کشف قدیمی‌ترین آبجوسازی جهان در مصر؛ حوضچه‌های تخمیر حدود ۵ هزار سال قدمت دارند
باستان‌شناسان آمریکایی و مصری موفق شدند، قدیمی‌ترین کارخانه آبجوسازی شناخته شدهٔ جهان را در یکی از شهرهای متعلق به مصر باستان کشف کنند.
مصطفی وزیری، دبیرکل شورای عالی آثار باستانی مصر با اعلام این خبر، توضیح داد که این کارخانه در آبیدوس، که از تاریخی‌ترین شهرهای مصر باستان به شمار می‌رود، کشف شده که در غرب رودخانه نیل و ۴۵۰ کیلومتری جنوب قاهره واقع شده است.
به گفته آقای وزیری این کارخانه ظاهراً به دوره پادشاهی نارمر برمی گردد که به دلیل تشکیل مصر باستان و بنیانگذاری نخستین سلسه مصری(۳۱۵۰ سال قبل از میلاد تا ۲۶۱۳ سال پیش از میلاد مسیح) شهرت دارد.
باستان شناسان هشت واحد عظیم تولید آبجو در محوطه شهر باستانی آبیدوس یافته‌اند که طول هر کدام ۲۰ متر و عرض ۲.۵ متر است. هر کدام از این واحد‌ها شامل ۴۰ حوضچه سفالی در دو ردیف است که برای گرم کردن و تخمیر مخلوطی از دانه‌های جو و آب برای تولید آبجو، استفاده می‌شده است.
باستان‌شناسان آمریکایی و مصری موفق شدند، قدیمی‌ترین کارخانه آبجوسازی شناخته شدهٔ جهان را در یکی از شهرهای متعلق به مصر باستان کشف کنند.
مصطفی وزیری، دبیرکل شورای عالی آثار باستانی مصر با اعلام این خبر، توضیح داد که این کارخانه در آبیدوس، که از تاریخی‌ترین شهرهای مصر باستان به شمار می‌رود، کشف شده که در غرب رودخانه نیل و ۴۵۰ کیلومتری جنوب قاهره واقع شده است.
به گفته آقای وزیری این کارخانه ظاهراً به دوره پادشاهی نارمر برمی گردد که به دلیل تشکیل مصر باستان و بنیانگذاری نخستین سلسه مصری(۳۱۵۰ سال قبل از میلاد تا ۲۶۱۳ سال پیش از میلاد مسیح) شهرت دارد.
باستان شناسان هشت واحد عظیم تولید آبجو در محوطه شهر باستانی آبیدوس یافته‌اند که طول هر کدام ۲۰ متر و عرض ۲.۵ متر است. هر کدام از این واحد‌ها شامل ۴۰ حوضچه سفالی در دو ردیف است که برای گرم کردن و تخمیر مخلوطی از دانه‌های جو و آب برای تولید آبجو، استفاده می‌شده است.
ریاست این مأموریت باستان‌شناسی به طور مشترک بر عهده متیو آدامز از انستیتوی هنرهای زیبای دانشگاه نیویورک و دبورا ویشاک، استادیار تاریخ هنر و باستان شناسی مصر باستان در دانشگاه پرینستون بوده است.
آقای آدامز در مورد جزئیات بیشتر این کشف گفت که شواهدی یافته‌ایم که نشان می‌دهد نوشیدن آبجو در آیین‌های قربانی مصریان باستان رایج بوده و در این کارخانه نیز آبجوی مورد نیاز آیین‌های سلطنتی تولید می‌شده است.
مطابق اعلام وزارت آثار باستانی مصر، نخستین بار باستان‌شناسان بریتانیایی در اوایل دهه ۱۹۰۰ خبر وجود این کارخانه دادند ولی در عمل نتوانستند محل آن را کشف کنند.
