سیزده آرامگاه سلسله مینگ

تاریخچه سیزده آرامگاه سلسله ” مینگ ” با یک کودتا مرتبط است . ” جو یوان جانگ ” نخستین امپراتور سلسله ” مینگ ” شهر ” نن جینگ ” واقع در جنوب شرقی چین امروز را پایتخت این کشور قرار داد . پس از درگذشت وی مسند سلطنت به نوه تحویل شد . اما ” جو دی ” پسر چهارم این امپراتور نبرد داخلی برپا کرد و قدرت سیاسی را به دست آورد و امپراتور شد . سپس نوه نخستین امپراتور گم شد . این معما هنوز از رازهای تاریخ سلسله ” مینگ ” است . پس از روی کار آمدن ” جو دی ” وی احساس کرد که شهر ” نن جینگ ” امن نیست ، بدین سبب پایتخت را به شهر بیجینگ انتقال داد . امپراتور ” جو دی ” دستور داد مکانی برای ساخت آرامگاه وی انتخاب شود . سرانجام وی نقطه ای واقع در حومه شمال غرب بیجینگ که دارای منظره زیبا بود و محافظت از آن آسان به نظر می رسید و حمله به آن مشکل بود ، برای ساخت آرامگاه خود انتخاب کرده و آن را آرامگاه ” چانگ لینگ ” نامید . از سال ۱۴۰۹ میلادی که ساخت آرامگاه آغاز شد تا سال ۱۶۴۴ میلادی سلسله مینگ واژگون شد ، بیش از ۲۰۰ سال جمعا ۱۳ امپراتور در این نقطه دفن شدند و این مکان به محل آرامگاه های امپراتوران سلسله مینگ تبدیل شد . بدین سبب سیزده آرامگاه خوانده می شود .

ترکیبات سیزده آرامگاه با آرامگاه ” مینگ شیائو لینگ ” اساسا یکسان است . در خط محوری این ناحیه یک راهرو که نشانگر شرافت امپراتور است ، دیده می شود . در مقابل در ناحیه آرامگاه ها ، یک ستون سنگی بلندی وجود دارد که تاریخ بیش از ۴۵۰ سال دارد . این ستون سنگی بطور کامل حفظ شده و با مرمر سفید ساخته شده است . نقاشی حکاحی شده آن بسیار ظریف است و ستون سنگی کمیاب برجای مانده از سلسله های ” مینگ ” و ” چینگ ” محسوب می شود . در کنار این ستون ، ” دا گون من ” در آرامگاه ها قرار دارد . این در راه ضروری برای برگزاری مراسم قربانی در روزگار قدیم بوده است . از مقابل دروازه دیوار ۴۰ کیلومتری دور آرامگاه ها ۱۰ گذرگاه دیده می شود . در روزگار قدیم سربازان هر گذرگاه را حفاظت می کردند تا امنیت آرامگاه ها تضمین شود . این سیزده آرامگاه سه نوع ساختمان ” جیان ” ، ” یوان ” و ” وی” دارد . ” جیان ” جایی است که مقام های مسئول مدیریت آرامگاه ها در آن زندگی می کردند . آنان مسئولیت امور مراسم قربانی در آرامگاه را برعهده داشتند و بدین سبب ساختمان ” جیان ” در اطراف آرامگاه ها ساخته می شد . باغبان ها در ساختمان “یوان ” زندگی می کردند . آنان مسئول کشت میوه و سبزهای مورد استفاده در مراسم قربانی بودند . واحدهای نظامی در ساختمان ” وی ” استقرار داشتند و از آرامگاه ها دفاع می کردند .

امپراتوران برای آنکه همیشه آرامگاه های خود را حفظ کنند نه تنها افسانه های زیادی در باره آرامگاه ها می ساختند بلکه آرامگاه ها را بسیار محکم در اختیار داشتند و درهای آن را می بستند . بدین سبب کاخ زیر زمینی کلیه آرامگاه ها زیر رنگ مرموز پوشیده است . آرامگاه ” دینگ لینگ ” از میان این سیزده آرامگاه مرموزترین آرامگاه است . به ویژه آنکه مردم قبلا با اوضاع کاخ زیر زمینی آن آشنا نبودند ، ماه مه سال ۱۹۵۶ میلادی ، باستان شناسیان چینی شروع به کشف کاخ زیر زمینی آرامگاه ” دینگ لینگ ” کردند . مساحت کلی کاخ زیر زمینی این آرامگاه ۱۱۹۵ متر مربع و متشکل از تالارهای جلو ، میانه ، عقبی ، چپ و راست است . همه این کاخ از سنگ ساخته شده است . برای آنکه زمین به محض ورود نعش کش تخریب نشود ، تخته چوبی موقتا روی زمین گذاشته می شد . این تخته چوبی از تالار جلو به تالار عقبی هنوز نیز وجود دارد . در داخل تالار میانه سه تخت سلطنتی دیده می شود . تالار عقبی بخش عمده کاخ زیر زمینی است . روی تخت تابوت ، سه تابوت گذاشته می شود . تابوت میانه بسیار بزرگ و برای امپراتور ” جو ای جون ” است و دو تا تابوت کناری متعلق به دو ملکه است . در اطراف تابوت ها ، 26 چمدان و یشم و چینی ها دیده می شود . به دنبال استخراج آرامگاه ” دینگ لینگ ” ، بیش از ۳۰۰۰ اثر باستانی از خاک بیرون آورده شده است . از این میان پارچه ابریشمی رنگی ، لباس ، جواهرات ظریف و بسیاری ظروف طلایی ، یشمی و چینی آثار پر ارزش برای مطالعه و تحقیق صنایع و هنرهای دستی سلسله ” مینگ ” محسوب می شود .