نین گیش زیدا
نین گیش زیدا/ Ningišzida/ _ خدای سومری
معنای نام او نین. گیش. زید. دا. nin.giš.zid.da یعنی« فرمانروای درخت خوب» ناشناخته است. اگرچه یاکوبسن آن را به‌عنوان« نیروی درخت برای ایجاد غذا از طریق ریشه» می‌خواند.
این خدا را به‌عنوان یک خدای جهان فرودین می‌شناختند. سرود معبدی سومری« خانه» او را در گیش باندا Gišbanda به‌عنوان« سردابۀ تاریک و یک جایگاه وحشت‌انگیز» می‌نامند، شاید او یک جایگاه مقدس زیرزمینی داشته است. خود نین گیش زیدا« شاهزاده ای است که دست‌های پاک خود را به‌سوی آسمان می گشاید و مویی مجلل و فراوان دارد که از پشت او آویخته است. » در دورۀ نو_ سومری، گوده آ او را در. زمرۀ خدایان لاگاش به‌عنوان خدای شخصی خود معرفی می‌کند و می‌گوید که او را بیشتر از دیگران دوست دارد. این خدا، نیز در شوروپاک Šuruppak، اور، اوما، لارسا، نیپور و اوروک مورد پرستش بود.
جنبه‌های جهان فرودینی او از طریق فهرست خدایان آن= آنوم تأیید می‌شود. علامت او، مار شاخدار بود و گیل گمش او را می‌بیند که در جهان فرودین انجام وظیفه می‌کند (گیل گمش، انکیدو جهان فرودین). او را گاهی با دامو Damu خدای محتضر یکسان می‌دانستند و خواهرانش برمرگ او می گریستند. او به‌عنوان یک خدای غایب موقتی همراه دوموزی به‌وسیلۀ آداپا در دروازۀ آن An در آسمان یافت شد. این پیوستگی نزدیک با دوموزی و باروری به‌وسیلۀ این واقعیت تایید می‌شود که همسرش گشتی نانا بود که خواهر دوموزی و همسان ستاره‌ای او یعنی هیدرا Hidra به شمار می‌رفت.
