آشنایی با مسجد عمران بن شاهین، دیالی
مسجد عمران بشن شاهین، واقع در شمال صحن حرم امام علی (ع) در نجف، در قرن چهارم هجری قمری توسط عمران بن شاهین ساخته شد.
دیالی یکی از حاصلخیزترین استانهای عراق است و زمینهای کشاورزی، باغات و نخلستانهای زیادی در آن به چشم میخورد. از جمله محصولات کشاورزی معروف این شهر، پرتقال است. علاوه بر این، دیاله دارای میادین نفتی است که میتوان به «منطقه نفت خانه» اشاره کرد.دریاچه حمرین در استان دیاله عراق قرار دارد و یکی از جاذبه‌های طبیعی مهم این منطقه به شمار می‌رود. این دریاچه محیطی آرام و دلنشین را برای گردشگران فراهم می‌کند و امکان انجام فعالیت‌های تفریحی آبی را فراهم می‌سازد.همچنین، خسرویه(منذریه) در این استان از قدیمیترین گذرگاه مرزی رسمی بین ایران و عراق است. این منطقه از لحاظ تاریخی و فرهنگی دارای اهمیت زیادی است. شهر دیالی مکان های دیدنی و تاریخی زیادی دارد که مسجد عمران بن شاهین یکی از آنهاست.
معماری زیبای مسجد عمران بن شاهین
مسجد عمران بن شاهین در دیالی عراق واقع شده و به عنوان یکی از مساجد تاریخی شناخته می‌شود. این مسجد در قرن چهارم هجری قمری توسط عمران بن شاهین تأسیس شد و در حال حاضر بخشی از حرم امام علی(ع) به شمار می‌آید. مسجد به دلیل دفن عالمان بزرگی چون سید محمدکاظم یزدی و شیخ محمدباقر قمی اهمیت ویژه‌ای دارد.مسجد عمران بن شاهین، واقع در شمال صحن حرم امام علی (ع) در نجف، در قرن چهارم هجری قمری توسط عمران بن شاهین ساخته شد. این بنا در ابتدا به عنوان رواقی از حرم شناخته می‌شد و بعدها به مسجد تبدیل گردید. ویژگی‌های معماری آن شامل مصالح مشابه با ایوان‌های حرم و قوس‌های خاص است. مسجد محل دفن شخصیت‌های علمی مهمی چون سید محمدکاظم یزدی و شیخ محمدباقر قمی نیز می‌باشد.
ویژگی های مهم مسجد عمران بن شاهین
مسجد عمران بن شاهین یکی از قدیمیترین مساجد نجف است که در قرن چهارم هجری توسط عمران بن شاهین، حاکم جنوب عراق در دوره آل بویه ساخته شده است. این مسجد در جهت شمالی صحن حرم امام علی(ع) و مشرف به ایوان العلماء قرار دارد.درباره اینکه این بنا از ابتدا به قصد مسجد ساخته شده یا اینکه رواق بوده و بعدها عنوان مسجد به خود گرفته، نظرات مختلفی ارائه شده است. برخی معتقدند این بنا در ابتدا قرار نبوده مسجد باشد، بلکه قرار بوده به عنوان رواقی از حرم باشد. همچنین احتمال داده می‌شود که مسجد یا رواقی که به عمران بن شاهین نسبت داده شده، پس از مرگ او احداث شده باشد.مزار سید یزدی، نویسنده کتاب العروه الوثقی نیز در این مسجد قرار دارد. مساحت این مسجد حدود ۲۱۵ مترمربع است و در سال ۱۴۲۸ قمری بازسازی شده است.
