آشتارت/ آستارته/Aštart/Astarte/اوگاریتی آترت Aun الهه سامی غربی

این الهه به « بانو آشراح دریا » مشهور بود. آشتارت را به خوبی می‌شناختند  و در سراسر خاورمیانه (و مصر)، می‌پرستیدند و این رسم  از اواسط  هزارۀ دوم پیش از میلاد به بعد، برقرار بود. در متون بابلی، به‌عنوان آشراتو Ašratu دیده می‌شود و با آمورو Amurru  خدای بدویان ازدواج‌کرده بود. او را در میان خدایان بین‌النهرینی به‌عنوان عروس آنو Anu می‌شناختند. در جنوب عربستان شاید ویژگی‌های خورشیدی داشته باشد. در تورات، استورت  Astoret الهۀ صیدونی هاوفینیقی ها است. پرستش نماد نیایشی اشتراک به توسط پیامبران محکوم شد.

در اوگاریت، نام او در فهرست‌های نذری، در متون  مربوط به قربانی  و در مراسم و فهرست‌های خدایان و در نام‌های شخصی، ظاهر می‌شود. این نقش برجسته در اسطوره‌های اوگاریتی کمتر  به چشم می‌خورد، جایی  که مقام او، پایین‌تر از آنات عاشق بعل است. آشتارت همسر الEl در قصر بعل است (اسطورۀ بعل) اما جدا از شوهر خود و در کنار دریا زندگی می‌کند. او مادر همۀ خدایان و حتی بعل است.

اگرچه به نظر می‌رسد بعضی از فرزندان دیگر خود را مانند بعل و موت mot را ترجیح  می‌دهد که حاکی از مقام او به‌عنوان مادر_ الهه است.

آشتارت، الهه دوران خاورمیانه باستان

منبع:

• کتاب تاریخ اساطیری ایران، اثر ژاله آموزگار،
  انتشارات سمت، چاپ شده در مهر ۱۳۹۵
• تهیه الکترونیکی: سایت تاریخ ما، اِنی کاظمی