گشتی نانّا ، الهه سومری
گشتی نانّا/ Geštibanna/ _ الهۀ سومری
نام او به معنای« بانوی تاک» است. این الهه، یکی از خدایان شهر لاگاش و در اینجاست که برای نخستین بار اناتوم Ennatum و سپس، اور _ بائو Ur- bao و گوده آ Gudea او را « همسر نین گیش زیدا Ningišzida »می‌نامند. نام این الهه، در هیچ یک از نام‌های شخصی نیامده است. از زمان سلسلۀ اول ایسین Isin این الهه به‌عنوان گا. شا. آن. دوب. سار.Go. ša. an. dub. sar یعنی دبیر جهان فرودین شناخته‌شده است و احتمالاً با نام اکدی بعلت _ سری Bélet- şeri یکسان است. دلایلی وجود دارد که در طی دورۀ بابلی کهن، این الهه‌های کرانا krāna ( تل ریماح Tell al Rimah) بوده است.
در متون اسطوره‌شناسی، گشتی نانّا، به‌عنوان خواهر دوموزی در رؤیای دوموزی و فرود اینانا در تصانیف مربوطه آشکار می‌شود و می‌گویند که در جلگه‌ای می زیسته که در آنجا، دارای یک آغل گوسفند بوده است. هنگامی‌که برادرش تحت تعقیب دیوان جهان فرودین قرار می‌گیرد، از او حمایت می‌کند و از وی در آنجا مراقبت می‌کند. سرانجام، هنگامی‌که برادرش اسیر می‌شود، گشتی نانّا، می‌پذیرد که او را به‌جای برادرش بگیرند. این عمل از خود گذشتگی، حکم اعدام دوموزی را به نیم سال اقامت در جهان فرودین مبدل می‌کند و مقرر می‌شود که گشتی نانّا، نیمۀ دیگر سال را در آنجا بگذارند. در گیری او با دووموزی، گشتی نانّا را به‌صورت شخصیت الهی در فرهنگ پرستشی سومری و همچنین بابلی درمی‌آورد و در آنجا او، نقشی برجسته در میان سوگواران بازی می‌کند. او را بلی لی Belili می‌نامیدند و مشهور ترین صفت او در این متن این است: « کسی که پیوسته می‌گرید.»
یک الهه سومری
