آشنایی با مرز واگه،امریتسار
محوطه مرز واگه دارای یک سکوی بزرگ برای تماشاگران این مراسم است که می‌تواند چندین هزار نفر را در خود جای دهد.
شهر امریتسار یک شهر مقدس در شمال غربی هند است که به عنوان مرکز فرهنگی و روحانی مذهب سیک شناخته می‌شود. این شهر در ایالت پنجاب واقع شده و پربازدیدترین شهر این ایالت محسوب می‌گردد.امریتسار به دلیل میزبانی معبد طلایی، یک مجموعه مذهبی بزرگ و یکی از پربازدیدترین نقاط دنیا، به عنوان شهر مقدس شناخته می‌شود. معبد طلایی که با نام دربار صاحب هم شناخته می‌شود، از مهمترین جاذبه‌های گردشگری امریتسار است. این مکان مذهبی با نمای طلایی خود، اهمیت فراوانی برای پیروان آیین سیک دارد.نام امریتسار از واژه پنجابی “آمریتساگار” به معنی “اقیانوس جاودانگی” گرفته شده است. گورو رام داس بنا به وصیت گورو امرداس در سال ۱۵۷۴ میلادی اقدام به شروع بنای این شهر کرد. امریتسار از نظر معماری و تاریخی بسیار غنی است و میراث تاریخی و فرهنگی آن در خیابان‌های باریک و قدیمی شهر قرار دارد.
شهر امریتسار بناهای تاریخی زیادی دارد مرز واگه که یکی از آنهاست.
معماری زیبای مرز واگه
مفهوم “معماری مرز واگه” یا “معماری بدون مرز” به یک رویکرد معماری اشاره دارد که در آن فضاها و عناصر معماری به گونه‌ای طراحی می‌شوند که مرزهای فیزیکی و مشخص بین آنها وجود نداشته باشد. در این نوع معماری، فضاها به صورت یکپارچه و پیوسته طراحی می‌شوند و از تعریف مرزهای سنتی و مشخص بین اتاق‌ها، راهروها و سایر فضاها پرهیز می‌شود.
استفاده از عناصر متحرک و انعطاف‌پذیر مانند دیوارهای کشویی، پارتیشن‌های متحرک و صفحات چندمنظوره برای تعریف فضاها به جای دیوارهای ثابت
ایجاد فضاهای باز، روان و یکپارچه که می‌توانند براساس نیازها و کارکردها تغییر کنند
حذف مرزهای فیزیکی و ایجاد ارتباط بصری و فضایی بین فضاها
استفاده از مصالح و عناصر معماری که مرزهای واضح را تعریف نمی‌کنند، مانند شیشه، فلز و مصالح شفاف
معماری مرز واگه سعی دارد با ایجاد فضاهای انعطاف‌پذیر و چندمنظوره، محیط‌های زندگی و کار را متناسب با نیازهای متغیر و سبک زندگی مدرن طراحی کند. این رویکرد معماری به دنبال حذف مرزهای سنتی و ایجاد فضاهای روان، باز و تعاملی است.
مرز واگه یک مرز زمینی بین هند و پاکستان است که دو کشور را از هم جدا می‌کند
مرز واگه یا واگا، یک گذرگاه مرزی بین هند و پاکستان است که در نزدیکی شهر امریتسار در ایالت پنجاب هند واقع شده است. این مرز در فاصله حدود ۲۰ کیلومتری امریتسار قرار دارد.
مرز واگه یک مرز زمینی بین هند و پاکستان است که دو کشور را از هم جدا می‌کند.
در این مرز، هر روز صبح و عصر مراسم رسمی و نمایشی بسته شدن مرز برگزار می‌شود که به “مراسم بسته شدن مرز” معروف است. در این مراسم، نگهبانان مرزی دو کشور با حرکات نمایشی و رژه خاص، پرچم‌های کشورشان را پایین می‌کشند.
این مراسم که از سال ۱۹۵۹ آغاز شده، امروزه به یکی از جاذبه‌های گردشگری منطقه تبدیل شده و گردشگران زیادی را به خود جلب می‌کند.
محوطه مرز واگه دارای یک سکوی بزرگ برای تماشاگران این مراسم است که می‌تواند چندین هزار نفر را در خود جای دهد.
بنابراین، مرز واگه در نزدیکی امریتسار، علاوه بر کارکرد مرزی، به دلیل مراسم خاص و جذاب بسته شدن مرز، به یک جاذبه گردشگری تبدیل شده است.
ویژگی های مهم مرز واگه
مرز واگه یکی از مهمترین گذرگاه های مرزی بین هند و پاکستان است که دارای چند بخش مهم زیر است:
مراسم برافراشتن پرچم
در این مرز، هر روز مراسم نمادین و جالب توجهی برای برافراشتن پرچم های هند و پاکستان برگزار می شود. در این مراسم که با فریادهای “زنده باد پاکستان” و “زنده باد هند” همراه است، فرماندهان نیروهای مرزبانی دو کشور پرچم های ملی را بر می افرازند.
تبادل شیرینی در روز استقلال
در سالروز استقلال پاکستان، فرماندهان نیروهای مرزبانی دو کشور در دروازه واگه، یکدیگر را در آغوش می کشند و برای کشورهای همدیگر آرزوی سعادت و سربلندی می کنند. همچنین شیرینی تعارف می کنند که نشان از روابط دوستانه در این مرز است.
تماشاگران زیاد
روزانه هزاران پاکستانی و هندی برای تماشای مراسم برافراشتن پرچم در این منطقه مرزی حضور می یابند. این مراسم یکی از جاذبه های گردشگری محسوب می شود.
موقعیت جغرافیایی
مرز واگه در شهر آتاری در ایالت پنجاب هند و در مقابل شهر لاهور پاکستان واقع شده است. این مرز یکی از اصلی ترین گذرگاه های مرزی میان دو کشور محسوب می شود.
