تاریخچه تخصص پزشکی کودکان یا اطفال
در انگلستان قرن نوزدهم، پیش از اینکه پیشرفت‌هایی مانند پاستوریزه کردن شیر، واکسیناسیون و ایجاد ایمنی در برابر عوامل عفونی، مایع درمانی درون وریدی و استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها حاصل شوند، حدود نیمی از کودکان پیش از اینکه به سن ۵ سالگی برسند جان خودشان را از دست می‌دادند. یکی از پزشکان مطرح آن زمان به نام جرج آرمسترانگ، در کتاب خود با عنوان رساله‌ای بر شایع‌ترین بیماری‌های اطفال (۱۸۰۸) آورده است که چطور تخصص پزشکی کودکان در آن زمان هنوز در دوران طفولیت خود به سر می‌برد و بسیاری از پزشکان از اینکه با نوزادان و کودکان کار کنند هراس داشتند.
برای مثال به مورد زیر توجه کنید: او از یکی از پزشکان برجسته زمان خودش شنیده بود که هیچ وقت دوست نداشته که برای رسیدگی به یک کودک جوان فراخوانده شود؛ زیرا واقعاً نمی‌دانست که باید چه درمانی را برای او تجویز کند. آرمسترانگ از بسیاری از پزشکان شنیده بود هنگامی که یک کودک بیمار می‌شود هیچ کاری نمی‌توان برای او انجام داد. با توجه به مواردی که گفته شد، مشخص است که پزشکی کودکان راه بسیار طولانی را از قرن نوزدهم تا زمان حال طی کرده است. متخصصین پزشکی کودکان، می‌توانند علاوه بر ارائه خدمات اولیه و خدمات پزشکی پیشگیرانه به کودکان، به درمان مشکلات حادی که نیازمند رسیدگی فوری هستند مراقبت‌های ویژه، پزشکی نوزادان و پزشکی اورژانس) یا انجام طیف وسیعی از فرایند‌های درمانی (در حوضه‌های قلب، ریه و دستگاه گوارش) نیز بپردازند. با توجه به طیف وسیعی از گزینه‌های کاری که در برابر پزشکان متخصص کودکان وجود دارد، تصمیم‌گیری در مورد این موضوع که آیا کار در زمینه تخصص پزشکی کودکان برای شما مناسب می‌باشد یا خیر با یک سوال نه چندان ساده شروع می‌شود؟ آیا شما کودکان را دوست دارید؟
رسیدگی به کودکان و نوجوانان
تخصص پزشکی کودکان، تخصصی است که بر رسیدگی پزشکی جامع به کودکان – از بدو تولد تا سنین نوجوانی – تمرکز دارد. بله، کودکان موجودات با نمک، معصوم و سرزنده‌ای هستند که اکثر بیماری‌هایشان به خودی خود بهبود می‌یابند، اما این نکته را نیز نباید از قلم انداخت که کودکان به ندرت علائم بیماری‌شان را توصیف می‌کنند، راه‌های مختلفی برای کثیف کردن لباس‌های شما بلد هستند، والدینی دارند که ممکن است بسیار عصبانی و ناراحت باشند و متاسفانه بعضی وقت‌ها، وضعیت‌شان بهبود نمی‌یابد. پزشک متخصص کودکان باید بداند که کار او تنها در رسیدگی به مشکلات بالینی و پزشکی کودکان خلاصه نمی‌شود؛ بلکه یک پزشک اطفال خوب همچنین باید به سلامت روانی و عاطفی بیمارانش نیز – که به اندازه سلامت جسمانی آنها مهم می‌باشد – توجه داشته باشد.
بسیاری از متخصصین اطفال در زمینه پزشکی عمومی کودکان مشغول به کار هستند – که بخش قابل توجهی از آن شامل حفظ سلامتی کودکان و پیشگیری از بیماری‌ها (پزشکی پیشگیرانه) می‌باشد. به عنوان یک پزشک متخصص کودکان، شما باید از رشد مناسب و سلامت کودکانی که تحت نظارت شما می‌باشند اطمینان حاصل کنید. در صورتیکه کودکی دچار مشکلی باشد و شما به عنوان پزشک متخصص متوجه وجود آن مشکل نشوید، سلامت این کودک در آینده می‌تواند به خطر بیفتد. در مراجعات سرپایی که به پزشک متخصص کودکان می‌شود، تمرکز متخصص بیشتر برروی رشد، نمو و تشخیص بیماری‌های حاد یا مزمن می‌باشد؛ همچنین آموزش والدین و حمایت از کودکان نیز باید در این مراجعات مد نظر قرار گیرد. در مواردی ممکن است نیاز به بستری کردن اطفال نیز باشد: از اختلالات تنفسی در خردسالان گرفته تا وارد آمدن آسیب به سر در نوجوانان.
متخصصین پزشکی عمومی اطفال از اینکه در طیف وسیعی از مباحث پزشکی تبحر داشته باشند لذت می‌برند. بسیاری از بیماری‌هایی که افراد بالغ دچار آنها می‌باشند، در دوران نوزادی یا خردسالی، با علائم انگشت‌شمار و گنگ، ظهور پیدا می‌کنند و یک متخصص پزشکی عمومی اطفال باید بداند در مراحل اولیه ظهور این بیماری‌ها باید چه اقداماتی انجام دهد و چه زمانی باید با متخصصین مرتبط در مورد این مشکلات مشورت کند. برای مثال بیماری که افزایش وزن پیدا نمی‌کند ممکن است از طیف وسیعی از مشکلات پزشکی رنج ببرد مانند: رفلاکس‌های معده‌ای، بیماری سلیاک، بیماری هیرشپرونگ، بیماری‌های التهابی روده، اختلالات مادرزادی قلبی، کم‌کاری تیروئید، فلجی مغزی، عدم رشد، فیبروز سیستیک، سل، ایدز، عفونت مجاری ادراری، بیماری‌های کلیوی، بیماری‌های متابولیک، اختلالات تغذیه‌ای، بیماری عروق کلاژن یا حتی سرطان‌های بدخیم.
پزشک متخصص کودکان باید تمام این موارد را در معاینات اولیه در ذهن داشته باشد، در صورت نیاز به مشورت با سایر متخصصین بپردازد و مطمئن شود که نتایج تمام تست‌های و آزمایشات دنبال می‌شوند. در جریان مراجعاتی که به شما می‌شود، مهارت‌های شما در تشخیص وضعیت بیمار از اهمیت ویژه‌ای برخوردار خواهند بود، زیرا شما باید مشخص کنید که وضعیت کدام بیمار به خودی خود بهبود پیدا می‌کند و حال کدام بیمار به شدت وخیم است و به رسیدگی بیشتری نیاز دارد.
یک پزشک متخصص کودکان خوب چه ویژگی‌هایی دارد؟
– به کار با کودکان علاقه خاصی دارد.
– از برقراری ارتباط با بیماران لذت می‌برد.
– از طینت پاک، حساس و آرامی برخوردار است.
– کار ذهنی را دوست دارد.
– ترجیح می‌دهد که به جمعیت سالم‌تری از بیماران رسیدگی کند.
حالا که با تخصص اطفال و کودکان آشنا شدید، پیشنهاد می کنیم که از طریق وبسایت درمانکده برای ویزیت حضوری و مشاوره آنلاین با پزشکان متخصص اطفال، نوبت بگیرید.
/پایان رپورتاژ آگهی/
