تامین اجتماعی در ایران باستان

ایران کشوری کهن و دارای میراث ارزشمند فرهنگی و تمدنی است که حفظ و اشاعه آنها بین نسل‌های مختلف ، وظیفه ای فرهنگی و انسانی محسوب می شود. در سال ۱۳۱۲ شمسی و در کاوش باستان شناسی تخت جمشید به خانه ای برخورد کردند که تعدادی لوح گلی در آن قرار داشت و چون متن آنها به زبان دوران هخامنشیان نوشته شده بود ، در سال ۱۳۱۴ این تعداد لوح پس از عقد قراردادی بین دولت ایران با دانشگاه شیکاگوی شمالی به آمریکا انتقال یافت . پروسفور بریستد شروع به ترجمه نوشته های حک شده بر روی لوح‌های نمود ، ولی از آنجا که پس از مدت کوتاهی دارفانی را وداع گفت ، ترجمه آنها به شخصی به نام پروفسور کامرون واگذار شد . کامرون با طبقه بندی موضوعی و شماره‌گذاری آنها در دو جلد ، به ترجمه و تحلیل پرداخته است و بعدها نیز پروفسور «هولاک» ، بخشی از آنها را ترجمه و منتشر کرد که براساس مستندات ، توجه به موارد ذیل حائز اهمیت است :

  1. کارگران حقوق بگیر بوده‌اند و سیستم ثبت و ضبط معینی برای پرداخت حقوق به آنان وجود داشته است . (ساماندهی سوابق)
  2. میزان دستمزد کارگران به مهارت آنان بستگی داشته و افراد مختلف در مشاغل یکسان ، حقوق مساوی دریافت می کردند. (شایسته سالاری در کار)
  3. به کارگرانی که دارای حداقل حقوق بودند برای جبران کسری درآمد،اضافه دریافتی و پاداش تعلق می گرفت . (جلوگیری از شکاف فقر و غنا)
  4. زنان کارگر پس از زایمان ، پنج ماه از کار معاف بودند و در طی آن زمان ، بخشی از حقوق خود را دریافت می کردند . (غرامت ایام بارداری)
  5. کارگران می توانستند در مقابل نیمی از حقوق خود، اجناس مورد نیاز را تحویل بگیرند. (بن غیرنقدی)
  6. در مدت اشتغال کارگران ، تأمین خوراک، پوشاک و مسکن آنها به عهده کارفرما بود. (تعهدات و خدمات کارفرمایان)
  7. کارگران در مواقع بیماری ، حوادث و صدمات جسمی در همانجا تحت درمان قرار می‌گرفتند. (خدمات درمانی)
  • برچیده از وبسایت اداره کل تامین اجتماعی خراسان رضوی
  • باز نشر تاریخ ما، اِنی کاظمی

بهترین از سراسر وب

[toppbn]
1 نظر
  1. famir می گوید

    به این همه پیشرفت باید افتخار کردچون مادر اوج تکنولوژی به اینها پی بردیم

ارسال یک پاسخ