چرا یونانیان باستان را هلنی می نامیدند؟

اگر تاریخ یونان باستان را بخوانید، ارجاعاتی به مردم «هلن» و دوره «هلنیستی» خواهید دید. این منابع تنها یک دوره نسبتاً کوتاه بین مرگ اسکندر مقدونی در ۳۲۳ قبل از میلاد و شکست مصر توسط روم در ۳۱ قبل از میلاد را توصیف می کنند. مصر و به ویژه اسکندریه مرکز هلنیسم شد. پایان جهان هلنیستی زمانی فرا رسید که رومیان مصر را در سال ۳۰ قبل از میلاد با مرگ کلئوپاترا تصرف کردند.

ریشه نام هلن

این نام از هلن می آید که زن مشهور جنگ تروا (هلن تروا) نبود، بلکه پسر دوکالیون و پیرها بود. بر اساس دگردیسی های اوید، دوکالیون و پیرها تنها بازماندگان سیلی مشابه داستان کشتی نوح بودند. اولین سنگی که پرتاب می کنند پسرشان هلن می شود. هلن، اسم پسرانه ، دو L در  نام خود دارد(HELLEN). در حالی که هلن تروی فقط یک L دارد(HELEN).

اوید ایده استفاده از نام هلن برای توصیف مردم یونان را نداشت. به گفته توسیدید:

«قبل از جنگ تروا، هیچ نشانه‌ای از هیچ اقدام مشترکی در یونان (HELLAS) وجود ندارد، و این نام رواج جهانی نداشت؛ برعکس، قبل از زمان هلن، پسر دئوکالیون، چنین نامی وجود نداشت، اما کشور به سمت استفاده از  نام اقوام مختلف، به ویژه پلازگی ها رفت. ، تا زمانی که هلن و پسرانش در فتیوتیس قوی شدند و به عنوان متحد به شهرهای دیگر دعوت شدند، به تدریج نام هلنی ها را از این پیوند به دست آوردند. اگرچه زمان زیادی گذشت تا این نام بر همه ثابت شود. بهترین دلیل برای این امر توسط هومر ارائه شده است. او که مدتها پس از جنگ تروا متولد شد، هیچ کجا همه آنها را به این نام نمی خواند و در واقع هیچ یک از آنها را به جز پیروان آشیل که اهل فتیوتیس بودند به این نام  نمی خواند. فقط آنها یونانیان اصلی بودند: در اشعار او به آنها دانایی، آرگیو وک آخایی گفته می شود. (ترجمه ریچارد کراولی از کتاب اول توسیدید)

هلنی ها چه کسانی بودند

پس از مرگ اسکندر، برخی از دولت شهرها تحت نفوذ یونان قرار گرفتند و به این ترتیب “هلنی شدند”. بنابراین، یونانی‌ها لزوماً یونانی‌های قومی نبودند که امروز آنها را می‌شناسیم. در عوض، آن‌ها شامل گروه‌هایی بودند که ما اکنون با نام‌های آشوری، مصری، یهودی، عرب و ارمنی در میان دیگران می‌شناسیم. با گسترش نفوذ یونان، هلنی شدن حتی به بالکان، خاورمیانه، آسیای مرکزی و بخش هایی از هند و پاکستان مدرن رسید.

چه بر سر هلنی‌ها آمد

با قوی تر شدن جمهوری روم، شروع به افزایش قدرت نظامی خود کرد و در سال ۱۶۸ قبل از میلاد، رومیان مقدونیه را شکست دادند. از آن نقطه به بعد، نفوذ روم افزایش یافت. در سال ۱۴۶ قبل از میلاد، منطقه هلنیستی تحت الحمایه روم قرار گرفت. پس از آن بود که رومیان شروع به تقلید از لباس، مذهب و عقاید یونانی (یونانی) کردند.

پایان دوره هلنیستی در سال ۳۱ قبل از میلاد فرا رسید. پس از آن بود که اکتاویان، که بعداً آگوستوس سزار شد، مارک آنتونی و کلئوپاترا را شکست داد و یونان را بخشی از امپراتوری جدید روم کرد.

مترجم: زهرا طاهری