اعتقادنامه وست مینستر

فقرات اعتقادى اى که کیش پرسبیترى از طریق انجمن وست مینستر اعلام کرد. این انجمن در اصل براى این منظور تأسیس شد که سى و نه اصل کلیساى انگلستان را با لحاظ گرایش پیوریتن مورد تجدیدنظر قرار دهد و با کمک گرفتن از فقرات الهیاتى لَمْبِث مربوط به سال ۱۵۹۵ و فقرات الهیاتى ایرلندى مربوط به سال ۱۶۱۵ تغییراتى ]در آن سه و نه مادّه [ایجاد شد. اما وقتى که به اصل پانزدهم رسید توافقنامه اى بین اسکاتلندى ها و پارلمان انگلستان امضاء شد.پارلمان انگلستان، با این پیش فرض که بین اسکاتلند و انگلستان وحدت اعتقادى وجود دارد و تحت نفوذ اسکاتلند، در دوازدهم اکتبر ۱۶۴۳ دستور داد که این بازبینى به حالت تعلیق درآید و «اعتقادنامه اى دینى براى سه پادشاهى، بر طبق موافقت نامه فوق» طرح ریزى شود. این کار به یک کمیته بزرگ واگذار شد و در مجموع بیست و هفت ماه طول کشید و در روز چهارم دسامبر ۱۶۴۶ تکمیل شد.سرانجام پس از بازبینى درروز بیستم ژوئن ۱۶۴۸ از تصویب پارلمان انگلستان گذشت. در همین حال مجمع عمومى در ادینبورگ در بیست و هفتم اگوست ۱۶۴۷ آن را تصویب کرده بود.

این اعتقادنامه طى سى و سه فصل همه مواد اساسى ایمان مسیحى را، از خلقت عالم تا روز جزا، شرح داد. این متن قاطعانه مدعى آموزه کالونى اختیار بود; گرچه آزادى اراده و «اختیار یا امکان پذیرى علل ثانوى» در تقدیرات الهى را پذیرفت. اعتقادنامه فوق بین دو عهد تمایز برقرار کرد، عهد اعمال خیر که با آدم و اخلاف او بسته

شد و عهد فیض که در مسیح با مؤمنان با تقدیم کردن رستگارى رایگان به شرط ایمان بسته شد. تمایز بین کلیساى مشهود و کلیساى نامشهود مورد تأیید قرار گرفت. تأکید زیادى بر یکى دانستن شنبه یهودى یا یکشنبه مسیحى (dies dominica)و مراعات شایسته تعطیلى شنبه صورت پذیرفت.

این اعتقادنامه خیلى زود به عنوان بیانیه نهائى آموزه پرسبیترى در جهان انگلیسى زبان به کرسى نشست و تأثیر عمیقى بر گروه هاى دیگر کالونى گذاشت. چندین فقره از اعتقادنامه هاى قرن هفدهم صرفاً اقتباس از این اعتقادنامه اند.

The Oxford Dictionary of the Christian Church.

محمدتقى انصارى پور