۵ حقیقت عجیب درباره کریسمس در دنیای باستان!

۱.ساترنالیا یک فستیوال رومی به افتخار خدای ساتورن!

ساترنالیا (جشن زحل) که در ۱۷ دسامبر جشن گرفته می شد، در واقع همان کریسمس امروزی ست. از قدیم رومیان باستان در این روز به یکدیگر هدیه می دادند. ساتورنالیا جشن خدای رومی ساتورن (زحل) بود که خدای رفاه، ثروت و کشاورزی به شمار می رفت. شاعری به نام کاتالوس آن را “بهترین روز” معرفی می کند.

۲.ساترنالیا یک جشن یک هفته ای!

حتی اگر در ابتدا به عنوان یک جشن یکروزه بود ولی به زودی به قدری بین رومیان محبوب شد که یک هفته کامل را برای آن جشن می گرفتند. در ابتدا یک تعطیلات یکروزه در ۱۷ دسامبر برگزار شد، بعد به جشن سه روزه و در نهایت یک تعطیلات یک هفته ای تبدیل شد که تا ۲۳ دسامبر ادامه می یافت. رومی های دریافتند که این لحظات شادی آفرین باید طولانی تر باشد. جشن زحل یک فرصت برای مردم بود تا استراحت کنند، تعهدات خود و سختی های زندگی را فراموش کنند، تقدیر خوب خود را جشن بگیرند و غذای خوب بخورند.

۳.مجاز شمردن قمار در طول ساترنالیا!

در طول دوره جشن زحل، دادگاه رومی تعطیل بود و مین باعث هرج و مرج بیش از حد می شد. هیچ کس در طول این جشن به خاطر خسارت به اموال و یا آسیب به اشخاص مجازات نمی شد. علاوه بر این، ممنوعیت قمار هم لغو شد که شدیدترین نقض قوانین در دوره رومی ها بود. آنها این جشن را جشن “پروردگار ناپاکی” می نامیدند.

۴.برعکس شدن نقش های اجتماعی در دوره ساترنالیا!

علاوه بر ایجاد هرج و مرج در دوره جشن رومیان باستان، تمام موقعیت های اجتماعی تغییر می کرد. آنهایی که در طول سال رییس یا سرپرست شده بودند، نقش بردگان را ایفا می کردند و برعکس.. شاید عجیب به نظ برسد ولی در طول این این جش خدای ساتورن ، رئسا به بردگان خود خدمت می کردند. آنها هر چیزی که به دست آورده بودند را به بردگان می دادند حتی لباس هایشان! علاوه بر این کودکان هم باید به جای والدین نقش ایفا می کردند. این بدانی معناست که اجازه داشتند بلند صحبت کنند، داد و بیداد کنند و یا حتی شراب بنوشند!

۵.تبدیل شدن ساترنالیا به یک تعطیلات مسیحی!

در قرن چهارم، کلیسای رومی ، دین مسیحیت را پذیرفت و بنابراین جشن زحل به کریسمس تبدیل شد. به هرحال نمادهای ساترنالیا باید تغییر داده می شد و به نمادهای مسیحی تبدیل می شد. و حضرت عیسی به شخصیت بنیادی در مسیحیت تبدیل شد. نمادهای مستی و جام های شراب برداشته شدند و آواز خواندن برهنه در خیابان ها هم حذف شد و به جای آن نغمه سرایی در کلیسا باب شد.