شاکان /شاکان/ šakan/šakkan

خدای سومری؛ در متون آکدی امه سال Emesal گونۀ دیگر صورت شوموقان šumuqa به‌کاررفته است. ریشه شناسی آن مشکوک است ولی این نام به نظر می‌رسد که دلالت بر یک جانور چهار پا داشته باشد. او خدایی باستانی و از دورۀ سلسله‌ای پیشین شناخته‌شده است ( ابلا Ebla. ماری mari) . در انکی و نظم جهانی او به‌عنوان « قهرمانی توصیف‌شده که تاج دشت های مرتفع است کسی که فرمانروای دشت، شیر سرزمین‌های مرتفع و خدای نیرومند و دست انلیل است» که متصدی آن. ادین an.edin یعنی دشت مرتفع شده است و «جای خوبی که در آن علف و گیاهان و فراوانی وجود دارد و پر از رمه و قوچ های وحشی است»

در مرگ گیل گمش، انکیدو او را در جهان فرودین می‌بیند. شاید مانند دوموزی که مربوط به ادین است او در طی ماه های گرم تابستان غایب است.

خدای باستانی سومر

منبع:

• کتاب تاریخ اساطیری ایران، اثر ژاله آموزگار،
  انتشارات سمت، چاپ شده در مهر ۱۳۹۵
• تهیه الکترونیکی: سایت تاریخ ما، اِنی کاظمی