شاروما / šarruma/ _ خدای آناتولیایی

نام او غالباً به‌صورت LUGAL ma نوشته می‌شود. از زمان شوپی لولیوما shuppiluma اول در میان خدایان امپراتوری هیتی ظاهر می‌شود. اما تنها به‌عنوان خدای توت هالیا Tuthalia ی چهارم به مقامی ارجمند رسید. به همین صورت، نقش او بر روی صخره نوشته ها به چشم می‌خورد که شاه را در آغوش گرفته است. متألهین هیتیایی  او را پسر تشوپ و حبات « بچه گوسالۀ نیرومند» می‌نامند. او در جشن‌ها و مراسم گوناگون که به‌طور عمده در کیزوواتنا Kizzuwatna بر پا می‌شد به حبات مربوط می‌شد، جالب توجه آن‌که بیشتر افرادی که نام او را داشتند ظاهراً بیگانگانی بودند که در شهرهای سوریه مانند حلب یا اوگاریت می زیستند. غالباً تصور می‌رود که شاروما خدایی هوریانی بوده زیرا، شدیداً با حبات مربوط است. اما در هیچ اسطورۀ هوریانی دیده نمی‌شود و نام او در نقاطی که تحت تأثیر هوریانی ها ذکر نشده است. بنابراین، پیشنهاد شده است که وی یکی از کوه _ خدایان آناتولی باستان بود که به‌صورت یک بچه گوسالۀ مقدس ظاهر می‌شود و سرانجام، با یک خدای آناتولیایی از کوه_ خدایان دیگر یعنی هوا_ خدا به‌عنوان پسر جوانش در ارتباط شد.

طرحی از شاروما

طرحی از شاروما

منبع:

• کتاب تاریخ اساطیری ایران، اثر ژاله آموزگار،
  انتشارات سمت، چاپ شده در مهر ۱۳۹۵
• تهیه الکترونیکی: سایت تاریخ ما، اِنی کاظمی