معبد تدفینی رامسیوم در مصر باستان

رامسیوم (Ramesseum)
در تبس بین نخستین سال تا دوازدهمین سال سلطنت رامسس دوم بدین منظور ساخته شد که معبد تدفینی وی باشد. هنگامی که این معبد باشکوه در مقیاسی بسیاربزرگ به طول ۳۰۰ متر و عرض ۲۰۰ متر توسط معماری به اسم “پنره” (Penre ) طرح گشت، خطایی فاحش، کیفیت و ثبات جاودانگی بنا را مخدوش کرد و آن، احداث معبد در مکانی بود که هر ساله طغیان نیل آن را دربر می گرفت. در همان مقطع زمانی که رامسیوم درحال ساخت بود، معبد ستی اول در ابیدوس، رو به ویرانی نهاده بود.

طرح این بنا به طور کامل، مشابه دیگر معابد است: در جوار رود نیل قرار دارد، دارای دروازه بزرگ دو برجی ورودی، حیاطها، تالارهای ستوندار و اتاقهای مقدس تاریک و سرپوشیده ای می باشد.

دو بخش معبد، در قیاس با دیگر قسمتها، بسیار جالب توجه هستند. نخست دو تندیس عظیم الجثه سقوط کرده رامسس دوم به ارتفاع ۱۷ متر است که سیمایی دراماتیک به مجموعه داده و دیگری، بخش کارکنان می باشد که در دیگر معابد، قسمت مذکور در فاصلهدورتری نسبت به حرم مقدس واقع می شود و یا کلاً توسط عوامل انسانی یا  طبیعی از بین می رود، درحالیکه این بخش در رامسیوم، به طور غیر معمولی سالم باقی مانده است.
رامسس
دوم خواهان به حد کمال رسیدن معابد خود به منظور تحت تأثیر قرار دادن مردم و خدایان و همچنین محفوظ نگاه داشتن پیوند و یگانگی خود با خدایان بود. درحالیکه امروزه، ویرانه های این بنا در مقابل بازدیدکنندگان با وجود تندیسهای درهم شکسته وی بر روی زمین، فاقد آن ابهت و کمال مطلوب رامسس دوم می باشد .