با مرگ فرهادک ژرفای آشفتگی در دربار اشکانی به‌خوبی پیدا شد. پس از فرهاد پنجم، که مانند فرهاد چهارم، همه شاهزادگان و مدعیان احتمالی تاج‌وتخت را به قتل رسانیده بود، هیچ وارثی در دسترس نبود که مهستان بتواند فرمانروایی را به او بسپرد. ناگزیر بزرگان اشکانی، بااینکه امکان برگزیدن ظاهراً شاهزاده‌ای که درروم می‌زیست وجود داشت، به سبب مخالفت گروهی از بزرگان، فردی را که کوچک‌ترین اطلاعی از نیاکان او در دست نیست، به نام ارد دوم به شاهی برگزیدند. یوزفوس تنها مورخی است که درباره ارد دوم یک خبر کوتاه می آورد. ارد نیز نخست می‌بایست از خارج به ایران دعوت می‌شد. ارد دوم به سبب بدخویی و قساوت بیش‌ازحد خود پس از مدتی کوتاه ۴-۶یا ۷ میلادی (؟) در یک شکار یا مهمانی از میان برداشته شد. سکه‌ای از او برجای‌مانده که تاریخ ضرب آن پاییز سال ۳۱۷ سلوکی ششم میلادی است.

منبع:

• تاریخ ایران در دوره سلوکیان و اشکانیان ، نوشته دکتر پرویز رجبی
• انتشارات پیام نور، چاپ شده در بهمن ۱۳۸۶
• تهیه الکترونیکی: سایت تاریخ ما، اِنی کاظمی