چهره فرمانروای ۱۷۰۰ ساله پرو

جسد مومیایی شده زنی که به اعتقاد باستان‌شناسان حدود یکهزار و هفتصد سال پیش بر بخشی از کشور کنونی پرو حکومت می‌کرد در سال ۲۰۰۵ در یک گور باستانی کشف شد. این جسد به شکلی هنرمندانه خالکوبی شده و همراه با مقداری اسلحه و زیورآلاتی از طلا دفن شده بود. باستانشاسان به او “بانوی کائو” نام دادند و براساس شواهد به دست آمده، معتقدند که از کاهنه‌ها یا روحانیون آئین رایج در جامعه موچه بود که مطابق رسم آن زمان، منصب فرمانروایی را در اختیار داشت. برای بازسازی این چهره، از برنامه تصویرپردازی سه‌بُعدی همراه با یافته‌های متخصصان باستان‌شناسی و انسان‌شناسی استفاده شده است.بانوی کائو به علت دشواری در حین زایمان در سن بیست و چند سالگی درگذشت. تا پیش از مرگ، او از سلامت جسمی کامل برخوردار بود. کشف این جسد در منطقه ال‌بروجو باعث شد تا این نظر که تمدن موچه براساس فرهنگ مردسالارانه شکل گرفته بود و اداره می‌شد اعتبار خود را از دست بدهد.

ملکه مومیایی پرو

بازو و پاهای این جسد با تصاویری از مار، رطیل و طرح‌های تخیلی با مهارت خالکوبی شده و در گور او، علاوه بر مقادیری اسلحه، جواهرات و یک تاج طلا، جسد یک دختربچه خردسال نیز یافت شده است. این دختربچه احتمالا به عنوان قربانی خفه و به درگاه خدایان آن زمان هدیه شده بود. کشف جسد بانوی کائو حاکی از این واقعیت است که مدت‌ها قبل از ظهور امپراتوری اینکا در پرو، یعنی همان تمدنی که به دست مهاجران اروپایی نابود شد، جامعه‌ای با تمدن و فرهنگ بسیار پیچیده در این سرزمین وجودداشت. مردم موچه که ساکن دره‌ای بیابانی بودند، با احداث شبکه‌های پیچیده آبیاری موفق به کشت انواع محصولات در این منطقه شدند و در زمینه ساخت اقلام سرامیک و زیورآلات طلا تبحر خاصی داشتند. بسیاری از این اقلام که با اجساد اعضای این جامعه دفن شده بود در طول زمان به تاراج رفته و تنها بخش ناچیزی از آن بر جای مانده است. بازسازی چهره بانوی کائو از روی جسد مومیایی شده او ۱۰ ماه به طول انجامید اما به نظر کارشناسان، شباهتی قابل توجه به چهره اصلی او دارد. این چهره در حال حاضر در موزه وزارت فرهنگ پرو به نمایش گذاشته شده اما قرار است بعدا در موزه های دیگر این کشور نیز برای بازدید نمایش داده شود.