سنگه و جشن های آیین بودای شمالی

سنگه. فقط یک سنت وینیه را در تبت معتبر دانستند و آن موله سرواستىوادهبود. اصولاً همه مکتب ها از این سنّت هواخواهى مى کنند، اما در عمل، سنّت هاى گوناگون مهایانه و منتریانه کمابیش بر آن سایه مى افکنند. یک نهاد نسبتاً پیچیده خود به خود در دِیرهاى بزرگ پیدا شد. پیش از سال۱۹۵۹ میلادى تبت سَنگه نسبتاً بزرگ ترى داشت، که بنابر بعضىگزارش ها حدود بیست و پنج درصد جمعیت را تشکیل مى داد. چنین رقم بالایى احتمالا مبالغه اى بیش نیست، چون ناظران، شاگردان غیررهرو همسردارى را که با خرقه هایى شبیه به رهروان در دِیرها حضور پیدا مى کنندبا رهروان اشتباه گرفته اند. مطمئناً این اشتباه در چند دِیر بسیاربزرگ، خصوصاً در لهاسا و مراکز عمده فرقه هاى گوناگون، اتفاق افتادهاست ]۲۳۷; ۹۹ به بعد; ۸۸: ۱۱۰ به بعد[.

جشن ها. گذشته از بعضى تفاوت ها، تقویم تبّتى همان تقویم چینى است. این تقویم یک تقویم قمرى است. هر ماه با هلال ماه آغاز مى شود، و بَدر آن در روز پانزدهم است. جشن هاى سال نو و فصل  ِ درو همچون جشن هاى بنیادگذاران فرقه ها و خدایان نگاهبان، در همه جا، به خصوص در دِیرها، نقش مهمى دارند. آن جشن هایى را که همگان قبول دارند در جدول شماره (۷) آورده ایم ]۹۹: ۱۴۶ به بعد; ۳۸:۵۳ ـ ۶[.