بخش هایی از کتاب تاریخ ایران در قرون نخست اسلامی در باره حمله اعراب

اگر چه این دشمن تا تا کنون به خود اجازه حمله به نیروی عظیمی مثل ایران را نمی داد،ولی اکنون بر اثر فراهم آمدن زمینه،امکان این را می دید که بتواند این سرزمین را تسخیر بنماید.این دشمن از طرف جنوب غربی ایران آمد یعنی از جایی که هرگز اقدام خطرناکی علیه موجودیت دولت عظیم ساسانی صورت نگرفته بود؛جز اینکه از مدتها پیش حملاتی محلی این دشمن به طور نا مطلوبی چشم می خورد.بدیهی است که از هنگام سقوط خاندان لخمیه(حوالی ۶۰۲ میلادی)جناح جنوبی دولت ساسانی تقریبا بدون حامی مانده بود.

◀یزدگرد کوشیدتا به کمک وجوهی که از خزانه کشور همراه داشت بار دیگر در مرو مقری برپا سازد،اما چون دهقانان فرمان وی را مبنی بر اینکه با خاقان همکاری کنند و یا به چین بگریزند نپذیرفتند و به عقد قراردادی با تازیان ابراز تمایل نمودند.کار به اختلاف و کشمکش کشید در نتیجه بزرگان و اعیان خزانه کشور را به تصرف درآوردند.و فرماندار خود را مجبور ساختند تا به سوی هاقان بگریزد.ولی در همان هنگام که احنف مقر خود را در مروالورودمحکم م ساخت کوفیان در چهار دهکده مجعور مستقر می شدند،و یزدگرد خبری مشعر بر رد تقاضای کنک از چین در یافت کرد و نتوانست بر محرکان و آشوب گران که وی پیوسته به خراسان و سایر نقاط ایران می فرستاد کمک خارجی بفرستد.

◀کوفیان که به طور کلی در خراسان از قبایل دیگر تازی به عقب افتده بودند به جبران مکافات بر آن شدند که بر خلاف قرار دادی که در سابق بسته بودند به تصرف مازندران(طبرستان)همت گمارند و به این ترتیب به سرزمینی فرود آیند که از لحاظ جغرافیایی در سطح پستی واقع شده و کاملا آب و هوای دیگری دارد یعنی به سرزمین گرم و مرطوبی که در جنوب دریای خزر واقع است.این اقدام(که محتملا نوادگان پیامبر اسلام(ص)یعنی امام حسن(ع) و امام حسین(ع)نیز در آن شرکت داشته اند)با وجود قرار داد ظاهری بی نتیجه ماند و سبب بقای سلسله سلاطین زرتشتی تا قرن ها بعد در آن سرزمین گردید و بدین ترتیب این مناطق به صورت پناهگاهی برای زندگی قدیمی ایرانی در آمد.

کتابها از اینجا قابل دانلود است:

جلد اول
http://www.mediafire.com/?e5q1c1vlnzmba83
جلد دوم
http://www.mediafire.com/?ozahfppdzb295uy