تخت جمشید قبل از ویرانی

تخت جمشـید قبل از ویرانی یکی از بناهای مهم ایران در زمان هخامـنشیان محسوب می شد. این بنای مجلل در دوران حکومت داریوش اول ( حدود ۵۰۰ سال قبل از میلاد ) ساخته شد و تکمیل آن حدود ۱۵۰ سال طول کشید. هخامنشایان با ساخت بناهای عظیم میخواستند اقتدار و عظمت خود را نشان دهند از این زمان و هزینه زیادی برای ساخت آن استفاده کردند. 

معماری و ساخت تـخت جمشید قبل از ویرانی

این بنا از تلفیق معماری آشوریان، بابلیان، هندوان، هنرمعماری مـصر و یـونان و اقوام اوراتور ساخته شده است. با گذشت سالیان درازی که از ساخت آن میگذرد هنوز برخی ستون های آن در برابر زلزله و حمله اسکندر مقدونی سالم مانده اند. این ستون ها یکپارچه نبوده و تکه تکه هستند که به وسیله سرب مذاب شده روی هم سوار شده اند که همین موضوع باعث پایداری و مقاوم بودن آن در برابر آسیب های محیطی می باشد. فلـز سرب که امروزه در ساختمان های مدرن به عنوان فنر میان ستوان ها قرار داده میشود چند هزار سال پیش توسط ایرانیان استفاده شده بود! 
چیزی که از تـخت جمشید قبل از ویرانی به جا مانده تصاویری باشکوه و زیبا از کاخ ها و ستون های اشرافی است که با اندکی تخیل میتوان به اوج هنر و شکوه معماری تخـت جمشید پی برد. معماران ساخت این بنای نقش های مجلل آن را از سه طریق می آراستند.
اول : چسباندن فلزهای گران بها از طریق طوق، تاج، گوشواره و… که با استفاده از ایجاد سوراخ هایی در دو طرف شی برای گوهر نشانی می کنند. 
دومم : نگاریدنتزئینات اصلی لباس، کلاهو تاج که بسیار ظریف باسوزن که نمونه های آن در حرمسرا، تچر و کاخ داریوش نگاشته شده است.
سوم : رنگ آمیزی که در کاخ سه دری و صد ستون وجود دارد.

سوزاندن تخت جمشید

سرانجام در سال ۳۳۰ قبل از میلاد اسکندر مقدونی با ارتشی انبوه از سمت ترکیه وارد ایران شد و هر چه را در سر راهش بود ویران کرد و به آتش کشید. اسکندر آسیا را هدیه ای از سمت خدا می دانست و قصد اصلی او نابودی پادشاهان و حکومت هخامنـشی بود. در زمان هخامنـشیان ارمنستان و برخی کشورهای اطراف ایران نیز جزئی از ایران محسوب میشدند که با حمله اسکندر ایران و ارمنستان از هم جدا شد و حکومت از هم پاشید. در کشور ارمنستان نیز بناهای تاریخی و آثار باستانی بسیار زیادی وجود دارد که برخی از آن ها همزمان با ساخت تـخت جمشید آغاز شدند و قدیمی ترین آثار دنیا به ثبت رسیده اند. این بناهای تاریخی جزو محبوب ترین  جاهای دیدنی ارمنستان  محسوب میشود و گردشگران زیادی را جذب خود می کنند.

نام تخت جمشید از قبل از تاکنون

نام قدیمی و اصلی تخـت جمشید پارسه است که در الواح ایلامی ها و کتیبه های خشایارشا مشاهده شده است که این نام از قوم پارسی برگرفته شده بود. مردم یونـان این بنای زیبا را پرسیس میخوانند. آن ها اطلاع کمی از این بنا داشتند زیرا اجازه ورود به آن به سبب اهمیت ملی و آیینی برای همگان وجود نداشت. بعدها آنان آثار به جا مانده از تخت جمـشید را پرسای می نامبدند که آخیلوس یونانی آن را به |« پرسپ تولیس » تغییر داد و با نام پرسپلیس ( پرسپولیس) در تمام دنیا به سرزبان ها افتاد. بعد از فروپاشی پارسه مردم نام آن را از یاد بردند و در زمان ساسانـیان آن را سد ستیان ( صد ستون) می نامیدند که در طول زمان به چهل منار نیز تغییر نام داد.از یاد بردن ادبیات و تاریخ هخامنشـی با داستان های افسانه ای در آمیخت و باعث شد که نام پارسه به جمشید (پادشاه افسانه ای) نسبت داده شود.
از بناهای به جا مانده از تخت جمـشید میتوان به بنای مدخل اشاره کرد که به کاخ آپادانا مشهور است. این بنا شامل یک تالار مرکزی و سه ایوان ۱۲ ستونه می باشد که ایوان های جنوبی و شمالی آن به وسیله پلکان به هم متصل شده اند. این مجموعه در لیست آثار تاریخی ملی و میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.
ساخت تـخت جمشید
ساخت تخت جمـشید در زمان داریوش اول ساخته شد. در ابتدا صفحه یا تخت گاه بلندی را پی ریزی کرده و بر روی آن پله های اصلی، تالار آپادانا و کاخ تچر را بنا کردند. اما ساخت این بنای تاریخی به همین جا ختم نشد و بعد از آن پسرش خشایارشا دستور ساخت تالار هدیش و بنای صد ستون را صادر کرد. اردشیر اول نیز تالار صد ستون را به پایان رساند و سپس بنای تازه ای را شروع کرد که ساخت آن به پایان نرسید.

عکس تخـت جمشید قبل از ویرانی

عکس هایی که از تـخت جمشید قبل از ویرانی وجود دارد مطابق آثار به جا مانده طراحی شده اند.