لاهار و آسمان/ رمه و غله/ Lahar and Ašnan Cattle and Grain/ اسطورۀ سومری به شکل یک« مباحثه»

مقدمۀ  in illo tempore شرح می‌دهد که چگونه آن An، آنوناکی را در« کوه‌های آسمان و زمین» آفرید، ولی ازآنجاکه زمین هنوز کاملاً نظم نیافته بود و نه آشنان، خدای غله و نه لاهار، گیاه _ الهه، متولد نشده بودند، آنوناکی ها مجبور بودند، مانند گوسفندان با دهان خود علف بخورند و از خندق آب بنوشند، لاهار و آشنان در دوکو duku یعنی« جای آرامش محض»، « جای آفرینش خدایان» خلق می‌شوند. در این هنگام می‌توانند غذای بسیاری به‌ویژه شیر تولید کنند ولی آنوناکی ها هنوز آرام نیستند.« به خاطر آغل پاک گوسفندانشان به بشر نفس بخشیده شد» و انکی و انلیل تصمیم می‌گیرند که الهه را به زمین بفرستند. آن‌ها برای ناهار آغل، علف و گیاه فراوان برای تقدیم به او مقرر می‌سازند. آن‌ها برای آشنان خانه‌ای بر پا می‌کنند و خیش و یوغ را به او عرضه می‌کنند. بدین ترتیب، کشاورزی و رام کردن حیوانات را معمول می‌دارند. مردم می‌توانند برای خدایان قوت فراوان تهیه کنند. متن به شیوه ای ادامه می‌دهد که از مشخصات مباحثه گونه است. دو الهه شروع به مباحثه می‌کنند و هر یک استعداد های خود را می‌ستایند و از اقدامات دیگری بدگویی می نمایند. سرانجام انکی و انلیل دخالت می‌کنند و آشنان به‌عنوان برنده اعلام می‌شود.

یک اسطوره سومری

منبع:

• کتاب تاریخ اساطیری ایران، اثر ژاله آموزگار،
  انتشارات سمت، چاپ شده در مهر ۱۳۹۵
• تهیه الکترونیکی: سایت تاریخ ما، اِنی کاظمی