار بخش تقسیم می‌شود. بخش اول حاوی ستایش انکی و شامل تمجید از خود، ستایش آنوناکی ها و توصیف مراسم گوناگونی است که کاهنان انجام می‌دهند ( خطوط ا_ ۱۶۰) . سپس سخن از ستایش های انکی به پیش می‌آید که با قایق خود سراسر  سومر و نواحی مجاور آن‌ها را می پیماید و شهرها و کشورها را برکت می‌بخشد (۱۶۱_۲۴۹) . پس از آن‌که رودهای دجله و فرات را پر از آب کرد خدایان گوناگون را متصدی این نواحی می‌کند ( ۲۵۱_۳۸۵) آخرین و طولانی ترین بخش (۳۸۶_۴۶۲). مربوط به تقاضای اینانا برای  قدرت بیشتری است. این الهه شکایت می‌کند که او را نادیده گرفته اند و برخلاف دیگر الهه‌های ، مذهبی مه ها Mes ی شایسته ای دریافت نداشته است. انکی در یک سخنرانی مفصل به او می‌گوید که این الهه، مقادیری زیادی مه داشته است. به نظر می‌رسد که انکی باعث بر هم زدن آرامش و هماهنگی جهانش  با اینانا شده زیرا، با علاقۀ او به نبرد تن در داده است. ازآنجاکه بیست سطر آخر، ازدست‌رفته است. نتیجۀ این گفت و شنود نامعلوم است.

طرحی از انکی

منبع:

• کتاب تاریخ اساطیری ایران، اثر ژاله آموزگار،
  انتشارات سمت، چاپ شده در مهر ۱۳۹۵
• تهیه الکترونیکی: سایت تاریخ ما، اِنی کاظمی