آیا موجودات فضایی در ایران باستان وجود داشتند؟
بی شک می دانید که ۲ هزار سال پیش از میلاد مسیح، عده ای اقوام هندو اروپایی به فلات ایران مهاجرت کردند. آنها اقوامی بودند که از دشت های جنوب و غرب سیبری، به علت بروز سرمای شدید در آن منطقه و کمبود چراگاه برای دامهایشان، مهاجرت کردند.
قوم آریایی شامل چندین طایفه مختلف بود که عبارت بودند از پارس ها، پارت ها و مادها که جزو بزرگترین طوایف این قوم به شمار می رفتند. مادها در شمال غرب ایران در سرزمینی که بعدها به نام ماد شناخته شد سُکنا گزیدند.
بسیار پیش از اقامت مادها، اقوامی با نام کوتیان، لولوبیان، میتانی ها و سپس کاسی ها به ترتیب از شمال به جنوب در نواحی غربی ایران زندگی می کردند. این اقوام با هوریان و آکدی ها و سومریان، مراوداتی داشتند.
بنابراین لولوبیان از اولین قومی بودند که در هزاره چهارم پیش از میلاد در فلات ایران سکونت داشتند.
سنگ نگاره های آنوبانی نی یکی از سنگ نگاره های متعلق به یکی از چهار عنصر قومی زاگرس نشین در در هزاره سوم پس از میلاد است که پیش از آریایی ها در این محل سکونت داشتند.
نقش برجسته آنوبانی نی در ۱۲۰ کیلومتری کرمانشاه و در نزدیکی نزدیکی سر پل ذهاب قرار دارد و در حدود ۲ هزار سال پیش از میلاد مسیح، تراشیده شده است. این سنگ نگاره ۲ هزار ساله، مربوط به لولوبی ها می باشد که با شماره ثبت ۱۴۹ به عنوان یک آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این نقش برجسته در قله کوهی به بلندی ۳۵ متر، منتصب به پادشاه لولوبی است که پای چپش را بر روی پیکر اسیری نهاده و از ایزد بانوی اینانا، دو اسیر دیگر را می گیرد. در زیر این تصویر، ۶ اسیر دیگر هم کنده کاری شده است.
سنگ تراشی بخش پایین، اسیران را برهنه نشان می دهد و در حالی که دست هر کدام از پشت بسته است، از چپ به راست، پشت سر پادشاهی که تاج بر سر دارد در حال حرکت می باشند. این اثر شباهت بسیار زیادی به سنگ نگاره نارام سین آکدی دارد که از لحاظ تاریخی، با فاصله نزدیکی با آن پدید آمده و ممکن است پس از تضعیف قدرت نارام سین، توسط حاکم لولوبی پدید آمده باشد. (عکس پایین)
نام آنوبانی نی، آکدی بوده و نوشته مربوط به سنگ نگاره نیز به زبان آکدی می باشد و در نتیجه این گمان وجود دارد که حاکم مذبور ممکن است یک حاکم دست نشانده آکدی باشد.
دو نفر از اسیران که بزرگتر از سایر اسیران ترسیم شده اند، در پشت الهه اینانا قرار دارند و دیگر اسیران در صف زیرین قرار گرفتند. در زیر پای پادشاه، اسیری دیگر لگد کوب شده و کتیبه ای با زبان آکدی و با این مضمون نقل شده است: “آنوبانی نی پادشاه توانا، پادشاه لولوبی نقش خود و نقش الهه ایشتار را کوه باتیر ثبت کرده است. آن کسی که این لوح و این نقش ها را محو کند، نفرین و لعنت آنو، رامان، ایشتار و شمس گرفتار می شود و تا دو نسل او بر باد خواهد رفت.”
همانطور که دیدید، آنوبانی نی با وضوح نام الهه ایشتار یا همان الهه اینانا را آورد و بی شک با الهه اینانا آشنا هستید. اینانا دختر آنو و خواهر انلیل و اِنکی است و آنو کسی نیست جز خدای سومریان و یا به عبارت ساده تر، آنو یک فرازمینی بود که از سیاره ای دیگر به زمین آمد.
این اثر به سنگ نوشته بیستون که در حدود دو هزار سال پس از آن ساخته شده است شباهت دارد. در نقش برجسته آنوبانی نی در دست اینانا یک حلقه را می بنید و همین حلقه را در دست آنو (پدر اینانا) و انکی برادر اینانا می بینید و همین حلقه را در دست فروهر در بالای سر داریوش بزرگ می بینید.
پیشتر برگرفته از یافته های باستانی که در مقاله حقیقت تکامل انسان دیدیم، ارتباطی هم بین ایرانیان باستان و فرازمینی ها وجود داشت و این کتیبه به همراه این سنگ نوشته می تواند به حقیقت ارتباط فرازمینی ها باستانیان بیفزاید. پس با این اسناد ارائه شده، نمیتوان گفت که موجودات فضایی در ایران باستان نبودند. و البته اینها مدارک کافی برای اثبات صددرصدی آنها هم نیست.
جالب بود