نی نی سینا ، الهه سومری
نی نی سینا/نین این سینا/nininsina/ ninisina/_الهۀ سومری
همان‌گونه که نام او به معنای «بانوی ایسین» است. او الهۀ سرپرست شهر خود بود. پرستشگاه او اِ گالماه E-galmah، یعنی «معبد بزرگ» بود که در سرود معبد توصیف‌شده است. این الهه،اَما.نو.کیگ.ama.nu.gig یعنی «مادر-کاهنه»، نامیده می‌شود. که سخن او آسمان را پر می‌کند. هنگامی‌که ایسین پایتخت سومر شد در طی سلطنت ایشبی ارّا Ishbi erra و لی پیت – ایشتار Lipit –Ištar، این الهه به مقام یک الهۀ بزرگ ارتقا یافت و بعضی از وظایف اینانا شامل جنبه‌های نظامی او را بر عهده گرفت. درواقع، در انکی و نظم جهانی، اینانا شکایت می‌کند که نینی سنا موقعیت او را به‌عنوان کاهنۀ آنAn غضب کرده و جواهرات سنگی یا شوبا šubaی او را گرفته است.
نی نی سینا
نی نی سینا دختر آنAn و اوراش uraš خدای زمینی بود. شوهرش پابیل ساگ Pabilsag نام داشت. هرچند دامو Damu و گونورا Gunura که به‌عنوان فرزندان او به شمار می‌روند، در بعضی از متون مربوط به اورسوم به‌عنوان شوهرانش شمرده می‌شوند.
به‌عنوان الهۀ شفابخش مشهورترین صفت او، آ.زو.گال.کالام.ما a. zu. Gal kalam. Ma «پزشک سرزمین» است و بدین گونه، در سوردها و نامه گوناگون مورد خطاب قرارگرفته است. روش درمان او ادای ورد درست بود. این الهه «قابله، ماما» نیز بود. در پایان دورۀ بابلی کهن، با گولا Gula الهۀ سامی یکسان شناخته می‌شد. در یک اجتماع مشهور، این الهه در رنجی عظیم است و ظاهراً در آرالی Arali سرگردان می‌شود و پرستشگاهش ویران‌شده است. این الهۀ انلیل را فرامیخواند که بر او الواح سرنوشت را نشان می‌دهد و این الواح، راهی برای مصیبت اوست. خواهش دیگر مادرش نیز بیهوده است زیرا، این الهه، اظهار می‌دارد که کودکش مرده است. تصنیف دیگری با آهنگی خوش بینانه تر به پایان می‌رسد و نی نی سینا، شادمان به پرستشگاه خود بازمی‌گردد.
نی نی سینا
