کشف قدیمی ترین کوزه سفالی عسل در قاره آفریقا + عکس

عسل یک ماده طبیعی و مغذی است که بشر هزاران هزار سال پیش آن را کشف و از این ماده خوراکی مفید به خوبی استفاده میکردند. شاید برایتان جالب باشد که بگویم عسل یکی از قدیمی ترین ماده شیرینی بوده بشر از آن استفاده می کرده است. آثار و شواهد مختلفی وجود دارد که به طور مستقیم یا غیر مستقیم نشان میدهد عسل در قاره های مختلف مورد استفاده قرار میگرفته است.مانند نقش‌ برجسته‌ در مصر باستان که حکایت از شناخت این ماده در ۲۶۰۰ سال پیش از میلاد مسیح می‌کنند. اما در حدود این چند هزار سال هنوز شواهدی مبنی بر شناخت و استفاده عسل در جنوب صحرای بزرگ آفریقا وجود نداشت. پژهشگران به تازگی از کشف بزرگی خبر دادند.

عسل در آفریقا

قدیمی‌ترین شواهد در مورد استفاده از عسل در آفریقا را تیمی متشکل از باستان‌شناسان دانشگاه گوته فرانکفورت به همراه شیمی‌دانان دانشگاه بریستول بریتانیا پیدا کرده‌اند. این پژوهشگران کوزه‌های سرامیکی با قدمت بالای ۳۵۰۰ سال از نیجریه را بررسی کردند.

این خمره‌ها متعلق به تمدن یا فرهنگ ناک (nak) در نیجریه در غرب آفریقا هستند. این تمدن را بیش از همه با مجسمه‌های بزرگ تراکوتا باقیمانده از این دوران می‌شناسند. تراکوتا از خاک رس با دو رنگ متمایل به قرمز حاوی آهن یا مایل به زرد حاوی آهک ساخته می‌شود.

قدمت تمدن ناک در قلب نیجریه را بین ۷۰۰ تا ۱۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح تخمین می‌زنند. تا چند سال پیش مشخص نبود که آفرینندگان مجسمه‌های عجیبی که در این منطقه کشف شدند و بزرگی برخی از آن‌ها تا یک و نیم متر می‌رسید در چه متن اجتماعی زندگی می‌کردند.

در پروژه‌ای که انجمن تحقیقات آلمان تأمین مالی آن را به عهده گرفت، پژوهشگران دانشگاه گوته این تمدن را ۱۲ سال از تمامی جوانب باستان‌شناسی بررسی کردند. در کنار موضوعاتی چون چگونگی زندگی و اسکان این قوم، اقتصاد و نوع تغذیه آنها هم یک پرسش بزرگ دیگر بود.

از آنجا که خاک زیستگاه جغرافیایی که به این قوم نسبت داده می‌شود آنقدر اسیدی است که مواد در آن به سرعت تجزیه می‌شوند، تاکنون اطلاعاتی در مورد چگونگی تغذیه مردم در این تمدن به دست نیامده است.

برای پاسخ به این ابهامات، پژوهشگران تجزیه و تحلیل مولکولی رسوب‌های باقیمانده از مواد مختلف بر روی خمره‌های سفالی را آغاز کردند.

آنها در این تحقیقات افزون بر نشانه‌هایی که گواه مصرف گوشت حیوانات وحشی در خوراک انسان‌های آن دوران بود، آثاری هم از موم عسل پیدا کردند.

اینکه مردمان این جغرافیا چه محصولاتی از زنبور عسل را در آن دوران استفاده می‌کردند قابل تشخیص نیست. احتمال می‌رود که آنها عسل را در این کوزه‌ها از طریق حرارت دادن از بافت مومی جدا می‌کرد‌ه‌اند. احتمال دیگر استفاده از این خمره‌ها به عنوان کندوی زنبورهاست.